tek kalmış mor çorap yazar profili

abimle çok değişik bir insandır, aklı fikri bilimdi her zaman. küçükken sürekli böcek, kertenkele, akrep vs incelerdi. aramızda da epey bi yaş farkı var. ben 5-6 yaşlarındaydım sanırım. bir gün elinde bir kertenkeleyle geldi ve bana bu kertenkele hasta, onu ameliyat edelim dedi. nasıl gururlandım anlatamam. artık beni de incelemelerine dahil ediyor, ben de onunla birlikte araştırabileceğim falan diye. salonda sehpanın üstüne bir örtü serdik. abim bir sürü malzeme getirdi falan. maskemizi taktık, başladık ameliyata. abim benden malzeme istiyor, ben de bir hemşire edasıyla ona yardım ediyorum. epey bi uğraştık, sonra abim kertenkeleyi dikti ve bir peçeteye sarıp götürdü. ne zaman uyanacak dedim, ölü o dedi. senelerce kendi kendime vicdan azabı çektim, kimseye bir şey söyleyemedim, o kertenkeleyi kurtaramadık diye kendimi katil gibi hissettim. aklım erdikten sonra abime anlattım, meğer abim kertenkeleyi bulduğunda ölüymüş zaten, o da iç organlarını incelemek istemiş. bu yaşa geldik hala dalga geçer benimle pis kertenkele katili.

mayıstayız ya hani, bizim şimdi tshirtle falan gezmemiz gerekmiyor mu??

çok yalnızım be sözlük. o yüzden buraya atmak zorunda kaldım kahve fotoğrafımı.

bir süre sonra evde şöyle muhabbetler dönmeye başlar:
- anne noldu?
- yok bir şey, yine deprem oldu gibi geldi bi an. azcık insan gibi hareket edin de sallamayın şu evi. iyice paranoyak ettiniz beni

5 dk sonra
- anneeee, bildirim geldi, az önce deprem olmuş
- hee, doğru hissetmişim demek ki
- bizim bi suçumuz yokmuş yani
- olsun siz yine de zıplamayın evde. yavrum vurma kardeşine, evladım sen de in o koltuğun tepesinden. bak yine alttan hafif bi vurdu gibi geldi, dur bi bakayım son depremlere.

kaldı yine ortada
halimi bi sorsana
neşemi alıp gittin
diyemem geri ver

balon fobisidir.

globofobiye sahip kişiler, balonların patlama ihtimali, balonun görünümü veya balonların yarattığı ses gibi faktörlerden dolayı yoğun bir kaygı ve korku hissedebilirler.

ek olarak: bu fobiye sahip insanlar için kutlama, doğum günü partisi gibi ortamlar ciddi anlamda travmatiktir. bit kadar çocukların kendileriyle dalga geçmesinden ya da koca koca insanların bu fobiyi ciddiye almayarak üzerlerine balon fırlatması veya yanlarında balon şişirmesinden dolayı da hayat kaliteleri düşer.

tek kalmış bir mor çorap mahlasının izinde
gam ile yoğurduğum hayallerim içimde
hislerim saklı durur, sözler hep nefesimde
hem okur hem gülerim bu sözlük meclisinde

ufak bir sinir krizi sonrası bu gece benim için ne kadar iyi geçecek bilmiyorum. sadece yatıp günlerce uyumak istiyorum şu an. anne olmak çok zor be sözlük. aslında anne olmak değil belki de zor olan. ya da ben beceremiyorum. bilmiyorum.

neyse ben biraz sakinleşmeye çalışayım. sana iyi geceler sözlük…

ets tur’u arayıp lizbon turları için bomba ihbarı yapacağım.

sözlük yazarının bugünkü kahvesi yeterli bir görseldir

#3565892

yanlış başlığa yazmışım, umarım şimdi doğru yerdeyimdir.

sağlıkçılara şiddete hayır diyorum tabi ki ama yarın öbür gün bir sağlık görevlisi kolumdan tutup da “şşşt tombik, gel bakayım buraya, kaç çekiyorsun sen” falan diye beni tartı başına getirirse çok pis olay çıkarırım.

düzeltme: başlığı yanlış okumuşum, kendimi ifşa ettim. siz devam edin arkadaşlar.

mesai sonrası kahvesi.


ilerleyen saatlerde muhtemelen
- pişen yemeği bekleme kahvesi
- yemek sonrası keyif kahvesi
- işimi bitirdim, azcık dinleneyim kahvesi
- dizi falan bir şeyler mi izlesem kahvesi
- bi kahve içeyim de öyle yatayım kahvesi vs şeklinde devam edecektir.

neyse ki hepsini buraya atmıyorum. aferin bana.

günaydın sözlük,
bugün çok güzel bir gün olacak diye kalkmıştım yataktan ama vücudum benimle aynı şeyi düşünmüyormuş. o kadar elektrik yüklüyüm ki elimi 10cm uzakta tutarak saçımı havalandırabiliyorum. elbisemden çatır çutur sesler geliyor. neye dokunsam elektrik çarpıyor.
yine de güzel bir gün olsun nolur, olmazsa çarparım.

hayalimdeki işi yapmıyor olsam bile ortamım sayesinde her sabah dans ederek dahil olduğum hayat. çok şanslıyım sanırım.

tamam bazen ben bile kendime katlanamıyorum ama o kadar da kötü değiliz ya.

sonuç:

bazen düzensizliği de bir düzen olarak kabul edip devam etmek gerekir.

bu kadar büyük bir yanlışın içinde olup da bu kadar mutlu olmayı nasıl beceriyorum anlamıyorum.