ölmedim ama hafif sürünüyorum yazar profili

dostlar, romalılar! var mısınız el ele verip şu güzelim çocukların yüzlerindeki gülümsemenin sebebi olmaya?

bu sefer sihirli değneğimizi kanser hastası olan çocuklarımıza değdireceğiz. zonguldak bülent ecevit üniversitesi çocuk onkolojisi servisi* bizden yardım bekliyor. bu zor hayatlarında bir nebze eğlenebildikleri oyun odalarına bir katkı da biz sağlayalım dedik ve bu proje ile karşınızdayız.

serviste genel olarak 0-15 yaş aralığında hayata tutunmaya çalışan, güzel mi güzel çocuklar var. listedeki unsurlar ise bu çocuklara belki daha da umut aşılayacak, belki acısını unutmasını sağlayacak, hatta belki bu kampanya aracılığı ile aramıza onlar da katılacak. aşağıda listeler ve iletişim adresleri bulunmakta. siparişi veren kişilerin aldıkları şeyleri ve sipariş numarasını @ölmedim ama hafif sürünüyorum ya da @uykusuzkahve’ye iletmeleri gerekmekte. şimdiden yardım eden herkese teşekkürler ve kocaman sevgileeeer.

listemiz;
1- kiki- çılgın bardaklar tamamlandı
2- line-up - bul, sırala, öğren tamamlandı
3- revensburger zıp zıp tavşan (türkçe) tamamlandı
4- rossie renkli ahşap bloklar zeka oyunu tamamlandı
5- bemi game bars tamamlandı
6-bemi magic blocks tamamlandı
7- star connect game- meslekler tamamlandı
8- star connect game- eğitici okul öncesi tamamlandı
9- amazon linkindeki kitaplartamamlandı

not: bunla size kolaylık olsun diye oluşturduğumuz linklerdir. sizler farklı sitelerden, istediğiniz ürünleri almakta özgürsünüz. fakat alacağınız ürünler bu linkteki ürünler ile aynı olması gerekmekte.

linkler;
trendyol oyuncak linki
hepsiburada oyuncak linki
amazon kitap linki

kargo adresi: beü sağlık uygulama ve araştırma merkezi müdürlüğü (yazı işleri ve evrak şefliği) kozlu/zonguldak
telefon: (0372) 261 20 85
isim soyisim: hanife kılınç
mahalle; esenköy / telefon kısmına kendi cep numaranızı yazabilirsiniz.

bağış yapan yazarların listesi;
lennykereviz
- star: meslekler bağlantı kurma oyunu.
- star: eğitici okul öncesi bağlantı kurma oyunu.
marsyolcusu
- bemi magic block.
spawn
- 46 adet kitap.
aurora
-bemi game bars oyun seti.
milk
- kiki- çılgın bardaklar.
- line-up - bul, sırala, öğren.
777
- rossie renkli ahşap bloklar zeka oyunu.
anaklusmosss
- 2 adet kitap.
bum bum bole
- rossie renkli ahşap bloklar zeka oyunu
- kiki- çılgın bardaklar
iarwain ben-adar
- 5 adet kitap.
bloodless
- yüz temel eser.
birgaripanda
- 2 adet kitap.
pastirmalicorek
- 3 adet kitap.
pasific
- 2 adet kitap.
başımıza icat çıkarma denilen çocuk
- kral şakir puzzle.
umurumda bile olmaz nükleer denemeler
- 2 adet kitap.
nevriye budak
- 2 adet kitap.
bengaripsengüzeldünyaumutlu
- 4 adet kitap.
tamgüneşlenmeyeçıktımgüneşbattı
- 1 adet kitap.
ismini vermek istemeyen yazarımız
- 2 adet kitap.
ismini vermek istemeyen yazarımız
- 3 adet kitap.
ismini vermek istemeyen yazarımız
- ravensburger - zıpzıp tavşan.
ismini vermek istemeyen yazarımız
- 2 adet kitap.
ismini vermek istemeyen yazarımız
- 3 adet kitap.
ismini vermek istemeyen yazarımız
- 2 adet kitap.
ismini vermek istemeyen yazar
- 3 adet kitap.
ismini vermek istemeyen yazar
- harry potter kitap seti
ismini vermek istemeyen yazar
- 2 adet kitap.
ismini vermek istemeyen yazar
- 5 adet kitap.
ismini vermek istemeyen yazarımız
- 1 adet kitap.
adını vermek istemeyen yazarımız
- 1 adet kitap.
ismini vermek istemeyen yazar
- 1 adet kitap.
ismini vermek istemeyen yazar
- 5 adet kitap.

daha önceden yapmış olduğumuz yardımlar;
(bkz: kafa sözlük köy okuluna kitap yardımı etkinliği)
(bkz: kafa sözlük - koruncuk vakfı yılbaşı hediye ve yardım etkinliği)
(bkz: kafa sözlük - yedikule hayvan barınağı yardım kampanyası)

bir şeyin zihnin arşivindeki tozlu raflarda kaybolmasıdır. hiç sevmem unutmayı; birini, bir bilgiyi ya da bir anıyı unutmak o kadar üzüyor ki beni. geçmiş günümüze ışık tutmak için var ve unutmak geçmişten gelen ışığı azaltıyor benim için.

bazı şeyleri unutarak aşabileceğimizi düşünüyoruz fakat bence unutmak sadece bir kaçıştır, kaçmak ise hiçbir zaman çözüm değildir. kaçan kişi illa bir şekilde yakalanır, unuttuklarımız da illa bir gün karşımıza çıkar.

uzun süre sonra ilk defa bu kadar sıkıldım buradan. insanların koyun gibi sadece onlara fiziki olarak gösterilenin peşinden gidip ardındakileri görmeden ya da sorgulamadan doğruyu kabul etmeleri ve bunu kabul ettikten sonra da bu benim fikrim diye insanlara empoze etmeleri çok komik. 1.5 seneden fazladır yazarım burada, bir süre yönetimde farklı pozisyonlarda görev de aldım bazı nedenlerden dolayı* ayrılmak zorunda kaldım ama ayrılmadan önce de ayrıldıktan sonra da iyi kötü algısı sadece insanların göstermelerine göreydi. objektif olamam diye dokunmadığım yazarlardan linç yemişliğim de çoktur format kuralına uymadığı için hem mesajda sövüp hem üstlerime çıkanlar da, hatta açık açık tehdit edilmişliğim de var ama her seferinde belki değişir insanlar diye bekledim, yanılmışım.

size gösterilen her zaman en doğrusu değil sevgili yazarlar, özellikle böyle bir sıfatın altında gizlenmek zorunda olanlar için. yaşadığım için biliyorum, kaç kere tuttum çenemi ki beni tanıyanlar bilir ki ben çenemi tutmam, kaç kere zorunlu olarak sevmediğim karakterde insana katlandım. ama tam tersine sahte karakterler ile size ben samimiyim algısı yaratanların peşinde koştuğunuzu görmek affedersiniz ama sadece acımama ve bana tecrübe katmaya yarıyor*.

bu benim ilk tanımım değil, son tanımım da olmayacak muhtemelen ama uzun süredir yazdığım en samimi tanımım, koyun olmayın azıcık gözünüzü açın yahu.

hayatımın kitabı diyebileceğim kitap. bir arkadaşım ile tehlikeli oyunlar okumaya karar verip onu kütüphanede bulamamamla tanıştım tutunamayanlarla. üniversite sınav senem bir de, herkes ölmedim saçmalama oğuz atay okumaya bu kitapla mı başlanır hem de sınav senesinde diye başımın etini yiyor. ama o kadar içine çekiyor ki beni bırakamıyorum. zaten her zaman olduğu gibi ders çalışmaktan da kaçma iç güdüm var, kendime de bir çıkış bulmuşum nasıl bırakayım? ne anlatıyorsun ölmedim sen dediğinizi duyar gibiyim ama gerçekten sanki bana bir imdat kolu gibi gönderilmiş gibi hissediyorum bu kitap için, o yüzden bu saçma anımsı şeyi anlattım.

3 kere okudum bu kitabı, 2'si aynı sene içinde hem de. her defasında başka bir yere takıldım, her defasında başka bir tarafını gördüm. her zaman selim ışık ile kendimi bir gördüm, her seferinde onunla özdeşleştirdim kendimi. onun iç çatışmaları, hayattan kaçmaları o kadar tanıdıktı ki kitap beni içine çekip durdu. bazen benim için bir kişisel gelişim kitabı oldu, bazen şiir kitabı bazen başka bir tür. her seferinde daha da sevdim, daha da düştüm batağına. sonra bir bakmışım okumasam da her zaman yanımda olmasını istiyorum, kötü hissedince açıp bir yerine okuma ihtiyacı ile doluyorum. hatta bazen o kadar beni anlatıyor ki kendi cümlelerim ile değil kitaptaki cümleler ile cevap veriyorum. ama o her yerde dolaşan cümleler ile değil, kitabın içine gizlenen ve benim için küçük dünyalara bedel cümlelerle.

bu arada yukarıdan da anlaşıldığı gibi ,genelde karşılatıklarımın aksine, ben her zaman selim ışık tarafındaydım kitapta, her okuduğumda da biraz daha o tarafa çekildim. çünkü gerçekten aşırı bir hissettim onunla. o iç karmaşası, yaşadığı olaylara bakış açısı nedense benim yapabileceğim şeyler gibi. turgut özben asla o kadar samimi gelemedi.

bu kitapta tek rahatsız olduğum şey saçma sapan bir aşk romanı sanılması ve kitapta olmayan alıntılar ile popülerleşmesi. onları gördükçe içim acıyor yahu, ciddi anlamda oğuz atay için üzülüyorum. sen o kadar emek verip yaz, noktalama bile kullanmadan sayfalarca kendini ifade et sonra biri gelsin yazmadığın bir şeyi kitabınla bağdaştırıp ismini kullansın. ne kadar üzücü bir durum.

son olarak kitapta geçen ve asla dilimden düşmeyen, içinde sayfalarca anlam içerimesine rağmen iki satıra sığan bir kesitle bitirmek isterim tanımımı;

kelime ve yalnızlık hayatın tadı tuzu
kucaklamak isterdi ölümü ve sonsuzu

pek paranormal sayılmaz ama garip birer tesadüf silsilesi ya da ne bileyim enerji olayı olduğu için yazmak istedim. yakın zamanda en yakın arkadaşım dediklerimden biri ile aram bozuldu daha doğrusu arkadaşlığımı bitirdim kendisi ile. daha tamamen aramızdaki arkadaşlığı bitirmeden kendisinin aldığı eşyalar bir bir hayatımdan çıkmaya başladı. önce doğum günümde aldığı bileklik kayboldu ama saniyelik olarak yok oldu yani. ardından verdiği kolye koptu. ama eski haline getirilmeyecek şekilde, taşları falan su ile akıp kayboldu. sanki hayatımdan çıkması için bir bir izleri siliniyor gibi hissediyorum ama yalan yok kötü de hissetmiyorum bu konuda.

avatar'ın şu aralar kendime yapmam gereken şeyleri kafamda biri bağırarak anlatsın diye dinlediğim şarkısı. biri kafamın içinde gotta work diye bağırınca insanların ne kadar çalıştığını hatırlayıp kederleniyor aynı zamanda da gidip çalışmaya başlayayım bari diyorum.

şarkı 2016 çıkışlı feathers & flesh albümünden bu arada.

sözleri: