ilyas sezar yazar profili

yeni güzelliğime kavuştum.

dmden nazar boncuğu atın.

anasına allahına sövdürmekten haz duyan insan tipi.

#3795031 reis sana kötü bir haberim var.

bi ara baktır hormonlarına.

not: söz konusu yazar kadınmış laflarımı geri alıyorum.

zaman zaman başıma gelen, hiçbir uyaran olmadığı halde sebepsiz yere oluşan saçma sapan ereksiyon.

uzun da sürüyor şerefsiz, kafede otururken yarım saat boyunca kalkamadım. bunun sebebi tam olarak ne oluyor ya.

önümde arkamda üç beş kişi deli gibi horluyor.

arkada bi teyze telefonun sesini açmış facebooktan videolara bakıyor. insanlık namına dedim iki dakika sonra yaptığının farkına varır kapatır ama yok. en son dedim artık abla kapatır mısın şunu harbi başımız şişti yani.

ne saygısız heriflersiniz ne biçim bi cehenneme düştüm a. koyayım.

inanmayın arkadaşlar isminizi öğrenmeye çalışıyor

aşk nefret ilişkisi yaşadığım izmir ilçesi.

gaziemir’de aile evinden ayrılıp burada eve çıktıktan sonra kendimi sanki başka bir dünyaya adım atmış gibiyim. ilk olarak kötü yanlarından bahsetmek gerekir ki burası adeta küçük bir meksika gibi. kekosu, hırtı çok fazla. her yer uyuşturucu ve eskort kaynıyor. las vegas’a günahlar şehri diyorlar. açıkçası şeytan burayı görse imana gelir. öyle bir yer. bunun haricinde her hafta okula gitmek işkence. trafiği adamı hayattan bezdirir. bunun dışında yolda giderken sayısızca çöp dağı görebilirsiniz. izmir belediyesinin çöp toplama konusundaki son vukuatını tüm izmirliler bilir. ama burası bambaşka bir level.

yine de, ben bu mekanı sevdim ya. atraksiyonu, gezilecek, takılacak yeri çok. daha önce hiç dikkatimi çekmeyen, kıytı köşede kalmış tarihi yapıları ve yerleri keşfettim. gerçekten gizemli bir yer. örneğin bucadan evvel torbalı’ya da bir göz attım ve torbalı’dan ölümüne sıkıldım. evet nüfus bucadaki gibi yoğun değil, nispeten sakin. ama çok sıkıcı. böyle bir terk edilmiş sovyet kenti, çok post apokaliptik bir havası var. buca’ya kıyasla daha dışarıda kalmış, merkezden soyutlanmış bir yer. bucadan ise atlıyosun şirinyere, gideceğin her yerin ortasındasın. mükemmel abi.

şurada okuduğum iki yıl boyunca daha hiç tanımadığım kadar insan tanıdım, hiç olmadığı kadar ortamda ve atraksiyonda bulundum. çok felaket bir yer, seviyorum burayı ya.

şu aralar edge sardım

motosiklet aldıktan sonra daha bi sevmemeye başladım. ulan kampüse giderken her hafta buca yolunda çevirme yiyip duruyorum. bakıyorum kenarda 5-6 motor daha var. ne kadar motorcu varsa gözlerine batıyor hepsini çeviriyorlar. neyse ki adam gibi kullandığımdan ondan bundan ceza yazamayacaklarını biliyorum. ama her hafta ehliyet ruhsatmış, yok bu egzoz neymiş ehh bıktım la! fabrika egzozu bu diye anlatana kadar canım çıkıyor. o sırada çakarlı mercedes emniyet şeridinden babasının yolu gibi gidiyor ona hiç bi laf yok. anca halk çocuğuna şekil yapabiliyorlar tabii. barajı zar zor geçen adamlar bizim emniyetimizden sorumlu fıkra gibi valla.

ya inanılmaz mutlu olup ota boka gülüyorum ya da efkara bağlayıp ağlıyorum. ortası yok.

aklım roma’da, gönlüm mısır’da kaldı gardaşş

bomba gibi araba (gibi olmayabilir)

hala tişörtle geziyorum

sen konuşmazsan bir başkası konuşur, kapar o kızı sen de kalır izlersin öyle.

talih cesurları sever. gidin konuşun lan.

hangi gym ise söyleyin de yanlışlıkla gitmeyek.

geçen biseksüel arkadaşım ailesine 27 yaşından sonra bi olduğunu söyledi. biz aman kızar mı evlatlıktan atar mı derken son derece makul bir şekilde karşıladır. tr standartları içerisinde en azından. babası hormonal bozukluk vardır tedavi ettirelim falan demiş ama yani bu tedavi edilecek bir şey değil ki ya. lgbt aşısı falan pek duymadım.

sonra bi aklımdan geçti ulan acaba benim çocuğum bunu dese naparım diye.

kızım dese valla alnından öper kutlarım. doğru tercihi yaptın napacan sen kıllı erkek şeysini…

oğlum dese şöyle bi omzuna elimi koyar. olm bak emin misin derim. eminim derse önce bi karıya götürürüm hala eşcinsel kalırsa o vakit nejat işler hayırlı işler…

dün akşam istanbul küçükçiftlik parkta gerçekleşmiş konser. eski megadeth gitaristi marty friedman da şansımıza bu konsere konuk olarak geldi ve kendisini dinleme şansı bulduk. aslında başta megadeth ile beraber sahneye çıkacağını bekliyorduk, kendisinden bi tornado of souls solo dinlemeyi umut ediyorduk ama maalesef solo olarak çıktı. yine de her şeye rağmen asıl konser başlamadan önce boş boş beklemek yerine oldukça keyifli vakit geçirdik ve reisi dünya gözüyle görmek nasip oldu.

marty ile beraber sahneye çıkan diğer kızlar da çok iyiydi. özellikle o davulcu sen neysin öyle ya, valla aşık oldum.

saat 21.30’a yaklaşırken nihayet megadeth de sahneye çıktı ve bize gerçekten harika bir müzik şöleni yaşattılar. dave mustaine dedem gerçekten yaş yetmiş ama iş bitmemiş. hala takır takır çalıyor söylüyor yemin billah allah gibi adam. popüler şarkılar haricinde çalacağından emin olmadığım ın my darkest hour ve trust’ı dinlemek de benim için gerçekten güzel bir şans oldu.

gel gelelim kötü yanlarına. ön saflardan yer kapmak için güneşin alnında 4 saat sıra bekledim ve yemek dahi yemedim. nihayet içeriye girdiğimde açlığımı gidermek için 4 bira içmek çok akıllıca bir fikir olmadı. zira marty çalarken ön saflarda iken ara sırasınsa midem bulanınca tuvalete gitmek zorunda kaldım ve döndüğümde alan o kadar sıkışıktı eski yerime dönemedim ve öfleye pöfleye daha arkalardan izlemek durumunda kaldığım yetmediği gibi sıraya kaynak yapma suçlamasıyla kavga ettim. ama tabii ki burada hata sonuna kadar benim. en azından megadeth sahneye çıkmadan önce dönebildim ki bir şey kaçırmış olmadığım için şanslıyım yine.

sahne konusuna gelirsek küçükçiftlik park rezaletleri bitmez. ses kalitesi berbat olmasa da mustaine’ini sesini zar zor duydum, sözler pek anlaşılmıyordu. geçen sene gittiğim parkorman’daki judas priest ile mukayese bile edilmez. bunun dışında gelen gelen kitle de bir o kadar beni rahatsız etti.

anası babası ile gelen ergenler, iki üç şarkıdan başka bir şey bilmediği kilometre öteden belli olan poserlar, konser boyunca telefonu ortadan kaldırmayanlar derken oldukça düşük enerjili bir kitle ile karşılaştım. ben başıma güneş vurmuş, midem bulanık haldeyken bile bunlardan daha enerjiktim. diyorum demesine tabii ki ailesi ile gelen genç kardeşlerimde suç yok. neticede genç metalcilerimizi seviyoruz. sıkıntı bunların yanındaki bunaklarda.

duyduğuma göre daha ön saflarda mosh yapmaya çalışan gençler olmuş moruklar da bunlara kem küm etmiş. elemanlar yılda bir kere konsere zor geliyor bırakın yapsınlar. metal konser kültüründen zerre haber olmayan heriflerin dolup taşması beni çok gıcık etti şahsen.

yine de tüm aksiliklere rağmen büyük bir keyifle dinledim. vokal olarak hatalar olsa da enstrümantal açıdan orgazmik bir deneyim oldu. buradan tekrardan megadeth’e teşekkürler.

mustaine emekliye ayrılmadan evvel istanbul’da son bir kez çalacağını duyurdu. konseri kaçırmış olanların bilgisine ve gitmek isteyenlere duyurulur. bir sonraki konser son şansınız olabilir.

patladı popcorn oldu rahmetli.

acayip tatlış olduğu için bu miniği kucağıma aldım. büyük hata. boynuma tırmanması, elime saldırıp ısırması mı dersin tam bir melek yüzlü canavar çıktı lol.

valla birkaç güne kadar manifest diye bir grubun varlığından haberim yoktu. hatta bayağı da popülermiş, arkaaşlarım gelip oha ya nasıl bilmiyorsun falan dediler.

önce baktım bizim iktidar ve de yobazları sarmış bunlara. sosyal medyadaki yorumları okuyorum şöyle, karşıma çıkan yorumlar felaket. herkes takdir etmiş, alkış tutmuş, helal olsun demiş cart curt. ben bir pis ayar oldum tabii, sonra bir de baktım grup yorum denen terör destekçileri de buna destek çıkmış. bundan sonra en büyük manifest fanı benim a. koyayım.

bizim bu milletten bir halt olmayacağını biliyorum zira burada sana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın, senin sevmediğin şey ölsün zihniyeti hakim. ancak o yılan gelip bir gün kendilerini de sokarsa akılları başına geliyor, o vakit de her şey için çok geç oluyor.