şunu anladım ki hayat inanılmaz kısa ve tak diye bitebiliyor. evet, öncesinde sezdirmeden, size arkanıza dönüp sevdiklerinize veda edecek fırsatı bile vermeden bir anda ölüm başucunuzda dikilebiliyor. “yarın hallederim.” dediğim şeylere bir daha dönüp bakma fırsatım olmayabilir. “yarın barışırım.” dediğim insanlarla sonsuza kadar küs kalacağım belki de. yarın gelmeyebilir çünkü, belki saniyeler sonra bile burda olmayacağım. bunu bana iliklerime kadar hissettiren bir gündü. hepimizin başı sağ olsun. allah vefat edenlere rahmet eylesin, yakınlarına dayanma gücü versin. en çok üzüldüğüm de yarım kalan hikayelerdi. çünkü hiçbir mutsuz sonla biten kitap daha kötü değil sonu getirilmemiş bir kitaptan.
devamını gör...