rudorudo yazar profili

kendi caz tarihçemden bahsederek önerilerde bulunmuş olayım:
1) ibrahim maalouf'la başladım. doğu batı müziği sentezi bir harika.
2) chet baker'la devam ettim. çok duygusal ve hüzünlü çalıyor. ama baker iyi bir trompetçi ama ne yazık ki diğer ustalar kadar yetenekli değil bence.
3) miles davis, john coltrane'le ilerledim.
4) charles mingus'a bulaştım. çok başka bir sanatçı olduğunu düşünüyorum.
şu ara karışık dinliyorum. miles davis gerçekten bu işin piri. yani en tanınanlardan biri olması şaşırtıcı değil. miles davis'in 'kind of blue' albümünü bir zirve olarak görüyorum. charles mingus da bir o kadar yetenekli ama sıra dışı olduğu için yeterince ilgiyi görmemiş bence. coltrane'in baş döndürücü soloları bazen insanın aklını alıyor. öyle böyle değil. resmen kendinden geçiyor. notaymış, ritimmiş bir kenara atıyor. çıldırıyor. coltrane'in 'giant steps' albümünü dinleyin. zaten çılgın gibi başlıyor albüme. albümün ortalarına doğru çıldırıyor. ilk yarısı dinlendiriyor, alıp götürüyor ama diğer yarısı 'bi yavaşla be coltrane' diyor insan. bu dünyadan diğer dünyaya geçiyor. ama biz masum kullar yoruluyoruz.
son yıllarda ağırlıklı olarak dinlediğim caz müziği hakkında bahsetmek istediğim şeyler bunlar.

ursula k. le guin'in türkiye'yle alakalı bir anekdotunu paylaşayım:
2018 yılında bilimkurgu kulübü'nün 18. yılına özel çıkardığı, 18 yerli bilimkurgu yazarının öykülerinin yer aldığı 'yeryüzü müzesi' kitabının arka kapak yazısını yazmıştır.
hatta arka kapak yazısını da paylaşayım. le guin bu yazısıyla ne kadar naif ve alçakgönüllü bir insan olduğunu tekrar kanıtlamıştır:

bu yazıyı gönderdikten kısa süre sonra da hayata gözlerini yummuştur.
iyi ki vardın ursula!

sosyalizmin şu üç özelliği bile hayatı baştan aşağı değiştirir:
1) herkese ücretsiz eğitim ve sağlık hizmeti
2) herkese iş (8 saat)
3) herkese ev
bunu sovyetler ve diğer sosyalist ülkeler başardı.

çok zengin bir müzik kültürü olan, sözlü edebiyatı güçlü ama yazılı edebiyatı zayıf bir etnisite. dünyada 'devleti olmayan en büyük halk' diye anılır. en büyük şanssızlığı üç büyük doğu halkı olan türkler, araplar ve farslar arasında bölünmüş olmalarıdır. hem nüfus olarak hem de güç olarak üç ayrı ülkeye bölündükleri için birliktelikten yoksundurlar. ayrıca aşiretler yüzünden de tek bir çatı altında toplanamıyorlar. milliyetçilik kavramının ise çok geç ulaştığı bir ırk. fransız devriminin ortaya koyduğu milliyet kavramı, ancak 1980'lerden sonra kürtlere ulaşmıştır. asimile olmuş bir kürt olarak söyleyeceklerim bu kadar.

dünyayı ve tarihi değiştiren, tarihin çarkını ileriye doğru saran, insanlığın en büyük siyasi devrimidir. fransız devrimi gibi tüm dünyayı etkilemiş, halklara umut olmuştur. birçok devrime ve ayaklanmaya ilham ve örnek olmuştur. ekim devrimi henüz ne yazık ki aşılamamış bir eşiktir. geriye çekiliş dönemindeyiz. belki de ekim devrimi eşiğini atlayıp bir sonraki atılımı gerçekleştirmek için. çünkü tarihin ilerleyişi ileri sıçramalar ve geriye adım atmalarla dolu.

bilimkurgunun her alanında özgün içerikler üreten, yerli bilimkurguya dair üretimler yapan, bilimkurgu adına gelecek vadeden, çiçeği burnunda bir internet sitesi.
bilimkurgu edebiyatı, sineması, oyunları vb. üzerine içerikler çıkıyor. ayrıca, bilim üzerine çevirilere de yer veriliyor. bu açıdan takip edilmesi mühim.
buradan

yüz yıl önce bakü'de kurulan türkiye komünist partisi, türkiye'nin en eski siyasi partisi. tarihi; başarılarla yenilgilerle, kahramanlıklarla ihanetlerle, ileriye sıçramalarla geriye çekilişlerle dolu. ülkemizdeki tüm sosyalist-komünist hareketlerin atası. dostoyevski'nin sözüne ithafen, hepsi tkp'nin paltosundan çıkmıştır. şu andaki tkp'nin, tarihi tkp'yle doğrudan bağlantısı yok. ama zaten tarihi türkiye işçi partisi ve tarihi türkiye komünist partisi, 1990'da birleşerek türkiye birleşik komünist partisi haline geldiler. 1991'de tbkp kapatıldı. bu yüzden tarihi tkp'yle şimdiki tkp'nin doğal olarak devamlılığı yok. ama bir mirası sahiplenerek iyi kötü devam ettiriyorlar.

türkiye siyasetinde genellikle olumsuz anlamda örnek gösterilse de, takdir edilmesi gereken bir hareket. kralların tahtını deviren, büyük fransız devrimini yaratan, dünyayı baştan aşağı sarsan onlardır. kemal kılıçdaroğlu'nun sağ-sol yok artık dediği sağ-sol kavramını yaratanlardır ayrıca. devrim sırasında fransız parlamentosunun solunda otururlarmış kendileri. kralcılar ise sağ taraftalarmış. kısacası, jaokobenler 'aman başımız ağrımasın' siyasetini bir kenara atıp 'gerekirse başımız giyotine yatsın' diyenlerdir.

izmir'de doğdum. izmir'de yaşıyorum. büyük ihtimalle izmir'de öleceğim.

dünya edebiyatında öyküyü başlı başına bir sanat dalı haline getiren ustaların başında gelir. hem doktor hem yazardır. yazarlık mesleğine metresim dermiş. doktorluğu onunla aldatıyorum diyerek.
ayrıca baş yapıt olan tiyatro eserleri de yazmıştır. öyle bir dili vardır ki, insan sevgisi akar. ama tüm yapıtları böyle değildir. her yazar gibi farklı dönemleri olmuştur. ömrünün sonuna doğru, daha karamsar bir ton almıştır yazdıkları.
yüze yakın öyküsünü okudum. kötü bir tane öyküsüne denk gelmedim. muazzam bir başarı.
yordam kitaptan çıkan seçme öyküler serisini tavsiye ederim.

memleketimden insan manzaraları - nazım hikmet
neden derseniz, bu kitapta nazım hikmet inanılmaz bir şeyi başarmış: yüzlerce hikayeyi bir esere sığdırabilmiş. içinde müthiş bir karakter ve olay zenginliği mevcut. defalarca okudum. memleketimden insan manzaraları'nı belirli aralıklarla okumak alışkanlık oldu bende.

yaşamak. soluk almanın kendisi aslında uzun süreli bir intihar.

"filozoflar dünyayı çeşitli biçimlerde anlamaya/yorumlamaya çalıştılar; ama asıl yapılması gereken onu değiştirmektir." der karl marx. marksizm böylece belki de ilk kez felsefeyi ve siyaseti bir araya getirdi. insanı tarihin öznesi olarak tanımladı. insanın, tarihin nesnesi değil öznesi olduğunu gözler önüne serdi. ayrıca, kapitalizmi başarılı bir şekilde yorumladı. öyle ki kapitalistler bile marksizmin kapitalizm eleştirisine hak vermektedir. özellikle iktisadi kriz dönemlerinde marx'ın yaygın olarak okunması bunun sebebidir. marksizm bitti tükendi der bazıları. ancak bana kalırsa kapitalizm var olduğu sürece marksizm de her zaman olacaktır. çünkü emek sömürüsü ve sınıflar var oldukça mücadele ve kavga devam edecektir.

komşumuz suriye, bir nevi kurtuluş savaşı yaşadı ve yaşıyor. abd'si, ab'si, israil'i, arap monarşileri, kukla cihatçı terör örgütleri suriye'ye çullandı dört bir yandan. eğer esad'ın arkasında halk olmasaydı, saddam gibi bir haftada devrilirdi. halk sayesinde buna engel olundu. rusya ve iran desteği ile üstünlüğü ele geçirdiler. ne yazık ki türkiye olarak esad'ın devrilmesine oynadık ve kaybettik. bunun sonucunda dokuz milyon suriyeli göçmene ev sahipliği yapmak zorunda kaldık. en başından yapmamız gereken, suriye hükümetine destek vermekti. sınır geçişlerine engel olmaktı. bunu yapsaydık savaş birkaç yılda biterdi. böylece suriyeli göçmen akını da olmazdı. kuzey suriye'de de pyd güç kazanmazdı.

astronot. sonradan öğrendim ki, hem yükseklik korkum varmış hem de türkiye'de astronotluk diye bir şey yokmuş. uçağa bile korkarak binen ben, astronot olmayı hayal etmişim. çocukluk işte.