ölmedim ama hafif sürünüyorum yazar profili

akışa her baktığımda kafamda yankılanan söz. neyse, oyna devam.

(bkz: yazarların şu an dinledikleri şarkı)
(bkz: aramaya inanmak)
bu aramaya sen de inanmayacaksan kim inanır be yoldaş!

mor ve ötesi'nin dünya yalan söylüyor albümündeki muazzam parçalardan, hangisini dinliyorsam en güzeli o an o geliyor, biri. böyle teması aşk olmayan ve ciddi ciddi dinleyince böyle uzaklara daldıran, kafa açan şarkıları çok severim ben. bu da onlardan biri benim için.
sözleri:

mor ve ötesi- yardım et
arada sırada kiimler günahsız ki onlar saklasın diye bağırmama neden oluyor hatta.

güzel şeydir, olması gerekendir, hayatı düzene sokandır. varlığı ayrı dert yokluğu ayrı derttir. biraz da lükstür aslında. ama en büyük lükslerden biri de rutinlerden kaçabilme şımarıklığıdır. ne kadar çeliştin ölmedin diyor olabilirsiniz ama bence bana hak vereceksiniz.

her gün işe giden insanın, her gün okula giden insanın ya da daha temel bir noktadan baktığımızda her gün ilaç almak zorunda olan insanların bir günden bir şey olmaz diyerek kendilerine izin verdiklerini düşünsenize. okul yine neyse, devamsızlık hakkınız var ama işte büyük bir mazeret yoksa hemen elveda denir, daha büyük yük olur; ilaç özellikle ciddi bir şeyse ölüme kadar götürür. isteseniz de kurtulamazsınız bu rutinlerden, hep sonuçları şımarıklık isteğinizi bastırmaktan daha büyüktür.

hayat hep bir şeye mahkum etme peşinde bizi bence. bazen bu mahkumiyetleri biz oluşturup içine zincirliyoruz kendimizi, bazen de zorunlu prangalar oluyor da kendimizi içinde erirken buluyor sonra da belki erirsem gevşer diyoruz. neyse, hayat kısa ve yaşayıp gidiyoruz.

düştük yine batağa.

anca kendine yenilir insan gelip insan giden
önce kendinden bilir insan doğup insan ölen
adamlar-okyanus

iç görüsü olmayan herkese ithaf ediyorum. *

twisted sister'dan we’re not gonna take it çalarsanız çok da güzel olur sanki.

ben bilgi saklayan hocalardan yıldım. bir de her öğrenciyi dolar şeklinde görüp gerek büte bırakarak gerek aktif stajyer olarak kullanabildikleri yerlerde sömürerek kullanan hocalardan da bıkmış durumdayım.

ay geç kaldım. iyi yayınlaar.

temelde iyilik olmadığını düşündüğüm durum. niyet karşılıksa aslında bu sadece çıkar çalışması oluyor. bunu fark ettiğimde o iyiliği yaptırıp sonra da bunu bekleyerek mi yaptın minvalinde şeyler yapmaktan bayağı keyif alıyorum.

lanet bir şeydir. kişinin sizi değil sizin yaptıklarınızı sevdiğini, sizi bir nevi kullandığını gösterir. böyle bir durumda en sağlıklısı önce gerçekten objektif olmaya çalışarak durumu değerlendirmeye çalışmak, hala aynı şekilde düşünülüyorsa kendisini üç hayır bir güle güle ile vedalaşmaktır.

sözlüğün kurucusu olan ama beni delirtme ve cinnet geçirtme derneğinin daha çok kurucusu olan şahıs. belki kendisi için ben de öyleyim bilemem. zaten bana sürekli kılıçdaroğlu demesinden belli. lakin unutmasın ki kılıçdaroğlu'nun olduğu yerde erdoğan da vardır ve erdoğan olmaktansa kılıçdaroğlu olmayı yeğlerim*.

yönetici vasfı dışında da minnoş, tatlış ve uğraşması çok zevkli bir insandır. damarına basmadığınız sürece attığınız her şutu kırmadan karşılar, karşılıklı kırmadan süren bir uğraşma silsilesi başlar* bazen kendi orta açar, karşıdaki şutu çeker bazen orta açmasına bile gerek olmayacak hareketler yapar fakat sürekli uğraşma kisvesi ile çektiğim şutların nedenidir. 3 senedir tanıyorum kendisini, önce dergi ekibine musallat ettiler sonra bir bakmışım editör sonra mod sonra yine editör vs vs ama bu sırada yakamı bir türlü bırakmayarak beni sözlüğe zincirlemiş olduğundan şüphe ediyorum. hatta büyü bile yapmış olabilir. bazı yerlerde zorla tutuluyorsan göz kırp ölmedim diye içinden geçirenler varsa göz kırpalı çok oldu dostlar.

neyse neyse yine çok boş yaptım. onun sözlük koşturması benim de hayat koşturmam nedeniyle eğlenemedim ama sahalarda bekleniyorsunuz yoldaş kardeş. bu arada bir dahaki görüşme kotamı seninle dolduracağım, bu da sözüm olsun. bilirsin ki ben sözlerimi iki elim kanda olsa da tutarım ama sen yine de beni çok delirtme*

sözlüğün başlarından beri konuştuğum, sevdiğim bir şeyler paylaştığım insan. böyle evden uzaklaşırsınız, sonra bir gelmişsiniz her şey değişmiş ama bir şey hala aynı ve sizi evde hissettiriyor; işte wish benim için o. sözlükte olsam da olmasam da ara sıra aklıma geliyor bir iki kelam ediyoruz ve eski güzel günlere dönmüş hissi yaratıyor bende. iyi ki var iyi ki burada <3

kendisine ciddili nickaltı girmediğimden ötürü kendimi ayıpladığım, örselediğim, kalbimi kırdığım yazar. yazar demek az kalır, altın mücevher adeta. hem kitap okuyor, hem film izliyor, hem çalışıyor muhtemelen de başka 84884 tane işi var. bir de geliyor fikirlerini bize aktarıyor. normal sözlük yazar müzesi olsa seni içinde pamuklara sararak saklardım bil istedim.

sohbeti, yardımseverliği gibi bir sürü konuyu tek tek alt başlıklar halinde yazarsam sözlüğün en uzun tanımı olabilir, olmasın. bir de benim saçma sapan sorularıma ve karamsarlığıma da tahammül edebildiği için ona 1000 karma verebilsem vermek isterim. daha fazla olsa dükkan senin de neyse mcöclv.

başka değineceğim nokta benim gelecekteki halim gibi ama daha kültürlüsü brnce. sürekli aynı ben diyorum ne dediğinde. hatts bir keresinde bir konu kpnuşurken birbirimizin sürekli söylediği cümleleri bilmeden söyledik. bu kadar benzemek nasıl bir his bilemiyorum ama kendisi ile mutabık olmadığımız çok az konu var, beni anlamadığı ise neredeyse hiçbir konu yok. açık konuşmak gerekirse sözlüğün bana kattığı en iyi insanlar listesinde ilk sıralarda bayrağı sallıyor ve kaptırası da yok bence.

bende nickaltı bitirememe hastalığı varmış, o yüzden çok bağlantılı olmuyor ama çok seviliyorsun ve tekrar ediyorum, güzel günler göreceğiz güneşli günler

kaç zamandır aklımda olan ama asssla nickaltı yazmayı beceremediğim yazar kişisi. aynı zamanda sözlükte ilk yüz yüze geldiğim ve beni bundan dolayı da ayrı mutlu eden insan. bir tabumu da kendisiyle yıktık şükür.

kendisini taaaaa sözlüğün ilk zamanları unoffical olarak kurulan kitap kulübünde tanımıştım. orada da yerinde tespitleri, güzel sohbeti ile aklıma kazınmıştı. ardından offical olan bir kulüp kurulma kararı alındı ve bizim de birer kulüp başkanına ihtiyacımız vardı. sonra kafamda ampulümsü * bir şey yandı ve azizim'e koştum. o gün bugündür kendisinden kaçamıyorum sözlük. tertemiz yüreği ile bilmeden bana büyü yaptı bence, öyle yorumladım.

bu tanımı burada kesiyorum çünkü kendisini görüp aşık olmam* ve daha güzel bir tanım yazmam gerek o yüzden kelimelerimi kendime saklıyorum. seviliyorsun azizkuşum xxx

burada doğru düzgün nickaltı girdiğim ama onun bile yeterli gelmediği nadir kişilerden. army'i anlatmaya kelimelerim genelde yetersiz kalıyor gibi hissediyorum çünkü o kadar içten ve her daim varlığını olumlu anlamda hissettiğim biri ki sözlük bazında en bi' en sevdiğim kişiler listesinde en üst sıralarda. editör kimliği ile ayrı armykuşum kimliği ile ayrı hayran bırakıyor beni. mesleki kimliği ile zaten gönlümde taht kuruyor. bir derdim, bir sıkıntım olduğunda ciddi anlamda ona akıl danışmaktan tereddüt duymuyorum. üstelik benim gibi karamsarlık abidesi bir insanı da asla ama asla geri çevirmeyip sukunet ile dinliyor, akıl veriyor bazen de sakinleştiriyor. o da yetmiyor bazen benimle karşıdaki insanın salaklığına, kötülüğüne laf ediyor *.

858484 tane nick altı girsem bileceğim ki hep bir şeyler eksik kalacak, armysuzy bende bu yazdıklarımdan hep daha fazlası olacak. sanal kişiliğime çok bağlı bir insanımdır ben, çok böyle görüşeyim edeyim demem ama bu tabumu yıkmama neden olabilecek üç beş kişiden biridir. asla yollarımızın kesişmemesi gibi bir sorun olmasa şimdiye görüşmüştüm belki de.

daha fazla uzatmayarak bu hatıra defteri misali yazımı uzatmamak için bitiriyorum burada ama seni çok mu çok sevdiğimi bil. iyi ki varsın, hep benimle olursun umarım. tüm güzellikler senin olsun. (u: ♡)

hayal kırıklığı yarattığım için özür dilediğim yazar. zeytin dalı uzatıyorum kendisine, kırarsa dalı egeliler linç edecekmiş diyorlar, bilgisine.

hem gelip saat soruyor hem de yine mi sen diyot? n'oluyor kardeşim ne bu tantana?

öncelikle nasıl oluyor bilmiyorum ama bırakıp gitsem, gemileri yaksam, tövbe etsem dahi kendimi bir şekilde tekrar içinde bulduğum yerdir. buranın en eski yazarlarındayım, bilen bilir lafından nefret ediyorum ama bilen bilir bir süre modluk, editörlük, dergi yöneticiliği gibi çeşitli kısımlarında aktif rol aldım; güzel güzel insanların hem reelde (bkz: kanser hastası çocuklara yardım etkinliği) hem de sanalda kalbine dokundum, bir şeyler paylaştım. çok güzel keşke bir daha dönsem o zamanlara dediğim anlar da oldu hay seni de sana üye olan aklımı da dediğim anlar da oldu. ama tekrar ediyorum sürekli kendimi burada buldum. çünkü bana önceleri bomboş şimdilerde ise tempolu, yoğun hayatımdan kaçış alanı oldu. sevdiğim çoğu nerdeyse hepsi, yazar arkadaşım gitti; bir çok şey değişti, yeni bir sürü insan geldi. uzun süre sonra ilk geldiğimde burası orası mı desem de bir yanım hala evime gelmiş gibi hissetti. şimdi çok güzel gelişmeler oluyor ve muhtemelen de olacak ve ben bunları gördükçe, bazen napıyonuz abi siz desem de, umut ve gurur ile doluyorum. güzel insanların emek verdiği bu güzel yeri de birkaç bencil ve istediğim olsuncu insanın boyunduru altına girmesini istemiyor ve giremeyeceğini biliyorum.

velhasılı kelam umut hep vardır, biz de bu umut ışığında güneşli günleri göreceğiz. güzel günler yakın ve bizim.