özledim

anlık dumur eder bu kelime, ikilemde bırakır, hiç olmadık zamanlarda söylenir ve genelde yalandır.

"bazen özledim diyemezsin.
nazım okuyorum dersin.

ben nazım okuyorum.
sen ne yapıyorsun?"

dizelerini hatırlatan can acıtıcı, eksik bir eylemdir.

'91 çıkışlı izel çelik ercan albümü ve şarkısı. klibi gerçek bir faciadır. facepalm üstüne facepalm ettirir.

edit: sayın eyisa yazarımızın ikazıyla bir iki şey eklemek istiyorum: şarkı gayet güzel, naif ve hoş tatlar içerir. keyif almak için klibi kapatıp, hunharca gülmek için klibi açarak izleyiniz.

özledim seni şehrim. daha bir hafta bile dolmadı ama seni arıyor gözlerim.
denizini, belirsiz havanı, içinden gelen rahatlığını ve neşeni özledim.
hayır hayır burada henüz kötü anılarım olmadı, iyiler de olmadı,keşif aşamasındayım. ama şehirlerin de bir ruhu olduğunu öğrendim burada. burada yollar, sokaklar, ulaşım gibi temel şeyler gayet güzel. şu zamana kadar olağan kafa karışıklığım dışında hiç bir sorunla karşılaşmadım. fakat.. anla işte yemek güzel de tuzu eksik be. tuz ise senin denize bakan kıyılarında saklıymış. tuz senin neşen, ruhunmuş. neşe yok burada. yanlış anlama insanlar bütün gün somurtmuyor burada ama işte o ruh yok.
içim sıkıldığında koşa koşa gittiğim, saatlerce yüzebileceğim, sevgilimi öperken sırtımı huzurla döndüğüm, seyrine doyamadığım güzel dalgaların yok burada.
ben senin kucağında doğdum. suyu sende sevdim. sen de beni sev, beni unutma.

gidin konuşun yoksa başkası ile konuştuğunu görürsünüz. bu işler böyle ağa her meyve zamanında yenir.

kanaatimce en güzel yorumu budur. herifin sesi tırt ve berbat. lakin sabreder yıldız'ın söylediği bölüme kadar gelirseniz çok büyük bir hediye almış gibi alıyorsunuz

hüzünlü bir şarkı.

bu coverını nedense begenmekteyimdir.

ben de... çok!

feridun düzağaç şarkısıdır.

ben acılarımı dışladım, seni kendime eşledim diyor kendisi. özledim diye de ekliyor. aslında çaresizce pasif bir eylem içinde yuvarlanmıyor, buradayım işte bu duygumla da seninle alakalı yeni şeyler üretiyorum diyor. iyi yapıyor valla, biz olsak çoktan burnumuzu çeke çeke günlüğümüze yazmıştık, en yalnız benim triplerine girmiştik.

insanların ara ara sevdiklerinden duyması gereken, ruhu ferahlatan ve yaşama sevincini arttıran bir söz.

sen de özledin ama dönme...

çok özledim seni. senleyken olan kendimi. bizi. elini kokunu susuşunu bile özledim. çok özledim ve bu beni çok üzüyor yoruyor. keşke sen de özlesen beni. bizi. koşa koşa sarılsak hiç konuşmasak öylece sarılsak gözlerimizden akan yaşlarla yıkansak. zaten hayat mutluluk, mutlulukta an değil midir? anda kalsak mutluluğunu hissetsek aidiyetin evini bulmuşluğun mutluluğunu hissetsek sussak sadece sarılsak..

donan zaman mıydı?
yoksa akreple yelkovan mı?
akreple yelkovanin birbirinde cem olduğu, fena olduğu, özlemlerin giderilmesi umudu ile :)

özledim; kokusunu, onunla konuşmayı, dertleşmeyi, onunla geçen aydınlık geceleri, duygularını hemen yüzüne yansımasının özledim. onunla şakalaşmayi, onu sinir edip yüzündeki sinirli tatlı hâlini izlemeyi, ona kendi duygularını açmayı, bir iken iki olmayı, onunla yükümü hafifletmeyi, onu sevmeyi ama en çok onunla zaman geçirirkenki kalbimde uçuşan kelebekleri özledim...

fettah can imzalı murat boz şarkısıdır.

özlemek fiilinin di'li geçmiş zamanda birinci tekil kişi de çekimiydi. ne kadar basitti, tanımlayınca.
..
oysaki, tek başına kendi içinde çırpınıp duran bir cümleydi. ağırdı.
oysaki, dönüp dönüp kendini biçiyordu. kısır döngüydü.
oysaki, kalbini eritiyordu. yalan yaftası yiyordu.
oysaki, hasretle sınanıyordu. birisi söyletiyordu.
oysaki, günün hangi zaman dilimde söylendiği önemsizdi. "uyudun mu" ile özdeşleştirilmişti.
oysaki, ayıkken de söylenebilirdi. sarhoş olmak gerekmiyordu.
oysaki, nidaydı. "çok çok çokça" diye karşılık bulması gerekendi.
oysaki, portekizce "yokluğunu duyuyorum" demekti. yunanca "ben de yoksun" du.
...
özlemedim. eksilmemek için.

selam şahin eseri. 40 senelik şarkı, kimbilir kaç kalbe dokundu. müthiş.

senfonik bir versiyon yapmış.


arkasındaki minnak kız çocukları heyecandan bayılacak. kıyamam ya.

ben de demeyecek kişiye asla söyleme.