ursula k. le guin

"bilimkurgu sık sık kehanete benzer birşey olarak betimlenir, hatta tanımlanır. bilimkurgu yazarının burada ve şimdiye ait bir fenomeni ya da eğilimi alıp, bunu dramatik etkiler yaratmak amacıyla arıtıp yoğunlaştırarak geleceğe doğru genişlettiği varsayılır."" eğer böyle devam ederse, işte bu olacaktır."" bir önbilide bulunulur. uygulanan yöntem ve alınan sonuçlar, farelere aşırı dozda arıtılmış ve konsantre yiyecek vererek , bu yiyeceği az miktarlarda uzunca bir süre yiyecek insanlara neler olabileceğini tahmin etmeye çalışan bir bilimadamınınkine çok benzer. sonuç neredeyse kaçınılmaz olan kanserdir. kehanetin sonucu da öyle. gerçekten de kehanetlerde bulunmaya sıvanan bilimkurgu yapıdan genellikle "roma kulübünün" ulaştığı yere ulaşırlar; yani, insan özgürlüğünün aşama aşama yok edilmesiyle yeryüzündeki yaşamın tamamen sona ermesi arasında bir yere.
bu, bilimkurgu okumayan birçok insanın neden bu türü "kaçış edebiyatı" olarak tanımlayıp, biraz sıkıştırılınca da "çok iç karartıcı" olduğu için okumadıklarını itiraf ettiklerini açıklayabilir."

antropolog alfred kroeber ve yazar theodora kroeber’in kızı olan ursula k. le le guin 2007’de kaleme aldığı bir yazıda bu evden bahsetmişti. paradoxa dergisinde çıkan living in a work of art (bir sanat eserinde yaşamak) denemesinde ünlü yazar evin ilk gençliğini şekillendirdiğinden bahsediyor. “çocukluğumu hatırlamak o evi hatırlamak demek. her şey orada oldu. ben orada oldum… bu yazıyı yazarken bir romanın nasıl olması gerektiğini o ev bana öğretmiş gibi hissediyorum. gerçekten öyleyse belki de bütün hayatım o evi kelimelerle yeniden yaratmaya çalışarak geçmiştir.”

bilimkurgu kulübü’nün, türkiyeli yazarların bilimkurgu öykülerinden oluşan bir antoloji hazırlıyor olmasına çok sevindim. bu zor zamanlarda tüm yazarlar, yaratıcılık ilkesine bağlı yaşayan diğer yazarlardan ve bu yazarlara, finansal beklentilerin zincirlerinden kurtulmaları konusunda destek veren yayınevlerinden güç alırlar. her birimiz, dünyanın dört bir yanında, büyük bir karanlıkta yolumuzu bulmaya çalışıyoruz diyebilirim. böyle eserler en ihtiyaç duyduğumuz vakitlerde yakılan, etrafımızdakileri ve gitmemiz gereken yolu aydınlatan lambalardır. bu lambaların yakıtı da hayal gücüdür. türkiyeli okurlarım, dostlarım ve yoldaş yazarlar, bu ışığın yanmasına vesile olduğunuz için size teşekkürü borç bilirim.
ursula k. le guin

"bir duvar vardı. önemli görünmüyordu...erişkin biri üzerinden uzanıp bakabilir,bir çocuk bile üzerine tırmanabilirdi.
.ama düşünce gerçekti.önemliydi.yedi kuşak boyunca dünyada o duvardan daha önemli bir şey olmamıştı.
bütün duvarlar gibi o da iki anlamlı, iki yüzlüydü. neyin içeride, neyin dışarıda olduğu, duvarın hangi yanından baktığınıza bağlıydı. "