neden ünlü olduğu bilinmeyen ünlü yazar profili

beklentimin çok altında kalan gösteri. tespitler güzeldi fakat woww diyebileceğim bir espri yoktu. demek ki, cem yılmaz çıtasını bazen cem yılmaz bile aşamıyormuş. yine de keyifliydi.

şeftalili cino kokusu. çok severdim :')

ilk gördüğün zamanlardan beri yıllardır tanışıyormuşsunuz hissiyatı veriyorsa, yanındayken zaman ve mekan anlamını yitiriyorsa, gözlerinin içine her baktığında kendinden bir parça görüyorsan, dokunduğunda ruhuna dokunmuş gibi oluyorsan; o kişi doğru insandır.

"ne desem de kendimi haklı çıkarsam?" zırvasıdır.
bahsettiği; çevresindeki eski fakirler, şimdinin yeni yandaşları olabilir. yoksa kör ve sağır bile olsan koklayarak dahi anlayabilirsin toplumun şu anki ekonomik durumunu.

insan sürekli değişim içinde olan bir varlık. kendimizi tam bir yerden tanımaya başlıyoruz derken başka bir yeri kaçırıyoruz çünkü değişiyoruz. o nedenle, gerçekten tanıma gibi bir durum ancak tamamen durulduğumuzda gerçekleşecektir. ki, bunun için de son nefesi verene kadar saksı gibi bir hayat yaşamak gerekir. elbette insan kendini az çok bilir ama tam manasıyla tanımak imkasız geliyor bana. sen, şu anki seni belki tanıyorsun fakat 1 dakika sonraki seni de tanıyabilecek misin? bazen şartlar öyle bir gelişir ki; tanıyamazsın, 1 dakikanın önemini o an anlarsın, "hayat tam olarak buymuş" dersin.
hayatı bu yüzden seviyorum; değişken, bilinmez ve şaşırtıcı.

insanı, ilginç insan ansiklopedisi gibi yapan durum. zararları olmadığı sürece gayet eğlencelidir.
bende de biraz kırıklık olduğu için anlaşmakta problem çekmiyorum arıza insanlarla.*

"at mısın sen yia ehehe" söylemlerine bakmaksızın keyifle yediğim yiyecek.

süt ile haşlanır, bal, tarçın ve muz eklenir, afiyetle yenir.

bal yerine reçel, tarçın yerine kakao, muz yerine elma rendesi veya hurma vb. meyveler konularak çeşitli kombinasyonlar yapılabilir.

bütün hayat enerjimi sömüren, sabah akşam somurtmayı görev bilen, "neden bu kadar neşelisin?", "neşeli olacak ne var?" gibi garip bakışlar eşliğinde sorular yönelten, negatifin dibi insanlar.

geçen gün metro istasyonunda müzisyenler ne güzel parçalar çalıyorlar; ya sesli şekilde eşlik ediyorum ya da adımlarım değişiyor ve dans edermiş gibi yürüyorum, bana yukarıdaki sorular ya da benzerleri soruluyor. gün boyu bu davranış defalarca tekrarlanınca bütün neşem silip atılıyor. gel de çıkma çileden.
yahu biz hiç mi gülmeyeceğiz? hiç mi eğlenmeyeceğiz? burnumuz bugdan çıkmıyor olabilir ama oturup somurtacak mıyız hep? zaten her şey yeterince zor değil mi, bu kötülüğü neden kendinize ve çevrenize yapıyorsunuz? enerji emmek için özel bir çaba mı sarf ediyorsunuz? zira benim gibi bir insanı bile çıkardınız çileden.

ne çok dolmuşum ya. oh rahatladım.
görüşmüyorum artık o ruh emicilerle.
adios!

stephan king'in 22/11/63 adlı romanından uyarlanan mini dizi.

sürükleyici, merakı diri tutan ve bir oturuşta bitirilebilen cinsten. uzun zamandır odaklanma problemi yaşayan bana dahi kendini izlettirdi.
bilim kurgu türünde, romantik ve dram soslu.

imdb: 8.2
benden de 8/10 alır.

bir yere gittiği yok, gelen de giden de biziz. hoş, gideceği varsa bile bizi götürmezdi yanında. :)

t: bir sorunsal.

görme engelli insanlara yardım edebileceğimiz, yaygınlaşmasını temenni ettiğim uygulama.
fikir olarak gerçekten muhteşem.

uygulama işleyişi şöyle; ihtiyaç duyulduğunda karşı taraftan çağrı alıyorsunuz, çağrıyı cevapladığınızda konu neyse ona göre yardımcı oluyorsunuz. basit bir işleyişi var. uygulamanın adından da anlaşılacağı üzere, bir başkasının gözü oluyorsunuz.

çağrıyı kaçırırsanız üzülmeyin, sizin yerinize başka birisi yardımcı oluyor mutlaka.

android
ios

pandemiyle birlikte her şeyin uzaktan yapılması makbul olan şu dönemde, hayatımızın vazgeçilmez bir parçası haline gelen görüntülü konuşmalar neticesinde yaşadığımız görüntülü konuşma yorgunluğunun literatürdeki adıdır.

adını, tahmin edeceğiniz üzere, çokça kullandığımız "zoom" uygulamasından almış.

stanford üniversitesi'nin görüntülü konuşma yorgunluğunun nedenleri ve çözümleri hakkındaki makalesini buradan inceleyebilirsiniz.

üstüne sandalyeden düşerek taçlandırabileceğiniz, en güzel deşarj yöntemlerinden biri.
sandalye opsiyoneldir. *

steven knight'in yönettiği, başrolünde tom hardy'nin yer aldığı tek mekan filmi.
tür: gerilim
imdb: 7.2

filmde ivan locke'un yolculuğuna eşlik ediyor ve telefon konuşmalarıyla ne olup bittiğini anlamaya çalışıyoruz.
tek mekan filmi deyince zihinde oluşan 'sıkıcı' algısını çok güzel bir şekilde kırıyor.
filmin ne ara bittiğini bile anlamadım, oldukça akıcı.

kendinizi ivan locke'un yerine rahatlıkla koyuyorsunuz. o an neler hissettiği, neler düşündüğü zihninizde dolaşıp duruyor. bu nedenle, gerilim türünün hakkını verdiğini düşünüyorum. izlerken çokça strese girdiğimi söyleyebilirim.
tabii tom hardy'nin performansının müthiş olduğunu söylememe gerek dahi duymuyorum. *

sadece bir otomobilin içinde geçtiği ve zaman zaman gerdiği için klostrofobisi olanların uzak durmasında fayda var.

kısacası izlenesi bir film. benden de tam tamına 7.0 puan aldı.

saving for a rainy day: zor zamanlar için para biriktirmek (sakla samanı gelir zamanı)
once in a blue moon: kırk yılda bir
let the cat out of the bag: bir sırrı veya gerçeği ortaya çıkarmak
spill the beans: ağzındaki baklayı çıkarmak
costs an arm and a leg: pahalıya mal olmak

t: birtakım ingilizce deyimlerin paylaşıldığı başlık.

işaret dilinde olduğu gibi vücut dili de kültürden kültüre değişiklikler gösteriyor.

mesela, biz "evet" derken kafamızı aşağı yukarı sallarken bulgaristanda bu hareket "hayır" anlamında kullanılıyor.
bizde "hayır" anlamındaki sağa sola sallamak ise "evet" anlamında kullanılıyor.

baş parmağımızı kaldırarak yaptığımız onaylama, beğenme anlamındaki işaret batı afrika'da ve bazı arap ülkelerinde "yürü git" anlamında kullanılıyor.

bir yemeği beğendiğimizde parmaklarımızı birleştirerek aşağı yukarı sallayarak yaptığımız "çok lezzetli" hareketi, italya'da "ne halt yapıyorsun" anlamına geldiğinden pek hoş karşılanmıyormuş, kavga sebebi olabilirmiş.

verdiğimiz sözü bozmak için veya küs olduğumuz zaman yaptığımız işaret ve orta parmakla yaptığımız çapraz parmak hareketi; birçok kültürde "iyi şanslar" anlamında kullanılırken, vietnam'da "vajina" demek.

baş parmağımızı işaret ve orta parmağımızın arasına sıkıştırarak yaptığımız küfür anlamı taşıyan hareket, portekiz ve yeni zelanda'da "iyi şanslar" demenin başka bir yolu.

t: insan algısının kendi kültürüne göre nasıl değiştiğini gösteren bilgilerin yer aldığı başlık.

kaynak
kaynak

ingilizce deyimlerin paylaşılacağı başlık.

en bilinenlerden başlayalım.

raining cats and dogs: bardaktan boşanırcasına yağmur yağması
every cloud has a silver lining: her işte bir hayır vardır (her bulutun gümüş bir kaplaması vardır)
hit the books: çok çalışmak, ineklemek
on thin ice: riske girmek, tehlikede olmak, kötü bir olayın olmak üzere olması
in the red: borç içinde olmak

internette yaptığım onca araştırmaya rağmen hakkında pek bi' bilgi bulamadığım fransız şarkıcı ve besteci.
t'as vu parçasıyla kalbimi çalan bir hırsız.

yaklaşık 1 haftadır sözlüğe girmediğimden dolayı "acaba neler yazmış, neler kaçırmışım?" diyerek hunharca profilinde gezerken aniden "bu yazara yakın zamanda çok fazla favorilediğiniz için favoriniz kaydedilmedi." uyarısını ilk defa gördüren yazardır kendisi.
daha fazla söze gerek yok sanırsam.*

yine, yeniden adaletin sosyal medyadan sağlanması için açılan tag.

ortada delil var, hayatı kararmış bir çocuk var ama bu ne olduğu belirsiz şahsiyetsiz elini kolunu sallaya sallaya dışarı çıkıyor!
kendinden daha da utanmaz olan akrabaları davul zurna ile karşılıyor!

bildiğin adama iyi yapmışsın diyorlar, bu nasıl iş?
şimdi bu sapıklara cesaret vermek değildir de nedir?
bir çocuğun hayatını karartmak bu kadar kolay olmamalı.

bu ülkede ne adalet var ne eğitim var ne de refah var.
soruyorum, ne var bu ülkede?