kaybolmuş gibiyim uzun zamandır. sanki rotası önceden çizilmiş bir yoldayım. umursamıyorum bile doğru mu bu yol değil mi diye. bu yeni rotayı kimin çizdiğini de bilmiyorum. yeni beni tanımıyorum. o kadar içindeki yaralara odaklanmış ki yoldaki tümsekleri, virajları belki de güzellikleri hiçbir şeyi görmüyor. bir hüzün var içimde sadece, tam olarak hissizim diyemiyorum. insan ne yaparsa kendine yapıyormuş. kendime nasıl kıydım? eski beni özlüyorum -daha az yaralı olan halim- ama belki de artik değişim zamanıydı. tekrardan tanışmalıyım kendimle. yeniden inşa etmeliyim evimi. yolun tadını çıkarmalıyım. artık zamanı geldi. çünkü uzun zamandır kaybolmuş gibiyim...
devamını gör...