suyosunu yazar profili

ergenliğimden plastik cerrahi kliniğinde çalışmaya başlayana kadar yaptırmaya kararlı olduğum operasyondu. sonra bı gün klinikte molaya çıktım. dışarı sigara içmeye giderken bı abla girdi içeri. ben molami bitirdim. içeri girdim. sonra aynı abladan bı tane daha geldi. aradan bı kaç gün geçtikten sonra bazı "doktorların" hastaların yüz şekli, burun yapısı, sağlığı vs fark etmeksizin aynı operasyonu yaptığı yönünde ciddi şikayetler gelmeye başladı. burunda çökme, nefes alamama, sürekli tıkanıklık yaşamaları falan derken vazgeçtim. o arada da fark ettim ki estetik batağına düşünce gerçekten sürekli bir yerlerine operasyon yaptırmak istiyorsun. önünü alamıyorsun ve psikolojin dağılıyor. sağlık sorunu olanları anlıyorum. haklılar. ama iyi doktorlara gitmeliler. onun dışında evet herkes kendini nasıl güzel ve iyi hissediyorsa o şekilde yaşamalı. bu fikre de eyvallah. ama gerçekten kendisi istiyorsa. birilerinin "burnunu yaptırsan manken gibi olursun, kaşını kaldırsan süper olursun" gibi sözde iyi düşünceleri ya da toplumda dayatılan güzellik algısıyla değil. kimse barbie bebek gibi ağza burna sahip olmak zorunda değil. o klinikler öyle yerler ki kadınlar sırf kocaları kendilerini beğenmiyor diye ağlaya ağlaya geliyor. adamlar evlendikleri kadını başka bir şekle sokmaya çalışıyor doktor görüşmelerine geliyor. kadını aşağılıyor vs vs. hatta bazı kadınlar yine aynı şekilde hemcinslerini zorbalıyor kilo, yüz yapısı vs gibi dış görünüşten dolayı. özellikle estetik operasyon gibi kalıcı ve geri döndürülemez şeylerde insanlar kimsenin gazına gelmemeli. en yakınlarının bile.

dünyalara bedel olan an.. minyatür insanım

kablolu kulaklıkla daha güvende hissediyorum. tıklım tepiş toplu taşıma araçlarında telefonu götürseler çantadan, kablosuz kulaklık belli bir mesafeye kadar çektiği için o kişi inene kadar ruhum duymaz. bana göre bu sebepten kablolu kulaklık candır. hiç de utanmıyorum.

yürüyen merdivenlerde önümde arkamda birer basamak boşluk bırakıyorum dengesizin biri gelip o aradaki basamağa giriyor.. insan evladı senin için yer mi ayırdım askerlik arkadaşın mıyım ben senin ?!

bı de sürekli aynı şeyi söyleyen insanlar. tekrar tekrar anlatan insanlar. yemin ederim 1 kerede anlıyorum ve unutmuyorum ama sen daha önce 852934 kere anlattığını unutuyorsun. yoruyorlar.*

pes ettim.

resim çizerken insan bedenini ve hareketlerini çok dikkatli incelerdim. o yüzden böyle bir insan olarak algılandığım çok zamanım oldu. genelde "b*ka bakar gibi bakıyorsun" derler. halbuki hiç ilgisi yok sadece inceliyorumdur. kimseye garezim yok ama anlatamıyorum işte..

aslında her yerde olan kadındır ama birileri onu yorup, kırıp, ilgisiz bıraktığı için bunları yapmaktan vazgeçmiştir. erkekler gerekli ilgiyi sevgiyi göstersin, kadın ilgisinden, gülümsemesinden, sevgisinden erir o adama. kadın güvende hissetmediği yeri yıkar, eksik hissettiren kişiyi yorar. eğer bir erkeğin hayatındaki kadın başlıktaki gibi değilse o erkek bı aynaya baksın "ben ne yaptım ya da ne yapmadım" desin..

iki ülkenin de birbirinden berbat olması dolayısıyla yok olmalarına hiç üzülmeyeceğim olaydır. insanların ölmesi hoş değil ama, kültürleri, yaşam şekilleri, pislikleri kazınsa hiç de fena olmaz. dünya nefes alır gibi geliyor.

alınganlık, her şeye ağlamak, sevilmeye bayılmak, kazık yiyene kadar herkesi çiçek böcek sanmak, pasif agresiflik.

her türlü bölücülüğe karşı +1

bazı kadınlar anne olmamalının canlı örneği. bu ülkede bir çocuk öz annesine babasına güvenemiyor. bu ülkede bazı kadınlar kocalarına bile güvenemiyor. bir de bu adam üvey. "annenin erkek arkadaşı" çok küfür var yazmak istediğim ama yasak maalesef. nasıl bir anne çocuğuna bunların yapılmasına göz yumar ? mesela çocuğuna bunun yapıldığını öğrendikten sonra nasıl o adama saldırmaz aklım almıyor.

sevilen kişinin önceliği olmamak. her şeye herkese vakti varken size ayıracak 5 dakikası olmaması. benim kalbime oturur, kolay aşamam bunu.

dünyan başına yıkılsa bile her daim bir yol olması. iletişim güzelse her soruna bir çözüm vardır. tüm zıtlıklara rağmen ortak paydalarda buluşuluyorsa her yer cennet.

yazılım sorunu var. kendisi sürekli ses çıkarıyor, yanında hediye (minyatür insanım) yollamışlar onun sesi daha çok çıkıyor. ikisinin de ses modu bozuk. sessize alınmıyor. iade etmeye gerek yok dayanıklı bir şeye benziyor. kullandıkça yorum güncellerim.

4 yıllık evliliğimizde ancak 6 ay önce "aile" olduğumuzu öğrendiğimiz bir miktar 'la havle' çektiren açıklama. ülke cidden dev bir tımarhane oldu.

"oraları geçtik." ve "büyük konuşmuşum." toparlıyoruz sanırım ama aylar oldu halen aşamadım bu cümleleri.

kullanmak hayalim, kullanamamak yeteneksizliğim..

keşke ligde de böyle anlaşıp gerçek bir takım çalışması yapsalar belki puanları artar. takım olarak oturmuşlar nasıl doğurmak istediklerine karar vermişler. mükemmel bir ekip çalışması. umarım sağlıkla sıhhatle çıkarlar hastaneden. ama zorunlu durumlarda sezaryen kapısını da açık bırakmışlar. eğer isterlerse doktorumun numarasını yollayabilirim eli çok hafif, ben de sezaryen doğum yaptım ordan biliyorum tavsiye ederim.

ciddiyetine gelecek olursak.. aldığı bir hücreyi 9 ay karnında taşıyan kadın, kanıyla kemiğiyle o bebeği büyüten bir nevi üreten kadın, doğduktan sonra gecelerce uykusuz kalıp emzirecek, gazını çıkartacak, altını değiştirecek nerdeyse tüm bakımlarını sağlayacak olan kadın. ama doğum şeklinde erkekler fikir belirtme hakkı olduğunu düşünüyor aklım almıyor. o kadının da sizin kadar kafası çalışıyor, doktorların da. gerekli görmedikçe sezaryen önermiyorlar anne ve bebeğin sağlığı açısından. ama insanlar vajinal doğumdan korkabilir, kulaktan dolma bilgilere sahip olabilir ya da sadece canı istediği için sezaryen doğum yapmak istiyor olabilir. kime ne ?! benim doktorum doğum planlarken eşime sormadı bile. çünkü onu ilgilendiren bir durum yok. çünkü neden sorsun ? hakkını yiyemem eşim de şöyle doğur böyle doğur demedi. ben ikisini de eve sağ salim götüreyim de gerisi önemli değil dedi. aklı selim bir erkek kişisi böyle olur. eşi ve bebeği için ne sağlıklıysa onu ister. delirdi mı bu adamlar ben anlamıyorum artık. alakaları olmayan bir konuda bu kadar fikir belirtmek, hatta dayatmak hayırdır yaa ! ne yaşıyor bu insanlar ?

zamanında vermediğiniz her tepki, uğrayıp ses çıkmadığınız her haksızlık, istemediğiniz ya da sevmediğiniz halde hayır demediğiniz her şey ilerde karşınıza çıkacak. siz insanlar üzülmesin diye kafanız kopsa ses çıkarmazsınız, insanlar parmaklarına kıymık batsa dağı taşı inletir. siz de uğradığınız haksızlıklarla kalp kırıklığıyla kalırsınız.

bende üzüntü, acı, ağrı, özlem gibi duygular gerginlik ve agresiflik olarak dışa vuruyor ki bu durum beni bile yoruyor. başkalarının da duygularını iyi veya kötü belli etmesini isterim doğal olarak çünkü kendim kendime yetiyorum yorma konusunda. ama seviyorsan, değer veriyorsam asla şüpheye düşürmem.