mert yazar profili

dümdüz ismim

ben bunu yaşadım. benzin azalışına mütevellit arabayı yokuş aşşağı giderken boşa alıp depoda kalan az benzinin de dibini sıyırıp sünnetleme? çabası. herkese tavsiye ederim
imdb:9.6
tür: gerilim

ikisi de uzundur.

the wire. beş sezonda beş farklı konu başlığı ele alınıyor. nefis.

ekşi sözlükteki 6 senelik hesabımda 40 entry falan var. sizce de benim gibi tembel bünyelere farklı bir etkinlik sunmak gerekmez mi sadece soruyorum. ama düşüncesi çok güzel

insan, duygusudur. tam şu an ne hissettiğidir.

saçlarım.
(bkz: babam sağolsun)

negatiflik de diğer duygular gibi bulaşıcıdır. ama asıl soru şu: kötü hissediyorsak iyiymiş gibi davranıp beynimizi mi kandırmalıyız yoksa o duyguyu o an yaşamalı mıyız?

yakınlarımı kaybetmek.

büyük konuşmak istemiyorum ama bu hayatta yapacağım son şey bile değildir. çevreme bakıyorum, 3 kişiden 3'ü de banka faizi mağduru. insanlar üçe katlanmış ağır kredi borçlarından kurtulmak için hayatlarına son veriyorlar. durum böyle olunca ne bankanın sahibine, ne de yöneticilerine acımak içimden gelmiyor. bankacılı sektöründe çalışan arkadaşlar alınmasın ama ne zaman banka şubesi görsem cüzdanımı kontrol ederim para cukkalanmış mı diye

bunların atar sırasında "totonuzu keserim" nidalarıyla yükselip ardından gruptan çıkan versiyonları vardır. arkalarında şaşkın insanlar ve soru işaretleri bırakırlar. "gerçekten keser mi acaba?" düşünce buhranlarıyla kara kara düşünen grup üyeleri bir süre sonra duruma adapte olur. hayatları artık 'acaba bi yerden çıkıp totomu keser mi' stresiyle geçecektir. evin kapılarını her gece iki kere kitleyip eski grup üyesi ve yeni düşman olan o kişinin eylemlerine hazırlıklı yaşarlar.

şaka şaka ben biri atar yapınca patlamış mısır alıp izliyorum. sıkıcı bir hayatım var. evet.

öncelikle beni gibi pişman olmak istemiyesanız parfümünüzün üstünde edt değil edp yazdığına emin olun. benim kullandığım ve yaz aylarına yakıştırdığım favori parfümüm (bkz: jean paul gaultier-le male). cahilliğimden ötürü edt olan versiyonunu almıştım ama hala bitmedi. kalıcılığı çok düşük, yani evden çıkıp metroya yürüyene kadar yarısı uçuyor gibi hissediyorum. ilk sıktığımda burnumu kaşındıran ekşi bir koku geliyor ama sonrasında daha yumuşak ve güzel bir kokuya dönüşüyor.

izleyen kişi ingilizce bilmiyorsa neden olmasın dediğim durum. ülkemizdeki seslendirme sanatçılarımızın gerçekten yetenekli olduğunu düşünüyorum. izlediğim çoğu dublajlı filmde hiç kulak tırmalamıyor. hatta bazıları o kadar iyi ki karakterleri zihnimde türkçe dublaj sesleriyle kodlamışım.

örnek:(bkz: shrek)
(bkz: okan bayülgen)

kitap okumaya zaman bulamamaktan daha küçük bir problemdir.

mimarlık okumak

9 yıldır aktif olarak ingilizce konuşuyorum ve çevremde en sinir olduğum yabancı dil kullanımı da budur. türkçe konuşuyor desen değil, ingilizce konuşuyor desen o hiç değil. böyle konuşan ve içten içe havalı gözüktüğünü sanan insanlar varsa gerçekten dil bilen insanlar size bıyık altında gülüyor haberiniz olsun. bunu alışkanlık haline getirdiğini iddia eden insanlar da var üstelik. "o kavram türkçede aynı karşılığı almıyor." diyen de var. "ben bir break'e çıkıyorum" cümlesinin çaresizce böyle kullanılması zorunluluğu mu var yani? sonuç olarak aynı cümlede iki dil kullanmak sadece kulağı ve dinleyeni yoruyor.