sheambushedme yazar profili

eskiden elit idi. şimdi ise sanırım ortadoğulu gözükmemen için insanlar güneşten kaçar oldu.

uydu alıcılarının vertical/horizontal sinyal türünü ayarladığınız sekme. söylemesi çok havalı.

abdulkadir bin er razi.

aslında onu insan yerine koyup, bir nevi dolaylı yoldan iltifat etmektir.

parayı kazanan taraftır.

sadece ramazanda lezzetli olduğu bir mittir. 365 gün belli marketlerde pide satılıyor ve bu son gündemden sonra 365 gündür pide yediğimi fark ettim.

aslında insanların birbirini tanıma ve sosyal bağ kurma yoludur ama genelde kötü niyetle şekillenir. başkalarının hayatına dair anlattığın "küçük hikayeler", bazen fazlasıyla büyür ve birdenbire herkesin ilgisini çeker. gerçek mi, değil mi, kimseye pek de önemli gelmez.

toplumların yapısını, işleyişini ve birey ile toplum arasındaki ilişkileri inceleyen bilim dalıdır. toplumsal normlar, değerler, kurumlar ve yapılar; bireylerin davranışlarını ve toplumsal olayları şekillendirir. marx’ın sınıf çatışması, durkheim’ın toplumsal bağlar ve weber’in rasyonelleşme kavramları, sosyolojinin temel taşlarındandır. sosyoloji, sosyal problemleri anlamakla kalmaz, aynı zamanda toplumsal değişim ve dönüşümü de inceler. insanlar arasındaki ilişkiler, gücün nasıl dağıldığı ve toplumun geleceği hakkında soru işaretleri bırakır. kısacası, toplumu anlamak ve onu dönüştürmek için sosyoloji olmazsa olmaz bir araçtır.

bilginin doğasını, kaynaklarını ve sınırlarını sorgulayan felsefe dalıdır. “neyi biliyoruz?”, “nasıl biliyoruz?”, “bilginin doğruluğunu nasıl test ederiz?” gibi soruların peşinden gider. hume’un deneycilik anlayışından descartes’ın şüpheci yaklaşımına kadar her düşünür, bilginin temellerini sorgulamış, insan zihninin sınırlarını keşfetmeye çalışmıştır. epistemoloji, aslında dünyayı anlamanın nasıl mümkün olduğunu arayan bir yolculuktur; her adımda daha çok bilinmezlik ve derinlik ortaya çıkar. fakat en sonunda, bilginin mutlak olup olmadığını sorgulayan bir boşluk bırakır.

insanın varoluşunu, bilgiyi ve evreni sorgulama çabasıdır. kimi zaman kafanızı duvara vurmak gibi gelir, çünkü her cevaba daha fazla soru ekler. ama işte o an, insanın düşünme biçimi değişir, dünyaya bakış açısı evrilir. hume ve locke’un emperizmini, kant’ın kategorik imperatifini kafanızda döndürürken, bir yanda da platon’un mağara alegorisi size göz kırpar. felsefe, bir yanda kafa karıştırıcı, diğer yanda insanı derinlemesine anlamaya iten bir serüvendir. hangi yoldan giderseniz gidin, nihayetinde hep aynı soruya gelir: "ben kimim?"

fred'in dönüşüyle birlikte içimde umut kırıntısı olan maç. her şey yeniden başlayacak ve ilk yarı 1-0 öne geçip, turu 2. yarıda geçeriz umarım.