buca

izmir'in en kalabalık merkez ilçelerinden birisi.
9 eylül üniversitesi sınırları dahilindedir. en merkezi ve kalabalik semti sirinyer'dir.

yamulmuyorsam karabağlar'ı da sollayıp en kalabalık 1. ilçe unvanını almış 27 yılımı verdiğim ve vermeye devam ettiğim caaanım memleketimin güzide ilçesidir.

kıro, barzo, yıkık mekanıdır. allah düşürmesindir. hap, eroin, kokain türleri açık pazarda halka arz edilir sokaklarında.
(bkz: gediz)

hancı kafesi ile meşhur kalabalık ilçe. bucanın bence en elit yeri.

gençliğimi verdiğim bir şehir, her kaldırımında ayak izim, her köşe başında bir yaşanmışlık. aşığım. bir kent ile evlensem kesinlikle buca olurdu. kuruçeşme gang'e selamlar.

şurada yazdıklarımın tam tersi olan izmir'in ilçesi, semtim. beklerim kavgaya.

gereksiz kalabalık ve karışık izmir'in büyük bir ilçesi. yollar desen dapdar. gece hayatı desen sınırlı. tamamen yıkılıp baştan yapılsa anca düzelir.

emlakçılara göre depremlerden sonra karşıyaka-bornova elitlerinin tercihi şirinyer civarı olmuş. parayı bastıran daire almış, parası olmayan yeni binalarda kiralık dairelere yerleşmişler. kiralar almış başını gitmiş. 10 gündür kiralık ev arayan biri olarak doğrulayabilirim. yeni bina daire sayısı çok sınırlı.

eğitim hayatımın geçtiği, kaosuna ve tüm olumsuzluklarına rağmen bir o kadar da güzellik barındıran izmir ilçesi. dokuz eylül üniversitesi'nin birçok kampüsü bahse konu ilçede bulunmaktadır.

en keyifli sokağı şüphesiz barış manço sokağıdır. izmir in en kalabalık ilçelerinden biridir. nufusun büyük çoğunluğunu izmir e sonradan göç etmiş kişiler oluşturur.

doğup büyüdüğüm, izmir'in en kalabalık ilçesi.

denize kıyısı olmadığı ve halkının büyük bir kısmı doğulu ve işçi sınıfından olduğu için diğer ilçelerde ikamet edenler tarafından hor görülür. evet buca'nın bazı sorunlu yerleri vardır ama unutulmamalıdır ki dokuz eylül üniversitesi'nin tıp ve ilahiyat dışındaki tüm fakülteleri buca'dadır. dokuz eylül'ün toplam 70 bin öğrencisi olduğunu (ülkedeki en fazla öğrenciye sahip 4. okuldur) ve ilçe halkıyla bu kadar fazla öğrenci nüfusunun neredeyse sorunsuz yaşadığını düşünürsek buca hiç de fena bir yer değildir. ayrıca son zamanlarda çok fazla cafe, restoran ve pub tarzı işletme açıldı. izban zaten var, doğu mahalleleri çevre yolu ve ormanla komşu. ah bir de metro gelse...

"çok bucaladık" diyen, içinde olduğunuzda çıkmaya çalıştığınız, dışına çıktığınızda da deli gibi özlediğinizi farkettiğiniz semt, ilçe, ev, yuva.

ki ben göztepe doğumlu, göztepe'de okumuş, göztepe'de evlenmiş, çocukları da göztepeli biriyim ama buca başka, buca bambaşka.

üniversite hayatımın yüzde sekseni. dokuzçeşmeler kampüsü, kaldığım erkek yurtları, 1+1 evim, eski mezarlık, çevik bir, stadyum, heykel, kuruçeşme, üçkuyular meydanı, mis food patsosu, hasanağa bahçesi, tınaztepe kampüsü, mühendislik fakültesi, 3e cafe'de sigara-kahve, merkez kütüphanesi, pehlivanoğlu, şirinyer, şirinyer trafiği, 514, 515, 304, 104, 690, 671... izmir'in belki de en berbat ilçesi. ama biriktirmişliği çok.

öğrenci olarak 6 yıl önce geldiğim ve nasıl olduğunu anlayamadığım bir şekilde yerleşmiş bulunduğum yerdir. doğup büyüdüğüm semtin (bkz: çayyolu) aksine çok daha çabuk alıştığımı söyleyerek linç yiyeceğimi bilsem de buca'yı sevmekten vazgeçemiyorum. edebiyat bölümündeki derslerimiz esnasında, homeros'un bile bucalı olduğunu söylemişlerdi. yani saymakla bitmeyecek bir tarihi var ve bunu sokaklarında gezinirken de görüyorsunuz. bir anda hiçliğin içinden fantastik bir evrenden ışınlanmış gibi görünen bir kilise çıkabiliyor karşınıza. gezmek isterseniz de gayet güzel karşılanıyorsunuz. başka bir gün, hastanenin acilindeki arkadaşınızı beklerken bahçedeki köşk ile kesişiyorsunuz. biraz araştırınca romanlardan fırlamış gibi anlatılan bir tarihi olduğunu öğreniyorsunuz. buca, her ne kadar estetik yoksunu bir kültürün sillesini yemiş olsa da genel yapısında hala daha yıkılmamış güzellikler barındırıyor. eğer aklı başında birilerinin eline geçseydi ya da bütçeler böyle şeylere ayrılabilseydi, özendiğimiz avrupa kasabalarından bir farkı olmazdı diye düşünüyorum. bazı bölgeleri elbette anlatıldığı gibi çok da gezmek isteyeceğiniz yerler değil. ancak merkez kısımları, özellikle de öğrencilerin yaşadığı yerler bazen alsancak'tan bile daha modern olabiliyor. üstelik öğrencilerin varlığı ile gelişmiş ve gayet aktif olan bir gece hayatı da vardı (elbette pandemi öncesinde). lafı çok uzattım ama insanların buca'ya gelip, okulunu bir an önce bitirip çekip gitmek istediğini gördükçe üzülüyorum. ben ankara gibi bir yerde markete gitmek için bile arabaya binmek zorundaydım. şimdi her şey ayağımın altında ve araçsız bir yaşamın keyfini sürüyorum. günün birinde metromuz ve bisiklet yolumuz da olursa tadından yenmeyecek.

izmirin kendi haline bırakılmış kaos dolu ilçesi.

izmirin en kalabalik ilçesidir.üniversiteyi okurken iyi öğrendiğim,son gittiğimdeyse bna 'hey gidi hey' dedirten ilçe.şirinyer,gürçeşme,yıldız,çevik bir meydanı,buca heykel ,şirinyer hipodrom gibi bombalara sahiptir.yildiz mahallesine girerken iki kere düşünmeniz gerekir.

devasa mevlana heykeli,adatepe,izkent, evka 1 gibi yedek kurşunlari vardir buca'nin.eskiden çevik bir'den izkente kadar durmadan tirmanabilene alkış tutulurdu.izkentten manzarasi bir baskadir. velhasil kelam özletir kendini.sevilir.

neresinde yaşanır merak ettiğim ilçe. otobüse binmeyi hiç sevmem. bana raylı ulaşım lazım. gelecek metroyu da düşünürsek hem ulaşım hem de insanlar açısından rahat hangi mahallelerinde yaşanır acaba. kiraların aşağı yukarı aynı olduğu başka ilçelere de açığım.

eski manitamın oturduğu semt.

üniversite civarı gayet güzel ve nezih. yeni yapılar çok. 1+1 kaliteli döşenmiş evler 10k civarı kiraya gidiyor.

yağız, yakışıklı, alfa, yürek yakan erkeklere sahip ilçe.