1.
antidepresanı bırakmak
doktorum sağ olsun beni deneme tahtası olarak kullandı ve üzerimde bir takım deneyler yaptı sonra şehir değiştirdi, gitti ve ben mal gibi ortada kaldım. ne yapacağımı bilemedim, doktor arayıp durdum. çarpıntı ve panik atak sebebiyle kullandığım antidepresanın (bkz: sulinex xr) daha fazla çarpıntı yapabileceğini öğrendim. tamam bu ilaç sayesinde panik atakla daha kolay baş edebiliyorum fakat bırakmak istedim. hemen bir doktora başvurdum adam bana demez mi "evladım, bu kadar düşük doz için neden buraya geldin??? istediğin zaman kes, içme"
inanın şoke oldum. her yerde "aman dikkat, birden kesmeyin sakın" vs diye yazılmış çizilmiş. adam bana tüm bu brain zap olayının psikolojik olduğunu söyledi... bana psikolojik gibi gelmiyor ama maalesef. şu ana kadar kendime ilaçları dayadım, dayadım da dayadım, sanki hiç başka bir yol yokmuş gibi düşündüm. o yüzden şimdi terapiye başladım. klinik psikolog ile sürece devam ediyorum. bana panik atakla mücadele edebilmem için bazı taktikler verdi, işe yarayabileceğini düşünüyorum. sanki ilaca gerek yokmuş ve yeni bir bakış açısı kazanarak halledilebilecek bir durumum varmış gibi hissediyorum (bu his sulinex sayesinde kazanıldıysa bilemem tabii) geriye dönüp baktığımda acaba en başında ilaca hiç başlamayıp, dideral ile hayatıma devam edip yanına bir de psikolog patlatsa mıydım diye düşünmeden edemiyorum. demem o ki, psikiyatr ile görüşmeden önce bence bir psikolog ile görüşün dostlar (tabii durumunuz benim gibiyse yani panik atak, anksiyete gibi şeylerle uğraşıyorsanız) benim şu ana kadar görüştüğüm tüm doktorlar "iyi misin?? tamam sen şu ilacı iç bakalım" diyip beni gönderdi. düzgününe denk gelemedim belki de ve belki de aslında ilaca hiç ihtiyacım yoktu. şimdi kendimi bu durumdan kurtarmaya çalışıyorum.
inanın şoke oldum. her yerde "aman dikkat, birden kesmeyin sakın" vs diye yazılmış çizilmiş. adam bana tüm bu brain zap olayının psikolojik olduğunu söyledi... bana psikolojik gibi gelmiyor ama maalesef. şu ana kadar kendime ilaçları dayadım, dayadım da dayadım, sanki hiç başka bir yol yokmuş gibi düşündüm. o yüzden şimdi terapiye başladım. klinik psikolog ile sürece devam ediyorum. bana panik atakla mücadele edebilmem için bazı taktikler verdi, işe yarayabileceğini düşünüyorum. sanki ilaca gerek yokmuş ve yeni bir bakış açısı kazanarak halledilebilecek bir durumum varmış gibi hissediyorum (bu his sulinex sayesinde kazanıldıysa bilemem tabii) geriye dönüp baktığımda acaba en başında ilaca hiç başlamayıp, dideral ile hayatıma devam edip yanına bir de psikolog patlatsa mıydım diye düşünmeden edemiyorum. demem o ki, psikiyatr ile görüşmeden önce bence bir psikolog ile görüşün dostlar (tabii durumunuz benim gibiyse yani panik atak, anksiyete gibi şeylerle uğraşıyorsanız) benim şu ana kadar görüştüğüm tüm doktorlar "iyi misin?? tamam sen şu ilacı iç bakalım" diyip beni gönderdi. düzgününe denk gelemedim belki de ve belki de aslında ilaca hiç ihtiyacım yoktu. şimdi kendimi bu durumdan kurtarmaya çalışıyorum.
devamını gör...