denizanası

bazı türleri sürekli kendilerini yenileyip sonsuza dek genç kalmaktadır. ama yine de yırtıcıların saldırıları ve hastalık gibi nedenlerle ölmekteler elbette.

deniz akyüz, deniz arcak, deniz seki gibi hatunların annelerine verilen ad.

biyolüminesans özelliği sayesinde kendi ışıklarını üretebilen canlılardır. aynı zamanda sıcaklığa, kirliliğe, düşük oksijene dayanıklılar. o yüzden iklim değişikliği arttıkça çoğalmaktalar.

marmara’da sıklıkla görüyorum kendilerinden. ege’de bir tık daha az. geçtiğimiz yaz, sanırım haziran ayı falandı. işten çıkınca havlumu kapıp tekirdağ’ın kumbağ tarafında denize gireyim dedim, bir de baktım ki kıyıda pusula denizanası... kenarda çoluk çocuk da yüzüyordu. komik olacak ama dalgalarla ittirerek dokunmadan kuma çıkardım bu canlıyı. insanlar telefonlarını alıp geldiler “bunun türü ne?” falan diyorlar. internetten de tekrar bakıp teyit ettim, sahiden pusula denizanasıymış. marmara’da denize girmenin tehlikeleri, diyebilirim. denizler bu canlılara ait elbette ama unutmayalım ki denize döktüğümüz her atık, çöp bunların kıyılarımıza yaklaşmasını tetikliyor. doğayı temiz tutmak konusunda çok hatalarımız olduğunu düşünüyorum.

p.s: imlâ.