sen_arafsın yazar profili

#3691878
#3691925
bu iki tanımda bana ait,birinde o'nu yani size söyleyebileceğim ismiyle "karanlık" ı sevmekten korktuğumdan bahsediyorum, diğerinde onu sevdiğimden,evet ben onu sevdim,biz 4 ay boyunca çok güzel şekilde konuştuk,evet kısaydı ama anlamlıydı ve konuştuğum adamı okuyacağım üniversitede görme düşüncesi beni heyecanlandırıyordu ama buluştuğumuzda ne mi oldu,yok olmak istedim oraya hiç gitmemiş orada hiç var olmamış olmak istedim, evlere ya da benim durumumda yurda dönmeden önceki yarım saatte şöyle bir diyalog geçti

ben:-ohoo sen beni hiç dinlemiyorsun ki
karanlık: -kusura bakma,manitaya yazıyordum
(sessizlik)
ben:senin sevgilin mi var?
karanlık:eski sevgilimle barıştık
ben: anladım, (ne diyeceğini bilememe) hayırlı olsun
karanlık: sağ ol


arkadaşlar bu kız karanlığı aldattığı için ayrılmışlardı bunlar, hadi her şeyi geçtim kız çocuk için perşembe günü çocuğun yanına ankara'ya geliyor cumartesi dönüyor,cumartesi ben ankara'ya geliyorum pazar biz buluşacakken çocuğun toplantısı çıkıp beni ekiyor, sonrasında telafi ediyor ve biz salı buluşuyoruz, çarşamba günü uyum haftası başlıyor, çocuk ikinci sınıf olmasına rağmen uyum haftasına geliyor ve ben sözde sevgilisi olmasına rağmen çocuğun yanında her gün bambaşka bir kız görüyorum,bir gün esmer bir gün sarışın bir gün kızıl, çocuğun fakültedeki lakabının "çapkın" olduğunu öğreniyorum,ki çocuğun öğrenci evi var...
velhasıl kelam ben uyum haftasında çocukla konuşmayı kesiyorum,o gün bugündür konuşmuyoruz ama her gün birbirimizi görüyoruz,bir keresinde bir kız için bizim dersimize girdi,ders boyunca söz aldı konuştu,her karşılaştığımızda ilginç hissediyorum evet bu çocuğu değil konuştuğum adamı sevdim ben ama o adamın gözlerimin önünde yok olması incitti doğrusu
yani evet,onu sevmeye korkuyorum derken çok haklıydım,
karanlık beni esir aldı,kayboldum

eğer beni bir süredir takip ediyorsanız sözlüğün en küçük yazarlarından biri olduğumu da biliyorsunuzdur (hala 17 yaşındayım), ben bu sene üniversite sınavına girdim ve sözel alanda 17k eşit ağırlıkta ise 83k yaptım ve 9.tercihim olan ankara üniversitesi- gazetecilik bölümüne yerleştim yaniii ben artık bir üniversiteliyim

biten bitmiştir bittiği gün bitmiştir saçmalamayın kuyruğunuzu dik tutun ve sakın geri dönmeyin

evet 17 yaşındayım evet küçüğüm,ay benim burada ne işim var bla bla. yaşımı söylediğim herkes oldu o zaman iyi günler deyip gidiyor, milletin derdi ne bilmiyorum ama yaşımı öğrendikten sonra kaçışmaları komik

insanların ruhuna dokunmak istiyorum, onlara iyi gelmek ve bu amacımı gerçekleştirirken bir şeyler üretmek,bir fikir veya bir ürün, durağan olmamak istiyorum.

asıl iyi insan sevilmiyor,seven taraf hep iyi insan oluyor, kötüler seviliyor sonra iyilerin değerli sevgisi çöp oluyor, kötü kötüdür değiştiremezsiniz.

aşktan daha karmaşık nadir bir duygu, canınız çok yanıyor defalarca kanıyorsunuz ama kimse sizi anlamıyor.

acıyor
bu kanattığın yaradan haberin var mı
ya da içimde açtığın yaralardan
göğüs kafesimde ev yaptım orada yaşa demiştim sana tamam yaşamadın ama yıkmaya gerek var mıydı
sana karşı kendim olmak istemiştim
kabul etsen olmaz mıydı
acıyor
farkındaydın veya değildin
kırdın işte beni
hani kırmayacak koruyacaktın
hani pamuklara saracaktın
erkeklerin sözleri boş dedim
ben onlar gibi değilim dedin
onları bilmiyorum ama sen acıtıyorsun
seni sevmek acı şey
seni sevmek güç
kendimi hiç bilmediğim bir okyanusun içinde boğulurken buluyorum
beni tut istiyorum,tut ve çıkar
ama sen beni okyanusa itensin
ateşler içinde yanıyor yardım dileniyorum
sen ateşin kendisisin
ne hissediyorum napıyorum bilmiyorum
her şey çok karmaşık
ama sen karmaşamı sev istiyorum
seni tanımadığımı söyledin
sen beni tanımak için çaba sarf ettin mi
yoksa ben çok mu şeffaftım sana karşı
küçük kız deyip duruyorsun
küçük kızlar üzülmez demiyorsun
benim ol istiyorum diyorsun
sonra gidiyorsun
başkalarını mı istiyorsun yoksa beni hiç istemedin mi
istemek sadece fiziksel mi olmalı
duygularımı iste,sana karşı hislerimi iste
sen karmaşanın kendisi oldun benim için
bunun tanımı aşk değil,bunun tanımı yok hatta
niye yazıyorum bilmiyorum
sadece yazdığımı bil istiyorum
bugün öldüm,ecelim sensin
bil istiyorum
bir şeyleri büyütmüyorum
seninle her şey çok büyük
özellikle duygularım

onu sevmekten korkuyorum

seviyorum
seni seviyorum
duygularım bu iki kelime kadar
hem az hem çok
hep yanımda ol istiyorum
seni seviyorum
her daim seninle olmak,senin olmak istiyorum
seni seviyorum
saatlerce konuşmak,seninle sabahlamak istiyorum
seni seviyorum
bu hayatta seninle var olmak istiyorum
seni seviyorum
sensiz akşamlara tahammülüm yok,her an yanımda ol istiyorum
seni seviyorum
seni sevmekten delice korkuyorum ama yine de
seni seviyorum
belki senin için bir karşılığı yok ama
seni seviyorum
sana göğüs kafesimde ev yaptım,orada yaşa istiyorum
seni seviyorum
haykırmak, bağırmak istiyorum
seni seviyorum
sana dokunamamak ölümüm oldu
seni seviyorum
kendimi çiğniyorum ama yine de
seni seviyorum
yanlış adamsın biliyorum ama
seni seviyorum
rağmenlerle amalarla çünkülerle seviyorum
seni seviyorum
her halinle her şekilde
seni seviyorum

zamanında biriyle konuşurken şiir birine mi yazılır,bence çok saçma birine şiir adamazdım şiirlerim benim için çok daha özel dedim ve o kişiye şiir yazdım. diyeceğim o ki büyük konuşmamak gerek, şimdi başka biriyle konuşuyorum ve onun için birine şiir yazmak ona aşık olduğunu ifade ediyormuş,bana şiir yazdığı kızları anlattı, şiirlerini gösterdi, şimdi ben bana şiir yazsın istiyorum,ona şiir yazmak istiyorum ama kelimelerim ve duygularım öyle fazla ki ne diyeceğimi bilemiyorum,yahut korkuyorum,ya yalnızca şiir yazan ben olursam diye

felek,kader demek.o'nun şiirlerinde kullandığı bir kelime, nasıl kullanıyor diye soracak olursanız sevdiği (belki de sevgilisi bilmiyorum) kız farklı bir şehirde bu yüzden yüz yüze görüşemiyorlar,felek bizi ayırdı diyor sürekli, öyle işte.

derviş yunus yıllarca demiş,bilmediğini bilmeyi öğretmiş insanlara şimdi ben de bilmediğimi bildiğim bir şeyi size soracağım. ben bu flört işlerini bilmiyorum,benim lügatımda yok,sevgililik de aynı şekilde, aklıma mantığıma uysa da dinime uymuyor, şimdiye kadar yalnızca bir adam sevdim o da beni sevmedi,o varken kimseye bakmadım,yolda yürürken başımı kaldırmadım aradan üç yıl geçti, şimdi biriyle konuşuyoruz, gözümün önünde yaralanmış biri,biz konuşmaya başladıktan sonra dedesi vefat etti, çanakkale'de yaşıyordu çocukluğunun geçtiği orman yandı,biz konuşmaya devam ediyoruz ama yara aldığı için şu an bir ilişki düşünmediğini söyledi ona katıldım katılmasam bile bir ilişki nasıl olur bilmiyorum,ben prensip olarak erkeklerle temas etmiyorum, bilmiyorum belki konuşmam da yanlıştır her neyse şimdi biz konuşuyoruz,ki ben sürekli onunla konuşmak istiyorum,o bu karmaşık hislerimi aşk olarak tanımlıyor ama konuşalı üç hafta bile olmadı,ne aşkı diyorum ben ayrıca ona aşıksam ne yapabilirim ki, karşılıksız aşkı biliyorum ama şu an yaşadığım durumda ne yapacağım bilmiyorum,bir kaç zamandır sürekli ilk mesajı ben atıyorum gibi hissettiğim için bugün ona mesaj atmadım,o da bana yazmadı bunu daha önce de yapıp gün sonunda mesaj atmıştım, yoğun olduğunu yazamadığını söylemişti biliyorum ondan şu an bir mesaj beklemek belki bencilce ama istiyorum,onunla konuşmak istiyorum,konuşsam işler ilerlese nasıl olur bilmiyorum, aynı üniversitede olacağız. ben bu çocuğa karşı ne yapacağımı bilmiyorum,varsa bir bilen versin tavsiyesini, şimdiden teşekkürler.

an itibariyle beni hiç sevmemiş ve belki de hiç sevmeyecek birini özledim

şiir at ablam

bir kere ses yakışıklılığı diye bir şey var, erkek arkadaşımın (şu an sadece arkadaşım) sesi çok hoş, çok yakışıklı mı tartışılır,biraz zayıf bir çocuk ama sesi yeter be! maşallah koçuma.

bu yıl yks'ye girdim ve türkiye genelinde ilk 17 bine girdim. tercih sürecimi de tamamladım. yani galiba ben bir üniversiteliyim.

eski sevgilinizi vefat ederek kaybetmediğiniz sürece mantıksız geliyor,onunla herhangi bir sebepten ayrıldınız ve o hayatına, hayatın ona sunduğu akışta akmaya devam etti siz de kendi akışınızda akmaya devam ettiniz ve hayatın akışı sizi bir daha bir araya getirmedi lakin sizi çok daha mutlu eden, çok daha iyi biri karşınıza çıktı,sizi çok sevdi, çok mutlu etti aynı şekilde siz de onu çok sevdiniz ki onunla sonlu olan sonsuz bir hayata evet dediniz, şimdi soruyorum size karşınızdaki insanı böylesine severken zamanında hayatın akışıyla yolunuzun ayrıldığı belki de sizde büyük bir yara açan birinin ismini neden sizi delicesine seven birinin ve sizin dna'nızı taşıyan bir cana,canınıza verirsiniz ki (ölüm ayrıdır, hayatın akışında eski sevgiliniz o nehire sürüklenip gittiyse ve onun için elinizden gelen bir şey yoksa ve aynı şekilde sizi seven ve size değer veren,sizde bir iz bırakan bir insansa belki düşünebilir, anlaşılabilir ancak yine de bana saçma gelir)

egolu,kendi egosu yüzünden karşısındaki kadının fikirlerini sanki bir ağacın dallarıymış da bu dalları budayabilirmiş gibi görüyor

ne gececiyim ne gündüzcü,kafama göre girer biraz dolaşır bana hitap eden, konuşabileceğim konularda yazar çıkarım