yıldızları birer insan zannetmem ve her yıldız kaydığında bir insanın öldüğünü düşünmem biz o zamanlar da damda uyurduk onun için her zaman yıldızları görürdük
dağlanmadan kapanmazdı acısıyla anladım
bak yaram bi çareydi kimseye anlatamadım
dökülen yaşlarımla soluk çiçekler açtırdım
kaç kapıyı kapattım ah kaç kadeh kırdım
dilim söylemese de aklım bana haykırdı
anlattıklarım dinleyebildiği kadar mıydı?
sustuklarımın yükünden sırtım ağrıdı
bağırsam sesim saçlarını okşar mıydı?
deniz gözlerinden terki diyar ederken ben
lebi derya yelkenlerim okyanusa tezattı
senle tamamlanan kalbim avuçlarındayken
her zerrem ufkunda güneş oldu battı
zamanım daraldı bileklerime saatler kala
aklım karardı elim kara toprak altında
gölgeler duaya karışır musalla taşında
üstüme gelen duvarlar sanki mezar taşından
normal sözlük'ü kullanarak 3. parti dahil tarayıcı çerezlerinin kullanımına izin vermektesiniz.
Daha detaylı bilgi için çerez ve
gizlilik politikamıza bakabilirsiniz.
online yazar listesini görmek için lütfen giriş yapın.