ölümü tanımlamak

çaresizliktir kimileri için ise kurtuluştur.benim için unutulma korkusudur burada yazdığımız her şey ise iz bırakmak adına yapılan eylemlerdir.

bir süreliğini bilinç ve algıya sahip olduktan sonra yine doğmadan önceki hiçliğimize geri dönmektir.

bir anne için, evladının fiziksel muhtaçlığı bitmeden olanı,
bir evlat için anneden önce olanı
çok hırpalalar.
hz. muhammet, kuranı kerim tamamlanınca öleceğini anlamış.
bende, bu dünyadaki misyonum tamamladığında olsun isterim. elden ayatan düşmeden,akkım başımdayken.

anneniz öldüğünde tanımlamaya gerek kalmayacaktır. tanımlar anlamsızdır.

aslında uykudan uyanıp gerçek yaşama geçiş halidir.

hapisten çikmak gibi yani biz bu dünyada hapis yaşıyoruz

zor.

tesellisi olmayan en büyük gerçek.

bu dünyaya dair en adil yaklaşımdır ölüm.

hiç kimseye iltimas geçmez. herkesi ve her şeyi kapsar. en yakın dostu zamandır. zaman ve ölümün yenmediği canlı yoktur.

mevlana vuslat demiştir ölüme. öldüğü günün matem havasında değil, bayram havasında kutlanması gerektiğini vasiyet etmiştir.

hz. ali(as) ise; ölümü kurtuluş bilmiştir. kafasına aldığı zehirli kılıç darbesinden sonra "kâbe'nin rabbi'ne andolsun ki kurtuldum" diye haykırmıştır.

ölüm; bitiş değildir. bilinmeze açılan bir kapıdır. tıpkı doğmak gibidir. bilinmezden gelen bizi, bilinmeze götüren bir yolun kapısıdır.

kapıdan geçmek önemli değildir. kapıdan geçerken neyi biriktirdiğimiz önemlidir.