mutedilyobaz67 yazar profili

archive.org ve eskikitaplarim adlı siteler gibi hayat kurtaran bir pdf cennetidir efendim. fiyatı oldukça uçan ya da piyasada bulunmayan kitapları buradan indirip okuyorum. gerçi birçok pdf biriktirdim çoğu öyle duruyor, "abi 2 ay oldu oku artık gözünün yağını yiyeyim biriktirdin bir kere yüzümüze bakmadın" diyorlardır kesin.*

kimileri tarafından kürtçülükle eşdeğer görülen, her liberal için liboş denip bir çuvala konup insafsızca damgalanan insanların ideolojisi. devlet enstrümanlarını kullanarak toplumsal mühendislik ile insanları kendilerine göre kalıplara sokan ya da sokmak isteyen, bireyi kitle ve grup içinde eritip bireyin özgürlüğünü kısıtlamaya çalışan her düşünceye karşıdır liberalizm. kürtçülükle de alakası yoktur. birkaç liboş kürtçülük yapıyorsa, akp'ye sırtını dayayıp liberalizm adına siyasal islamcıları büyütmüşse bu liberalizmin suçu değildir efendim. hem zaten tek bir liberalizm tipi de yoktur. kimi sadece ekonomik yandan liberaldir. lakin toplumsal konuda muhafazakardır. kimi serbest piyasa ekonomisi ve rekabetin keskin yanlarını törpüler ve bireysel özgürlüğü savunur. sosyal adalet ve bireysel özgürlükleri ön plana çıkarır. bana en yakın liberalizm tipi budur mesela. (bkz: sosyal liberalizm) dediğim gibi türkiye'de kimileri siyasal islamcıların büyümesini tamamen liberallere yıkıyor ve her liberali liboş, kürtçü, yetmez ama evetçi diye etiketliyor. büyük bir saçmalık. ahmet altan, engin ardıç gibi tiplere bakarak liberalizmi komple çöpe atmayın lütfen.

körlük. elbette tüm kör izoleler içinde gözleri gören doktorun eşi olarak yaşamak isterdim yoksa akıl hastanesinde körler içinde kör olarak yaşanır mı, aman allah'ım hiç çekilmez yoksa. gerçi doktorun eşinin yerinde olmak istemeyeceğim kimi şeyler de yok değil, kitabı okuyanlar nedenini iyi bilir.*

how to get away with murder. şiddetle tavsiye ederim efendim.

sözlüğün sol kısmını bildirim yağmuruyla döşeyen ve kendilerine teşekkür ettiğim yazar.

muhtemelen aile ve çevre nedeniyle ve kimi söylemler yüzünden yapılandır. çocukken atatürk'ten nefret eden ama onu araştırdıkça ona hayranlık besleyen kimilerine rastlamadım değil. hz. ali'nin mektup ve hutbelerinin toplandığı ve uydurma olduğu düşünülen "nehcu'l-belaga" adlı eserde bir cümle var "insan bilmediği şeyin düşmanıdır" diye. çoğu insan atatürk'ü tam anlamıyla bilmediği ve tanımadığı için düşman kesiliyor. sağdan soldan duyduklarıyla, atatürk düşmanı ebeveynlerinin yetiştirme tarzı nedeniyle düşman kesiliyorlar ona. gerçi şeriatın tesis edilip hilafetin geri gelmesini isteyen birisinden atatürk'ü sevmesini ve saygı duymasını beklemek de saçmalık olur diye düşünüyorum efendim.

aristoteles'e göre "toplum olmadan yaşayamayan politik/sosyal bir hayvan" troçki'ye göre "tembel bir hayvan", mark twain'e göre "makineden başka bir şey olmayan bir varlık", islam'a göre ise "eşref-i mahlukat yani yaratılanların en şereflisi"dir. kendi tanımıma göre ise "tüm sorunların kaynağı olan ve kendi yarattığı sorunlardan şikayet edip duran, üstüne üstlük işleri daha da berbat hale getiren, cennet ve altın çağ hayalleriyle dünyayı cehenneme çeviren yaratık."

askerde iken bir abi sağolsun sefiller, bir idam mahkumunun son günü adlı iki eserini okuduğum fransız yazar. kendisi aslında bu iki eserinde suçluların suç işlemesinde toplumun ve sistemin suçu olduğunu, suçluyu idam etmenin hiçbir işe yaramadığını, suçlu insanlar ne kadar suç işlemiş olsalar bile bir gün iyi bir insan olup topluma faydalı işler yapabileceğini satır aralarında bizlere fısıldamakta. mesela yıllarca kürek mahkumu olan jean valjean adlı serseri günü gelince hayırsever bir fabrikatör ve belediye başkanı oluyor. başta kendisine yardım eden din adamını soyuyor ve küçük bir çocuğun parasını çalıyor ama daha sonra insanların elinden tutan, cosette adlı yetim ve öksüz küçük kızın manevi babasına dönüşüyor. kısacası kötülük yapan suçluların bile bir gün iyi birer insan olabileceğini, onların da duyguları ve yaşantılarının olduğunu söylüyor. bununla birlikte karl marx'ın damadı olan paul lafargue, tembellik hakkı adlı eserinde kendisine oldukça giydirmekte. victor hugo'nun görüşlerini samimi bulmuyor.

harezm şahı atsız'a 12. yüzyılda sunulan "mukaddimetu'l-edeb" adlı arapça sözlükte "gelir ve giderlerin kaydedildiği muhasebe defteri" yerine kullanılan, arapçada "kağıt tabakası, yaprak" anlamına gelen kelime. daha sonra osmanlı döneminde "gazete" için kullanılmıştır.

akp'li olmayan ama genelde kılıçdaroğlu'na saldırdığı için akp'li görülen bir yazar. genelde akp yerine kılıçdaroğlu aleyhine tanımlar girdiği için doğal olarak akp'li bir troll görenler oluyor. oysa kendisi memleket partilidir. her gün ahmet altanlarla, perinçeklerle, kılıçdaroğlu ile yatar kalkar. siyaset dışında tanım girdiğine pek rastlamadım diyebilirim. aynı şeyleri ısıtıp ısıtıp önümüze koyuyor yani. kimi yazdığı şeylere katılırım ama hep aynı şeyleri yazıp yazıp durmanın ne anlamı var dedirtir efendim.

normalde asla asla demem efendim lakin şırdanı gördüğümde bile midem bulanır, ciddiyim. şırdan dışında bamya diyorum.

lisede iken derse geç gelmiştim. hocaya sabahın dalgınlığıyla "affedersiniz hocam okul servisimiz gecikti" diyeceğime "geçmiş olsun hocam" demiştim herkes gülmüştü. bir gün de müdür yardımcısı ve bir hoca saç kontrolü yapıyordu. kimyacı "saçını yarın kes de gel derse almam yoksa" demişti "tamam kardeşim" demiştim ağız alışkanlığıyla.

kardeşim ve ben küçük bir çocukken komşunun arabasını pastel boyalarla baştan sona boyamıştık. suç da alt katta oturan komşu çocuklarına kalmıştı. anneleri öyle bir dayak atıyordu ki onlara sesleri bize kadar geliyordu.

çocukları ya aşırı korumacı şekilde büyütmek ya da hiç ilgi göstermemek. kimi aileler çocuklarının ne istediğine, yeteneğinin ne olduğuna bakmıyor ve kendi istedikleri kalıba sokmaya çalışıyor. kimileri çocuğun karşılaştığı bütün sorunları kendileri hallederek çocuğun kendilerine bağımlı olup özgüvensiz, sorumluluk almaktan kaçınan biri haline gelmesine neden oluyor. çocuğu elalemin çocuğuyla kıyaslayıp onun kişiliğine zarar verenleri saymıyorum çünkü türkiye'deki ailelerin neredeyse hepsi bu kıyaslamayı yapıyor efendim.

uludağ sözlükten tanıdığım ve sohbeti iyi olan bir başka yazar. kavimler göçü gibi mübarek. uludağdan tanıdığım birçok yazar gelmiş buraya*

yazsın dursun efendim.

nicki ne kadar yobaz da olsa yobazlıkla alakası olmayan, kendi halinde sessiz sakin biri.

askerde iken üst devreden bir arkadaş sayesinde çoğu kitabını okuduğum yazar. lakin herkesin öve öve bitiremediği satranç eserini sanırım bir ben beğenmedim efendim.

üniversitenin son senesinde şahit olduğum yaratıktı efendim. köpeğin orada uyuduğunu gördüğü halde ezdi geçti şeref yoksunu.