bu zamana kadar bunca kötülüklere rağmen dünyanın yaşanamayacak derecede kötü bir yer haline geldiğini hiç düşünmemiştim. son zamanlarda çok sık düşer oldu aklıma bu düşünce. ya kötülükler haddini aştığı için ya da çok fazla görmeye başladığım için. bu demek değildir ki şu an artık böyle düşünüyorum. ben asla içimdeki umudu yitiremiyorum.. o her şeye dair olan umut içimde var olmazsa; ben, ben olmaktan çıkarım. ama bu durumu çok küçük bir sebebe bağlıyorum ve bunu kusura bakmazsanız sizinle paylaşacağım. ben çocukluğumdan beri dua ederken her zaman tüm dünya için dua ederdim. hatta önce sevdiklerim, sonra tüm dünya ve hiç tanımadığım insanlar, en son da kendim için.. her zaman mutlu insanlar ve daha iyi bir dünya için.. ama ben ne zaman ki bu alışkanlığımı bıraktım, sanki tüm dünya artık gerçekten kötü olmuş gibi. evet düşünsenize, koskoca dünyayı birinin içten bir isteğine ve duasına bağlıyorum. aslında hissettiğim şeyi size şöyle aktarabilirim; leyla ile mecnun'un 10. bölümünü izleyenler varsa bilirler. mecnun ve leyla'nın aşkı dünyaya karşı. mecnun tüm dünyanın mutlu olması için leyla'dan vazgeçmişti ve ak sakallı dede de ona şöyle söylüyordu; " ben seni az çok tanıyorum, sen diğer insanlar mutsuzken mutlu olamazsın.. ya leyla'yı seçeceksin, ya dünya'yı.. "benimki de aslında böyle bir şey. sanki tüm dünyanın mutluluğu benim hislerimin içtenliğine bağlıymış gibi. komik değil mi? komik ama gerçek gibi. demem o ki; dünyayı tekrar kurtarmaya hazırım. lama yine de william shakespeare'in 66. sonesini buraya bırakmasam olmaz;
vazgeçtim bu dünyadan tek ölüm paklar beni,
değmez bu yangın yeri, avuç açmaya değmez.
değil mi ki çiğnenmiş inancın en seçkini,
değil mi ki yoksullar mutluluktan habersiz,
değil mi ki ayaklar altında insan onuru,
o kızoğlan kız erdem dağlara kaldırılmış,
ezilmiş, hor görülmüş el emeği, göz nuru,
ödlekler geçmiş başa, derken mertlik bozulmuş,
değil mi ki korkudan dili bağlı sanatın,
değil mi ki çılgınlık sahip çıkmış düzene,
doğruya doğru derken eğriye çıkmış adın,
değil mi ki kötüler kadı olmuş yemen'e
vazgeçtim bu dünyadan, dünyamdan geçtim ama, seni yalnız komak var, o koyuyor adama...
devamını gör...