parıldayan yıldız yazar profili

hayatta umursadığımız ne kadar çok şey var farkında mısınız?
bunların önem sırası aklınızda beliriyor mu bazen? biraz felsefik düşünelim, en çok önem arz eden şeyin aileniz olduğunu düşünün. bunu sevginizden dolayı mı yoksa toplumun genel bir çoğunluğunun söyleyeceği ilk şey olduğu için mi düşünüyorsunuz? demem o ki toplumun bize dayattığı düşünce sklası bizi şekillendirmenin yanı sıra bazen hüzne boğuyor olabilir mi? toplumun genel algısına göre aile: yuva, sıcaklık, huzur demek. baba ise evin direği konumunda. peki ya bu değer yargıları farklı biçimde olsaydı, görmek isteyeceğimiz ilgi, sevgi ve tutum aynı olur muydu?
bilemeyeceğim. insan tek başına dünyada küçücük bir noktayı kapsar lakin hareketlerinde o nokta kendini büyük bir dünyaya dönüştürür ya da öyle zanneder. çok fazla umursadığımız ve uğruna kafa yorduğumuz şey bizim kapladığımız alanı değiştirmeyecek. statü olarak yükselebiliriz lakin koşuşturma ve telaşemiz hep bizimle kalacak ve çoğu zaman sadece bizi ilgilendirecek. bizimle hareket edecek ve bizimle son bulacak...

zaman ve mekan farklı hatta bende farklıyım. gün geçtikçe farklılaşıyorum fakat his aynı his be sözlük.

en sevdiğim diziler arasında birinciliğini hala koruyan dizidir.
izlerken hem hemen bitsin de sonunu göreyim hissi varken,hem de hiç bitmesin hissi de vardı.

lucy maud montgomery tarafından kaleme alınan yeşilin kızı anne serisinden uyarlanan netflix dizisidir. türkler tarafından da bir girişim oldu ama fazlasıyla ellerine yüzlerine bulaştırdıklarını düşünüyorum.
serinin konusu ise matthew ve marilla cuthbert kardeşlerin bir erkek çocuk evlat edinmek istemeleri üzerine yetimhaneye bir tanıdıklarıyla haber göndermeleri ile başlıyor. aradıkları özellikteki çocuğun tren ile gönderileceği haberini alan matthew tren istasyonuna gider ve beklemediği bir şey ile karşılaşır. orada erkek çocuk görmeyi beklemesine rağmen bir kız çocuğu ile karşılaşır. ne yapacağını bilemez ve mecburen onu eve götürür. yaşanılandan habersiz bir yuvaya sahip olacağını düşünen anne güle oynaya matthew ile gider.
marilla eve bir kız çocuğunun geldiğini görünce keyifsizleşir ve diğer gün onu geri götüreceğini söyler. dünyası başına yıkılan anne, bir kadının da erkek kadar güçlü olabileceğini savunur.
marilla'ya 'siz bir kadın olarak kendinizi zayıf mı görüyorsunuz ? şahsen ben öyle görmüyorum.' der.
işte dizi bundan sonra şekilleniyor. kesinlikle tavsiye ediyorum. *

-kalırsam sende benimle boğulursun ama...

-yüzmeyi öğrenirim

(bkz: mr. nobody)

ilk yoğurt göçebe yaşam tarzındaki insanlar tarafından nohut ile mayalanmıştır. * *

kalbi donmuş halde doğan jack'in kalbinin yerine mekanik bir kalp takıldıktan sonra heyecanlanmanın ve aşık olmanın kalbine vereceği zararlar yüzünden bu duygulardan men edilişini konu alan harika bir animasyon filmidir.

ne kadar farklı görünmeye çalışsan da nasıl biri olduğun bir gün mutlaka ortaya çıkar.

aklım başımdayken de,
değilken de; seviyorum seni..
gittiğin için sevmedim..
gelsen yine severdim…

hep topak kokar ellerim..
senin gibi..
sen kokmasan da ben,
yine toprak kokardım…

eşeledikçe sensizliği,
ellerim daha çok koktu (toprak) ..
ve ben artık daha çok yakınım,
ayrılığa da, ölüme de..

ellerim, kollarım bağlı,
sen bilmesen de sana yakınım…
en az toprağa olan,
yakınlığım kadar..

ayrılıkların tozunu süpüremedim..
her süpürdüğümü yeniden
rüzgar getirdi geriye..
toz oldum, toprak oldum…

beyaz bir yalan söyleyim mi sana?
bir daha asla tozla, toprakla oynamayacağım..
küfretmeyeceğim hayata,
asla kirletmeyeceğim elimi, dilimi, yüzümü…

mahlasını çok beğendiğim yazardır.

roman ailelerinin onları terk etmesi ya da onların ailelerini bırakmak zorunda olması üzerine sokakları en güvenilir yer olarak gören, isimleri olmayan, sokaklara adanmış 6 masum çocuğun hayatlarına dokunuyor.
kendileri gibi yetimhanedeki çocukların acılarını duydukları için sessiz kalamayışlarıyla başlıyor.
önder sarca, grubu seçen kişi. onları bir araya getiren ve sokak lambalarının ışığından alıp ev, isim veren grubun kurucusudur.
lâl, sessiz çığlıklarının da duyulabilir olduğunu kanıtlayan anne ruhlu eşsiz insan. *
bartu, büyük cüssesinin içinde lâl için yıllar boyu taşıdığı sevgisiyle beni birçok noktada kendisine hayran bıraktı.
mutlu onu tanıtacak kelimelerim yetersiz biliyorum ama mükemmel bir kalbi tarif etmenin imkansız olduğunun da farkındayım. grubun komedyeni. * adını da asık suratları bir kenara asmasından geliyor.
ışık mutlu'nun ikizi. grubun anahtarları. biri olmadan diğeri var olamaz bile. mutlu'nun aksine ilk bakışta mutsuz görünüyor olsa da içindeki ışığı görmemek elde değil. grubun hemşiresi.
veee yankı ile helin birbirlerini tamamlayan iki büyülü aşık.

kitap bana hayata dair birçok şey öğretti kesinlikle tavsiye edilir.

bana denk olduklarını düşünüyor, dengesizler *

'sen bana, gerçekten sevilmeye değer bir kadının sevgisini kazanabilmek için daha başka erdemlere sahip olmam gerektiğini öğrettin.'

en derin tutkularımda gizlenen varlığın rüyalarımdan eksik olmuyor.

iki saniyelik sevincini ömür boyu sürüyormuş gibi gösteriş yaparken hiç yorulmamak saçmalık değil mi ? * *

şu sıralar hayranı olduğum philip pullman'ın aynı adlı roman serisinden uyarlama fantastik bir dizidir. *

hayat o kadar da karmaşık değildir aslında. eğer bir şeyi istiyorsanız söylemeniz yetiyordu.

benjamin button'ın tuhaf hikayesi

iyi ki doğdum bennn * * *

victor hugo, 14 yaşındayken bir parça ekmek çaldığı için altı ay hapis yatmıştır.

“14 yaşımdayken karnımı doyurmak için bir parça ekmek çaldığımda beni zindana attılar ve orada tam 6 ay bedava ekmek verdiler. hayatın adaleti budur.”

giden en fazla gölgesini götürür yanında, sen niye yüreğimi alıp gidiyorsun?