nesterle tıraş olan karizmatik cerrah yazar profili

başımıza ne geldiyse bunlar yüzünden geldi, şimdi götlerine kına yakabilirler.

hakkari-oğul köyü

cumhuriyet'in ilanıyla birlikte burjuvaziyi ve kapitalizmi pekiştiren bir ekonomik sistem kurmuş olması, modern türkiye'nin temelleri, özel mülkiyetin, serbest piyasanın ve kapitalist ekonomik düzenin güçlü olduğu bir yapı üzerine oturtması...

özellikle toprak reformu konusundaki yetersizliği de sevmemem için bir neden. toprak reformu, köylülerin gerçek anlamda toprak sahibi olmasını sağlayacak şekilde yapılmadı. aksine, toprak ağaları ve büyük toprak sahiplerinin hakimiyeti devam etti. bu da, komünist bir bakış açısıyla, halkın çoğunluğunun ekonomik bağımsızlık ve eşitlik mücadelesinin engellenmesi anlamına gelir.

+ milliyetçilik anlayışı.... halkları ve sınıfları birleştirmek yerine, belirli bir ulusal kimlik etrafında toplumsal bir ayrım yaratma potansiyeline sahiptir. atatürk'ün önderliğinde şekillenen modern türkiye'deki ulus-devlet yapısı, farklı etnik gruplar ve inançlar arasında toplumsal eşitsizlikler yaratmış, komünist bir perspektiften bu durum, halklar arasında eşitlik yerine bölünme yaratmıştır.

son olarak devletçilik anlayışı, komünizmin amacına ters düşen, kapitalizmin egemenliğini sürdüren bir devlet müdahalesi olarak değerlendirilebilir. bu devletçilik, her ne kadar bazı stratejik alanlarda devletin ekonomiye müdahalesini içerse de, aslında devletin büyük sermaye gruplarıyla işbirliği yaparak, halkın çıkarları yerine elitlerin savunduğu bir düzene işaret eder.

daha sayayım mı?

devlet ve yönetim: kemalizm güçlü bir ulus-devlet savunurken, komünizm sınıfsız ve devletsiz bir toplumu hedefler.

ekonomi: kemalizm karma ekonomi modelini benimser (devlet+özel sektör), komünizm ise özel mülkiyeti tamamen reddeder ve her şeyi devletleştirir.

milliyetçilik: kemalizm türk milliyetçiliğini benimser, komünizm uluslararası işçi dayanışmasını (enternasyonalizm) savunur.

din: kemalizm laiklik ilkesini benimser (din ve devlet işleri ayrı), komünizm ise ateisttir ve dini reddeder

siyasi sistem: kemalizm cumhuriyetçidir ve çok partili demokrasiye geçişi desteklemiştir, komünizm ise tek parti yönetimiyle otoriter bir sistem oluşturmuştur.

sonuç: komünizm, sömürüye dayalı tüm sistemleri reddeder, sınıfsız ve eşit bir toplum hedefler. halkın kolektif gücüne dayanarak ekonomik adaleti sağlar, milliyetçiliğin ve dinin bölücü etkilerini ortadan kaldırır. kemalizm ise modernleşme çabalarına rağmen sermaye sahiplerini ve ulusal kimliği öne çıkararak gerçek eşitliği sağlayamaz. komünizm, baskı ve ayrıcalıkların olmadığı, özgür ve adil bir dünya kurma yolunda daha radikal ve kapsayıcı bir ideolojidir.

bugün ölüm yıl dönümüymüş.

53 yıl..

saygıyla...

"içerde olan ben değilim düşüncelerim demiş" swh

ağa sen öyle engin düşünceleri olan,ülke ve gençler için bir eylem veya gelecek planı olan bir adam değilsin :) faşist söylemlerinle popülizm yaratan ırkçı adamın tekisin.

vendetta'nın söylemleri senin neyine swh

adalet falan kalmadı bu ülkede. vakti zamanında seçerek alıyorlardı, şimdi önüne geleni paket ediyorlar. muhalefet de anca kırmızı kart göstersin..

başkalarının söyledikleriyle hayatını şekillendirmek tam bir mallık örneği. mesela herkesin ne düşündüğünü sürekli kafanda tartmak, kendi fikirlerine ve doğrularına saygı göstermemek, işte o zaman tam bir mal oluyorsun. insanların seni nasıl gördüğüyle o kadar ilgileniyorsun ki, kendini unutuyorsun. sonra bir bakıyorsun, yıllarca başkalarının hayalini yaşarken, kendi hayatını tamamen başkalarına göre şekillendirmişsin. ama işin komik tarafı, en çok o başkaları bile senin ne yaptığına gerçekte önem vermiyor. tam bir mal olmak işte bu; başkalarına göre yaşayıp, kendi hayatını unutmak.

sanırım yanlış zamanda doğru insanla tanışamadım, ya da belki doğru zamanda yanlış insanla tanıştım.

bugün biraz efsaneyim, yarın ne olur bilinmez.

cennet dediğin huzur falan, ama meğerse 1000 yıl boyunca hep aynı senaryo! bir yerden sonra cennet, cehenneme döner valla...

dışarısı -40 derece, kar diz boyu, doğalgaz faturası zaten iç karartıcı. dışarı çıkıp iki tur atayım desen donarak ölebilirsin. mecburen sobanın yanında oturup varoluşsal kriz yaşamaktan başka çare yok. "acaba hayatın anlamı ne?" diye düşünüp yazmaya başlıyorlar, sonra bir bakmışsın 800 sayfalık başyapıt çıkmış ortaya..

selamlar herkese

yeni geldim ve öncelikle belirtmek isterim ki burada kimseye zarar vermeye, özellikle de kadınlara saygısızlık etmeye niyetim yok. gerçi bu, normal bir insanın zaten söylemesine bile gerek olmayan bir şey ama belli ki bazı yerlerde özellikle vurgulanması gerekiyor.!! umarım burada keyifli sohbetler ederiz ve seviyeli bir ortamda bulunuruz.

iyi vakit geçirmek dileğiyle.

sarışın erkek: kızlarla konuşurken "çok tatlı" denir

esmer erkek: kızlarla konuşurken "çok karizmatik" denir

sarışın erkek: denize girince saç rengi 3 ton açılır, kaşlar kaybolur.

esmer erkek: denize girince suyun içindeki balıklar bile "kim bu karizma?" diye merak eder.

sarışın erkek: ağlayınca “ayy çok tatlısın” denir.

esmer erkek: ağlayınca “kim üzdü seni reis?” diye mahallede seferberlik ilan edilir.

neticede sarışınlar tatlı, şirin, evcil hayvan gibi sevilesi… ama esmerler? işte onlar baştan aşağı karizma, yürüyen çekicilik, alfa enerjisi!

meslek etiğini hiçe sayarak skandal bir sorumsuzluk sergiieyen doktordur.. hayatının söz konusu olduğu bir ortamda böyle bir umursamazlık, hem hastalara hem de mesleğin onuruna büyük bir saygısızlıktır. unuturmayın ki tıp, disiplin ve sorumluluk gerektirir; bu tür davranışlar güveni sarsmaktan başka bir işe yaramaz.

üşüyorsan sistemi yakalım, herkesin içi ısınsın

bu nasıl bir kriter? cennetin kapısında bir görevli mi var, elinde teraziyle birkaç kilo fazla, kusura bakmayın, sıradaki mi diyor?

diyelim ki böyle bir kural var. o zaman mantıken, cennete girmek isteyen herkes kilo vermeye çalışır. ama bu sefer kebapçılar, tatlıcılar isyan eder. ekonomi çöker. yani cennet düzeni bir yana, dünya düzeni de bozulur.

hem cennette nimetlerin sonsuz olduğu söylenir. yani orada da yemeye devam edersek, ilk başta zayıf girenler bile bir süre sonra kapıdan dönmek riskiyle karşı karşıya kalmaz mı?

neticede böyle bir iddiaya inanmak, çikolatalı suşi yapmaya benzer : içinde saçmalık var ama yine de bazıları ciddiye alıyor. cennete gitmenin kilosu değil, kalbi önemli dostum!

dövülmez. önce bir ön yükleme ekranı çıkmalı : dayak yükleniyor... %50 tamamlandı sonra da bir sesli uyarı : lütfen kemerlerinizi bağlayın, birazdan suratınıza iniş yapacağız! yoksa adam neye uğradığını şaşırır, güncelleme bile yapamadan çöker.

küçükken bana, iyiliğin her zaman karşılık bulacağını söylediler. ben de öyle yaşadım. kalbim temiz olsun, kimseye kötülük yapmayayım, hep iyi olayım dedim. birine yardım ettim, teşekkür beklemedim. birini sevdim, karşılık istemedim. birinin yükünü hafiflettim, minnet duymasına gerek duymadım. çünkü ben böyle öğrendim.

ama büyüdükçe anladım ki, herkes aynı yerden öğrenmemiş. insanlar, iyiliği bazen hak etmeden alıyor, bazen de hakkınmış gibi senden çekip gidiyor. ben sandım ki, içimdeki iyilik bulaşıcıdır. değilmiş. sadece beni daha savunmasız yapıyormuş.

zamanla yoruldum. insanları hâlâ sevdim ama eskisi gibi güvenemedim. yardım etmek istedim ama ellerimi uzatırken duraksadım. çünkü öğrendim ki, iyiliğini suistimal eden insanlar, en çok gülen yüzler arasında saklanıyor.

sanırım beni en çok bu mahvetti. içimdeki iyiliği başkalarında da aramak… ve bulamamak.

2024 yılında tüik verilerine göre 15 milyon 172 bin ev hanımı tespit edilmiş ve işsiz kadın yerine "ev hanımı" ifadesi kullanılmış. swh eğer ev içindeki emek, sadece maddi değil, toplumsal sürdürülebilirlik açısından da son derece önemli bir katkı sağlıyorsa, o zaman bu emeğin bir karşılığı olmalı. ev işleri, bakım ve çocuk yetiştirme gibi faaliyetler genellikle görünmez kalıyor ama aslında büyük bir ekonomik değer taşıyor. mesela, bir ev hanımının yemek yaparken, çocukların ödevlerini kontrol ederken, evi toparlarken ve internetten "en iyi fiyat"ı bulmaya çalışırken gösterdiği organizasyon yeteneği, olimpiyat seviyesinde bir beceri gerektiriyor. hatta ev işçiliği diye bir meslek dalı olsa, nobel ekonomi ödülü'nü alacak ilk kişi o olurdu. keşke bu emekler de maddi olarak karşılık bulsa, "ev hanımı" dedikçe maaş çekimizi alsak, hayat çok daha kolay olurdu!