schrödingerinölmeyeramakalankedisi - en çok favorilenen tanımları (1. sayfa)

?

konum ise zonguldak'tır zonguldak'a trenle gitmek ise ayrıcalık.

bugün başıma bir şey geldi daha doğrusu kardeşimin başına geldi.

sınıfta güldüğü için* öğretmeni ona sınıfta kızarak, sen kızsın böyle gülemezsin ağırlığını koyman gerekir, diye bir cümle kurmuş.

eve geldiğimde hüngür hüngür ağlayarak buldum. ve dilim döndüğünce de anlatmaya çalıştım. kadınların çoğunun psikolojik şiddete uğradığını ve gülmenin ayıp olmadığını eğer dersi bölecek şekilde olursa da onun hatası olduğunu da dile getirdim.

bir kız çocuğu ilk defa karşı karşıya geldiği bu durumda kendini sorgulayıp nerede hata yaptığını düşünüyor.

bu senin hatan değil toplum baskısı sende bir sorun yok demek ne kadar ağır bir cümle anlatabildim mi bilmiyorum.
edit; 12 yaşında ve sanki karışımda kendim varmış gibi hissettim. kadınlar olarak bunları yaşadığımızı anlatmak gerçekten yürek burkucu.

bugün gittiğim kafede çekmiştim.

ufak bir alıntı ukdesidir.

sıcak bakmadığım bir olay. ya ben in misiniz cin misiniz bilmiyorum ki. belki de bunların hiçbiri gerçek değil ve siz robotsunuz nereden bilebilirim. küçük bir yerde yaşıyorum zaten hiç o topa girmem. zaten zirveler oluyor sözlükte, bence zirve yapılması daha mantıklı.

haksızlığa uğradım.

ben hayatım boyunca başarılı bir öğrenci olmadım.
ilk defa bu sene, kendi alanımın birincisi sınıfımın üçüncüsü olarak çıktım.
onur belgesi almaya heveslendim.
beni ciddiye almayan insanlara tokat olacağını düşündüm sanırım, bir kendini ispatlama çabası olabilirdi.
ama vermediler.

sınıfı zar zor geçen ama ailesi zengin olan okula bağış yaptığından kaynaklı onur belgesi aldı sınıfımdan birisi.
ve sınıf birinci ve ikincilerine verdiler.

şaka gibi.

o kadar bitti ki gözümde o belgenin değeri anlatmam.
para ile satılan bir şeymiş meğersem.

hayat da bana bir tokat vurmuş oldu.
sonuç olarak kimseye kendimi ispatlamaya gerek yok değil mi?
ben aynaya baktığımda kendimle gurur duyuyorum zaten.

kimse adımı yazmıyor ya ben mi güzel değilim yoksa adım mı çok uzun?
kedili deseniz anlarım yanı sıkıntı yok.


başlığa bir giriyorum, acaba benim de adım var mıdır diye ama yok.

kalbim kırılıyor..

aldım çekirdeğimi, kısmetse olur izliyor gibi izleyeceğim bu başlığı.

ann radclıffe'ın kaleme aldığı 18. yüzyılda geçen gotik edebiyatının temsilcilerinden olan kitap ilk olarak isimsiz yayınlanmıştır. iki kız kardeş annelerinin vefatından sonra annesinin en yakın arkadaşına babası tarafından emanet edilip mazzini şatosunda yarı tutsak yaşamlarına başlar. babaları çok geçemden başka bir kadınla evlenir yanına oğlunu alır ve şatoya neredeyse hiç uğramaz. annesinin yakın arkadaşı olan madam de menon kızlara hem öğretmenlik hem arkadaşlık hem annelik yapar. onlarsız hayatları sırdan ve normal geçen emilia ve julia, babası ve üvey annesinin şatoya gelmesi ile birlikte hayatları bir daha düzelmemek üzere bozuluyor. güzelliği dillere destan olan julia babası ile gelen davetlilerden olan konta aşık oluyor. ama bu aşk beraberinde acı ve gözyaşını beraberinde getiriyor. üvey anneleri babalarına olan sadakatsizliğini ustaca saklamakla birlikte kızların hayatına sinsice dahil olmayı da ihmal etmiyor.

roman aşk romanı kategorisinde olsa da oldukça merak duygusu ön planda olan bir kitap. karanlık mahsenler geniş doğa tavsirlerini bol bol okuyorsunuz. eğer gotik türünde kitaplar sevmiyorsanız yine de bu kitaba bir şans vermenizi tavsiye ederim.

benim düşüncelerim ise kitap çok akıcı olmakla birlikte merak duygusunu ön planda tutan bir kitap. kitabın son sayfalarında beni sıkan şey artık bu da olmaz dedirten çok fazla lanse edilen tesadüf olaylar.

beğendiğim kitaptan alıntıları da hemen aşağıya serpiştiriyorum.

"...uzunca bir süre oturup aklını dertlerinden uzaklaştırabilmek için en sevdiği yazarı okumaya başladı. o sayfaların bir zamanlar kendisinde uyandırdığı duyguları yeniden yakalayabilmek istiyordu."

"duygularımızın rengi ne kadar da kısa süre içinde değişebiliyor, dün nefret ettiğimiz şey bugün arzulanır hale gelebiliyor."

her şeyleri ile o kadar güzeller ki...

kendim de dahil olmak üzere hepsini öpüyorum. *

benim için biraz* olaylı bir gün oldu ama buna değerdi.

bu şekil yazılan tanımları okuyorum. adı geçemeyen yazar arkadaşlar canınız sıkılmasın yanlız değilsiniz *

nick altı olayını çok sevdiğimden, sevdiğim yazarlara nick altı girmek hoşuma gidiyor.

benim nick altıma girilen her yazı da bana yazma motivasyonu sağlayan ufak şeylerden birisi.

akışta da görünce heyecanlanıyor acaba ne yazdılar diye bakıyorum yada devamı gelecek mi acaba diye?

o heyecan tatlı heyecan belki başka yerde yazarlık deneyimim olamadığı için bilmiyorum.

çokça devam etsin diye söylemişim..

heyecanlıydım ve bazı kelimeleri çok kullanmışım, affınıza sığınıyorum. çok güzel bir yayındı aşırı mutlu oldum. merdumkaptan'a da teşekkür ederim aşırı keyif aldım.

umutlanmak.

şuan içime mi doğruyor bilmiyorum ama uzun zaman sonra ilk defa heveslendim ve olacakmış gibi hissediyorum.

allah'ım nolur beni yüz üstü bırakama.*

benim sevgilim de değildi anasını satayım flörttük. doğum gününde kar küresi aldım baya da para bayıldım. benim doğum günüm geldi, o arkadaş, benim doğum günümü hatırlamadı bile. hala arkadaşlarım arasında gırgırını yapıp yüzümü kızartırlar. neymiş herkese gereksiz değer vermemek lazımmış.
edit: arkadaşlar olayın maddiyatı önemli değil sizin ona hissettiğinizin onda birini görememeniz aslında enayilik. benim açımdan en azından.

evet o gün geldi.. malum başlığı açma vakti de geldi çattı.

uyuyup uyanınca salak gibi hissedenler, sahura kadar uyumak istemeyenler ovarlok makinesi ayağınıza geldi.

hypnos bellirli bir para karşılığı size yarenlik edebilir.*