eğer seni sevseydi

eğer seni sevseydi bilirdin... sevmek en çok da dinlemektir, bunu asla unutma. çoğu zaman biz erkekler hani çoğu şeyi hatırlamayız ya, bir erkek olarak şunu itiraf edebilirim ki unutup unutmamak benim için kim ile alakalı olduğuna bağlı. mesela hala unutmam ilk aşık olduğum ve reddedildiğim kızın 5 hazirandaki doğum gününü, hiç anlamasamda ikizler burcu oluşunu falan filan...

kısacası eğer seni sevseydi bilirdin... tabi ki hiç kuşku yok sevmek yanılgıya açık bir duygudur. sevdiğini zannederken de sevildiğini zannederken de yanılabilirsin, ama asla unutma sevgisizlik yanılgıya açık değildir. en ufak bir şüphen varsa sevgisizliğe dair; kendini kandırma o şüphe gerçekliğin bizzat kendisi.

eğer seni sevseydi, eğer seni sevseydi diye bir cümle kurmazdın!

eğer seni sevseydi
her gece yastığa kafanı rahat koyardın
hiç dert tasan kalmazdı belki
sadece mutlu olurdun
sadece mutlu

eğer seni sevseydi
bilirdin her şeyin gelip geçici olduğunu
ama onun olmadığını

belki de tüm gün etrafına mutluluk saçardın
çok ama çok pozitif olurdun
ağzından çıkan her sözcük için
insanların sana minnettar oluşunu izlerdin

her gördüğünde onu
tekrardan uçuşurdu içinde o kelebekler
bilirdin
50 yıl geçse bile hala aynı kalacağını

belki de kendini suçlardın
ona layık olup olamadığını sorgulardın
tekrardan dert sahibi olurdu dertsiz başın
için içini yerdi
ama bilirdin
onun yanı en güzel yerdi

hatta edip cansevermişçesine derdin ki
görüyorsun ya bir sevdayı büyütüyoruz seninle
evet
büyütürdünüz o sevdayı
çocuklarınız olurdu
aynı sizin kopyanız

ya da sezai karakoçmuşçasına mesajlar atardın
zaman ne de çabuk geçiyor mona
saat on ikidir söndü lambalar
uyu da turnalar girsin rüyana

o uyuduktan sonra sen de uyurdun
yeni bir güne birlikte başlardınız
ne de güzel olurdu değil mi?

ama olmuyor ki böyle her zaman
bazen sadece hayallerini süslüyor
bazense en nefret ettiğin kişi oluveriyor
işte hayat bu kadar acımasız da olabiliyor..

yanında olurdu.

bende onu severdim.

niye beni sevsin? bu soru ortada kabak gibi duruken o soruya geçmesek mi acaba?

eğer sevseydi kütüphaneye gidip gelmekten bitap düşmüş bana bir kütüphane kurardı.

şuan da onun için ağlıyor olmazdın.

hissederdin. sorgulamazdın.

sevseydi dönerdi elbette. hiç dayanabilir miydi, umutsuzluğa kapılmana?
koşup parmaklarıyla silerdi kirpiklerine bulaşan gözyaşlarini. sevseydi eğer dönüp sıkıca sarılıp, sende bıraktığı izleri sarmak için çırpınırdı. pişman olup af dilerdi seni ardında bıraktığı için. sevseydi eğer çabucak dönerdi. dayanamazdı aşık olduğunun yokluğuna.
sevseydi eğer tıpkı senin gibi gecelerini uykusuz geçirip, yaşanmışlıklara sığınarak avutmaya çalışırdı, atmaya takati kalmayan kalbini. kabul et, sevmiyordu. senin ona baktığın gibi bakmayı beceremiyordu sana. bakışlarında hep yarım bırakma ihtimali gizliydi. eğer sevseydi, göğsünde uyurken kurduğunuz hayalleri, gerçekleştirmek uğruna gülümseyerek gelirdi sana. gitmişti, bir anda hissizleşmişti. bir kalbi yoktu artık acımasızca seni incitmişti.
sevseydi eğer kiyamazdı, seni üzgün görmek onu ağlatırdı.

yine saçma sapan bir genelleme

eğer seni sevseydi: senin iyiliğini düşünürdü.
sevginin en üst seviyesi karşısındakinin iyiliğini düşünmektir.
diğer herşey seven açısından bencilce olurdu.
bunun sıklıkla atlanan en önemli şey olduğunu düşünüyorum.

eğer seni sevseydi kışın ortasında bile sana çuval dolusu organik yeşil erikler bulabilirdi...

eyşan olacak vanda kaşarının ikardi'yi düğümlediği gibi düğünlenmizsiniz be kardeşim.

sevmiş olsaydın bilirdin kıymet-i peyman nedir?
bilmedin muzlim şeb-i gurbet nedir, efgan nedir?

bilmiyor işte, zorunda mı? kadında-adamda bunun karşılığı yok.


boşverin kardeşim gidin şahane pazar'ın eski bölümlerini izleyin pazar pazar. ninja oyunu var ya bir tane o çok komik oliyo o bölümü açın. ilk nesil fruit ninja.

şimdi sana dm'den mesaj atardı.