noir yazar profili

amblemi “arı” olan parfüm markası. daha önce kraliyet ailesine de özel koku hazırlamışlardır.

sonucunda bilimsel olarak dünyadaki gibi çürüme olmaz muhtemelen. ama cesetler bir zaman sonra yanıp toz da olabilir.

“bülbüller bizi eğlendirmek için şarkı söylemek dışında bir şey yapmaz. insanların bahçelerindeki bitkileri yemezler, mısır ambarlarına yuvalanmazlar, tek yaptıkları iş bize içlerini dökmektir. işte bu yüzden bülbülleri öldürmek günahtır.”

kadın versiyonu ile başıma gelen durum.
en son biriyle tanıştım, hoşlandım da. yükseldim ama belli etmiyordum muhtemelen. romantik bir yemek yemek istedik. ardından restauranta girmek için sırada bekledik yarım saate yakın... arada tebessüm ediyorum, sarılıyorum, saçlarını kokluyorum falan ama bu durumun ne kadar romantik olabileceğini sorguladım içten içe. sonra saçlarına parfüm sıktığını söyledi kendisi. gülümsedim, dudaklarıma baktı. “perfect” dedim. ikimizin de aklı karıncalandı sanki, o enerjiyi aldım. neyse biraz dikkatimi dağıttım, başka şeyler düşündüm. içeri girdik. yemekte de hâlâ sessizce gülmeye devam etti kendisi. çat pat olan ingilizcemle no don't laugh dedim, nafile. sonra gece öpüşürken bana aşık olduğunu söylemez mi, afalladım kaldım. tabii sonu birkaç gecelik faciayla bitti, facia dediğime bakmayın. güzeldi. “en az 2500 kilometre uzaklıkla mesafe ilişkimiz iç açıcı olamaz ama” dediğimde beni anladı sağ olsun. yani bence onun bana duyduğu şey aşk değil de o anlık yükselmelerdi fakat kırmak istemedim. swh

aradan bir süre geçti, bana mesaj atmış: “hâlâ sevgilin yoksa gelsene” diyor, öyle de özel hayatıma saygılı. neyse çok güldüm, umarım ağlamam.

(bkz: seks anında söylenen ilginç şeyler)

2-2 berabere biten maç. denecek bir şey yok, bu yıl çok keyifsiziz.

allah akıl fikir versin, dediğim hanımefendidir. cinsiyetçilik yaptığım düşünülmesin. direksiyon sınavlarında sık sık görev almaktayım. bizim de ayağımızın altında debriyaj, fren, gaz bulunmakta. buradaki sınav başkanı olan hocamızın tutumunu irdeledim haklı olarak. “tehlike” sezdiği an, öğrenciyi direkt bırakma hakkı var iken kazaya doğru gitmeyi borç bilmiş sanki. oysa risk almamak gerek, öğrenci çalışsın ve bir ay sonra tekrar gelsin.

türkiye ligi işte. dediğimize geldi olay. daha başkasının hesabı üzerinden iddaa oynayan kaç kişi var, kim bilir. ha bir de ankaragücü’nün bir takımla olan karşılaşması anlaşmalı şekilde 1-1 bitmiş. demin ntv kanalında izledim. swh başka ülke olsa yer yerinden oynamıştı, bizde sıradanmış gibi karşılanması beni şaşırtıyor bazen.

ne güzel, aşık olduğunuz insanlasınız öyleyse. gözlerine bakıyorsunuz. kıymetini bilmeli. kaybetmeden sarılmalı. insan bazen bazı zamanları arıyor, o yıllarının aslında en mutlu anları olduğunu çok çok zaman sonra idrak ediyor. belki de bugünler en iyi günlerdir, unutmamalı.

bir meslektaşıma denmişti bu. beni çalıştığım yerde genellikle sevdiklerini duyuyorum, ne kadar doğru bilmem. genellikle kaosa girmeden tatlı dille çok mesafeli şekilde idare ediyorum insanları ama bazıları daha ketum ve sert davranabiliyor karşısındakine, belki de başkaları kadar sabırlı değillerdir yeterince. aynı işi yapsam da bu farkı görebiliyorum. açıkçası bilemiyorum, herkes kendisine göre haklıdır ama böyle tepkisel cümleler hoş olmuyor. kimseye denmemeli.

iznik gölü’nü fotoğraflayan bir belediye görevlisi tarafından tesadüfen 2014 yılında fark edilmiş olan bazilika. düşünsenize dalışla değil, bir fotoğraf sayesinde keşfedilmesi çok ilginçtir.

yapının tarihi m.s. 390–400’lü yıllara, yani yaklaşık 1600 yıl öncesine gidiyor. büyük ihtimalle aziz neophytos adına yapılmış bir bazilikaymış. ve deprem sebebiyle yıllar öncesi sular altında kaldığı söyleniyor.

unesco ve kültür bakanlığı, burayı dünyada ilk kez tamamen su altında sergilenen bir arkeoloji müzesine dönüştürme planı yapmakta. dev, estetik bir sanat eserine tanıklık ediyoruz. gerçekten hayranlık uyandırıyor.

üstün oynadığımız, öne geçtiğimiz tam beş maçta da puan kaybetmek ne demek gerçekten aklım almıyor. sadece samsunspor maçını bir tık ayrı tutabilirim. istatistiklere bakmak yeterli zaten.

fenerbahçe maçı… kendi evimizde 2-0 öne geç, oyun bizdeyken orkun sağ olsun saçma sapan bir hareketle 10 kişi kal. kırmızı kartla moralleri de boz. skor beraberlikle sonuçlansa o kadar üzülmezdik belki. beşiktaş’ım üzüyor bazen ama seviyoruz ezelden.

annesini ya da babasını çocuk yaşta kaybedince.

bir insanın kendine yapabileceği en büyük iyiliklerdendir. ummadığım bir zamanda, sabah uyandığımda parmaklarımın kül tablası gibi koktuğunu, kıyafetlerime ise o kokunun sindiğini hissettiğimde inanılmaz tiksindim. ha arada başladım, tekrar bıraktım. yalan değil ama kesinlikle kararlı olmalı. kendi kokunuzun olması, kaliteli şekilde nefes almak paha biçilemez bir şey.

harika bir adam bu… amerikalı, 1949-2021 yılları arasında yaşamış ama ben hiç tanımıyordum kendisini. tarzı soul, funk, rock üzerine kurulu. birkaç yıldır biliyorum ve dinlerim. kimseler de pek bilmez esasında. yalnızca iki albümü var. o da 1970’li yıllarda…

dolayısıyla çok isterdim 70’lerde yaşamayı. nolan porter vefat etmeden önce konserine gitmiş olsaydım keşke. neyse sağlık olsun, huzurla uyusun.

(bkz: nolan porter) şarkısı. soul/funk ambiyansı var, şahane.

istanbul’da değilim ama yakın sayılırım. öyle güzel yağdı ve devam ediyor ki… böyle havaları özlediğimi fark ettim. birazdan da sıcak çikolata hazırlarım.

fransız yazar. tout le bleu du ciel ile tanıdım kendisini. hatta yakın zamanlarda bu romanı, filme uyarlanmış. yol ve yolculuk temalı, bir o kadar da duygusal sıcaklık bırakıyor izleyicide.

semicenk’in en mükemmel şarkılarından biri.

ara sıra düşündüğüm konu. dün doğum günümdü, mumları üflerken güzel dilekler diledim evrene. aklımdan hep birkaç şey geçer nedense. swh bana göre her şey yolunda, yani çok şükür. her olana dua ederim son yıllarda. daha önceden pek yapmazdım.

dün gece uykuya dalarken aklıma şey geldi, son birkaç yıldır insanları genel olarak kırmamaya odaklıyım sanırım. hoşuma gitmeyen durumları bir şekilde belirtirim, çok uç dönütlerle karşılaşmadıysam zaten kimseyi üzmem. yani bu yönde daha fazla itina gösterdiğimi fark ettim. kalbi çok kıymetli insanlar var, belki biz de öyle olmaya çabalıyoruzdur. o denli kısacık mı bilmem ama hayatın her alanında kalp kırmadan devam etmeli diye düşünürüm. “iyi insan” olmak öyle değerli ki… etrafındakilere de şifa oluyorsun, kimi zaman da onlar sana şifa oluyor.

tüm bunların verdiği o aidiyet tanım nedir, bilemiyorum ama insan her yıl daha da büyüyor; bunlardan çok eminim.

instela yani eski adıyla itü kapanmış olmasa buraya gelmezdim muhtemelen. yurtsuz kaldık gibi, burada öyle arkadaşım yok. zaten normalde de sanal ortamlarda girişken bir yapım yoktur. hani öyle yazayım da birileriyle tanışayım yok bende. herkese güven duyamam. dolayısıyla adı soyadına kadar kimseyi tanımıyorum burada ama insanların kendi fotoğraflarını günlük olarak paylaşmasından hoşlanmadım. insan, düşünceleriyle var olmalıdır bana göre. saygı duyarım, o ayrı.