tanrının insana verdiği en büyük ceza

tanrım nasıl oldu da onu yarattın, beni yarattın ama bizi yaratmadın?

hatırlamak.

akıl.

evlilik

yaşamak.. hani bazen gerçekten derin aylarca sürecek bi uykuya ihtiyacınız olduğunu hissederseniz ya, hayata dair her şey önemini yitirir, nefes almak bile yük olur. ölümü seçmemiz neden yasak tanrım, kendi canımıza kıymak neden günah? yaşam çekilmez olduğunda neden bırakıp gitmemize izin yok..?

dünyada yaşamak.

dünyaya göndermek

erkek olmak

hastalık.

bilinç.
benliğinin, varoluşunun ve öleceğinin farkında olan tek canlıyız. (en azından elimizdeki bilgilere göre)

kader.

ölümün olduğu ve ölümden sonra ki yaşamın olduğu yerde dünyaya getirilmek

üremesi...

acımasız ve kalleş insanlar. savaşları başlatıp bebekleri öldürenler.

2. insandır.

aslında şöyle bir şey var tanrı asla ceza vermez insan oğlu kendi kendine ceza verir ve tanrı gene de yardım eder.

hatırlamak diyen yoktur inş.

yine kendisidir.

sevdirmek ve sevdiğini kaybettirmek

bakınız: şekil 1a #3793444

başı sağolson. sabırlar dilerim kralarthurhazretlerine...

e hani tanrı, 'öncesiz ve sonrasız, her ama her şeyi bilen' değil miydi. dolayısı ile insanın da geçmiş veya gelecekte, yaptığı ve yapacağı her şeyi zaten önceden bilmiyor mu.. kişiye o kader ve geleceği çizip hazırlayan, onu yanlışa itecek zayıflıkları programlayan da o değil mi.. onun bilemeyeceği hiç bir şey yok değil miydi..
bu kabullere göre, tanrı cezalandırdıklarını, aslında sırf 'önceden bilerek ve cezalandırmak için' bir anlamda 'defolu' yaratıyor o zaman.. sormak gerekmez mi: peki ama niye..? yarattıkları arasında ayrım yapıp, böylesi şanssızlar yaratması, bir tanrıya yakışan bir tutum mudur.. cezalandırılan şanssızların(!) tanrıya bunu sorma hakkı yok mu. ne dersiniz..?
üzerinde biraz düşünsek mi acep..