plexaluna yazar profili

sürekli kurban olmaları. hep başkaları yanlış, hep onlara yanlış yapılmış, hep onlar acı çekmiş, herkes manyak, herkes suçlu. onlar hep iyi niyetli hep doğru ama ne hikmetse sürekli her kötülük onları buluyor

okurken bir hayli zorlandığım japon yazar osamu dazai kitabı. benim için ortalama bir kitaptı. çok kötü veya çok güzeldi de diyemiyorum. okurken gerçekten zorlandım, yer yer üzüldüğüm ama genel anlamda baş karaktere epey sinirlendiğim bir öyküydü. hikayenin sonunda verilen açıklama kısmında hikayenin aslında yazarın kendi hayatından parçalarla bağdaştırıldığı açıklama kısmı benim için kitabın en etkileyici yanıydı diyebilirim.

kuzey ışıklarını izlemek

"tabiat ana bir seri katildir. ondan iyisi yoktur. daha yaratıcısı da. ama tüm seri katiler gibi içinde yakalanma arzusu vardır.kimse çıkıp üstlenmezse, o dahice suçların ne anlamı var ki? bu yüzden; kırıntılar bırakır. zor olan kırıntıları görebilmektir. o yüzden on yıl okursun. çünkü ipuçları onlardır. ''bazen bir virüsün en acımasız yanı diye düşündüğün şey, aslında zırhının içindeki zaafıdır. zaaflarını güçlü yanıymış gibi kamufle etmeyi çok sever..."

çok mantıksız ve saçma düşüncedir. avrupada bir çok ülkeyi ziyaret ettim, bir kere de amerikaya gittim. gittiğim hiçbir yerde ""yol yabdık, metro inşa ettik, ev yabdık" gibi afişler yok. gittiğim hiçbir yerin belediye başkan fotosunu görmeden döndüm. böyle de olması gerektiğini düşünüyorum. oraya getirilme sebebiniz bu işleri yapmak zaten. bakkaldan ekmek isteyince ekmek verdi diye alkışlamıyoruz sonuçta

kalbimin derinlikleri acıyor şu sıralar. canım yanıyor, üzgünüm...

tülay ve zerrin'in uyuşturucu operasyonuna dahil olduğu bölüm...

t: abiiim, güzel abiim biz hiç bi şey bilmiyoz. merkezde de söylediik
z: kııız amirim anladı ki biz masumuz. zaten iyi aile kızı olduğumuz her hal ve harekatımızdan belli. aldığımız telefon uyuşturucu kuryesi yabancı bir kadınınmış ne bileliim dimi amiriiiim!!
t: ben sana söyledim o telefonu almayalım diye zerriiin puu senin suratınaa!!!!
z: amirim allah yukarıda, senin telefonuna "para vıaarr gieeell al" diye mesaj gelse gitmez misiiin???
t: amirim ben zaten yabancı bile değilim, ben eski doğma büyüme istanbulluyum, dört kuşak hacı hüsrevliyiz
z: bu rus mu, moldova mı, ukrayna mı, litvanya mı nereliyse bu kadınla iş birliği yapan yerli şebeke de köfte gibi kızarsın biber gibi patlasın! bizde tövbe öyle dalgalar yoktur, ben akşamdan akşama sade bir duble rakı inaağnnn ki!!!!
t: o svetlana allahından bulsun, gün yüzü görmesin inşallahhh!!!!
polis: yetti beee!
z: accık sus tülay! adam bunaldı!

sabaha karşı inanılmaz sarhoş şekilde yurda döndüm. 3 buçuk gibi yatağa girdim ama nasıl başım dönüyor... bu sırada odada iki kişi kalıyoruz. oda arkadaşım yatakta dönerken dönüşü geniş aldı ve pat yere düştü. ben zaten sarhoşum beni aldı bi gülme... soruyorum canım iyi misin yardım edim mi diye ama altıma işicem gülmekten... o da tam uyanamadı zaten sinirle yorganı yatağa fırlatıp devam etti uyumaya ben de sızana kadar içime içime güldüm...

kaleo - i can't go on without you. üf ki ne üffff....

duş aldıktan sonra yeni yıkanmış nevresimlerini serdiğin yatağa girip yumuşatıcı kokusuyla mest olmak...

yufkaların kısaca kaynar suda haşlanarak yumuşatıldıktan sonra tepsiye serilip iç harcının katlar arasına öyle eklendiği muhteşem ötesi börek çeşidi. yumuşamış yufkalar harçla buluştuktan sonra da fırında üstü kızarana kadar pişirilir. su böreği böreklerin sultanıdır. kıttır kıttır dışı, yummuş yummuş içi ile ağızda bir lezzet şölenidir.. (tamamen kişisel tercihim olarak içinde biraz daha eriyen yumuşak yağlı peynir bence daha güzel oluyor) ay valla ağzım sulandı şuraya yazarken

bizimkiler sokaklara kola dökerken ne kadar üstlerine gitmişiz dedirten olay. cahillik sahiden universal, bütünleyici bir durummuş. cahilliğin dini, dili, ırkı, rengi, cinsiyeti olmuyormuş. bunun bir tık üstü de zaten rus hükümeti ile zerre alakası olmayan rusların işlerinden çıkarılmaları, zor durumda bırakılmaları ve ayrımcılığa uğramaları.

yurttan kalma bir alışkanlık olarak sadece banyoda üstümü değiştirebiliyorum...

midye dolma. midyenin ne kadar kirli yerde büyürse o kadar lezzetli olduğunu öğrendiğimden beri yerken tekrar tekrar düşündürür beni

guilty pleasure dizilerini izlemek... öyle friends, himym falan değil bahsettiğim. böyle doktorların 20 bölümünü bingelemek gibi. ne bileyim yaprak dökümü 37-38. bölümü izlerken çekirdek çitlemek mmmm... leş guilty pleasurelar yaani

"kilo genini de bul da bizi bi kurtar yiğenim yauv"

takılmamaya çalışıyorum genelde ama pek dayanamıyorum... böreğe bööörek, marula maaarul denmesi. ve tabii ki açık söylenen e'ler. elbise değil eeelbise, elli değil eeeellli. (karadenizli birileri varsa beni anlayacaklardır, yarı karadenizli biri olarak e'yi söyleyiş şekillerinden karadenizlileri ayırt edebiliyorum, harika bir karadeniz belirteci. öyle dizilerde filmlerde salak salak uiyyyyy eklenmesine benzemezzzz)

annemin bana hamileyken devamlı dinlediği, sanırım o yüzden de her dinlediğimde içimi huzurla dolduran melek sesli kadın. kelt müziğinin efsanelerindendir. ayrıca the gates of istanbul şarkısı da muhteşemdir. umarım canlı dinleyebilirim kendisini

--2024 edit--
hesabıma göz atarken gördüm bu entry'imi. geçen hafta kendi kazandığım paramla loreena mckennitt konserine bilet aldım. heyecandan ağladım aldığım an. konseri heyecanla bekliyorum. hayallerimden birini gerçekleştirebilmiş olmanın heyecanı ve mutluluğu var üstümde şimdi

yerken kanserojenlerin içinizde dolandığını, kanser hücrelerinin fink attığını hissettiğiniz kimyasal sıvılı cep dostu besin

dışardayken lazım olunca asla bulunamayan, en lazım olmadığı zamanlarda bütün çanta ve bilimum mont cebinden çıkmayı beceren doğaüstü güçlere sahip hijyen ürünü