1.
geceye bir şiir bırak
günler boyu üzülmüş durmuştum
bir yağmurumuz kalmadı seninle
bir penceremiz bir utancımız
bir mektubumuz bir ay sonumuz
bir kahvaltımız kalmadı kalmaz
şemsiye de unutulmaz bir köşede
ötede beride işyerinde trende
birileri gülüp açmaz onu mesela
ya da satmaya kalkmaz sağanakta
telleri kırık zaten kimse almaz
bir kedimiz doğurmadı seninle
marttır diye damdır diye kaçmadı
kedi evdir ev kedidir derler oysa
gözlerinde kaygı yanar onların da
ıslanıp dönse içerde kimse yok
bu yalnızlık azalmaz da artmaz da
(hulki aktunç - kedi yalnızlığında)
bir yağmurumuz kalmadı seninle
bir penceremiz bir utancımız
bir mektubumuz bir ay sonumuz
bir kahvaltımız kalmadı kalmaz
şemsiye de unutulmaz bir köşede
ötede beride işyerinde trende
birileri gülüp açmaz onu mesela
ya da satmaya kalkmaz sağanakta
telleri kırık zaten kimse almaz
bir kedimiz doğurmadı seninle
marttır diye damdır diye kaçmadı
kedi evdir ev kedidir derler oysa
gözlerinde kaygı yanar onların da
ıslanıp dönse içerde kimse yok
bu yalnızlık azalmaz da artmaz da
(hulki aktunç - kedi yalnızlığında)
devamını gör...