uzat sarı saçlarını rapunzel - öne çıkan tanımları (1. sayfa)

“zaten kul tüyü koysalar avucuma, ezilecektim altında.“

“bir zamanlar, sıcak ve kurak olması beklenen akdeniz’de, bir yaz mevsiminde, güneşi görmek için sahile indiğimde, ihtimal dışı yağmurlara yakalanmış olduğumu hemen anladım.”

“bilmezler aslında… az, aptal, yetersiz, deli, kıskanç, edepsiz, tembel, bilgisiz, anlayışsız ya da ukala…
sıfatlar hep değişir bu hayatta ve aynadaki değil karşısındakidir asıl sebep insanın dönüştüğü her sıfata…”

“özgüvenini asla yitirmeden, bodoslama yaşarken tadı çıkar hayatın.“

“acıları ve mutlulukların isimleri herkes için aynı ama dozları çok farklıdır.“

“sen yoktun o zamanlar, çocukluğumda en çok yağmuru severdim ben… ne zaman bir dert gelse bana, yağmur yağar, dinler, dokunur, ve topraktan kalkan o kokuyu koklardım… ateşim sönerdi.. sonra büyüdüm.. gözlerini gördüm, yandım, yağmur yağdı, ve ilk kez sönmedim… ben yağmurdan daha fazla bi seni sevebildim…”

"gitmeyecekmiş gibi neyi seversen, sevdiğin şeyin gidesi gelir hemen."

“ çünkü neye çok yaklaşırsan, neyi çok biriktirirsen, ona dönüşürsün.”

“bekle beni… inan bana hiç kimseyi bu kadar sev-medim, istemedim. evet, başka aşklar da yer buldu yüreğimde ama hiçbiri senin gibi değildi. gelip talan ettiler kalbimi, sonra derin yaralar açıp gittiler. ben inandım sana... bunca zaman sonra ilk kez, kalbimde yara açmayacak birini bulduğuma inandım. gitmedim ben, zorunlu bir ayrılık bizimkisi. elbet bitecek. ve bittiğinde sevgilim, beklediğine değecek… “

“yalnızlığın kocaman bir hiçlik olduğunu düşünüp o hiçlikte kaybolmamak için tutunuyorduk birbirimize.”

“burada mısın değil misin belli değil. bazen gidişlerin kahramanı oluyorsun, bazen sonsuz kalışların.”

“korkunun durmuş bir saate faydası yoktu! nabzına atladığım an, yeni bir öfke patladı kulaklarımızda. ilkini aratmayacak şiddetteydi. hani suya daldığınız anda, dünyayla aranıza tül perde çekilmiş gibi olur ya, aynısı oldu. sesler boğuldu, görüntüler bulanıklaşıp dans etmeye başladı. üstelik, duran bir suyun değil, hareket eden, akan, durmadan akan, aktıkça bir şeylere çarpıp yolunu değiştiren, yeterli eğimi bulduğunda hızlanan bir suyun damarlarında yüzüyordum. telaşlıydı. öfkesi telaştandı. arıyordu. ama neyi?”

"aşk perdenin arkasına saklanmış güçlü bir ışıktır. perdeyi çekince gözlerin kamaşır."

" her kalp bir gün aşka rehin olur."

“dünyada adalet diye bir şey yok bunu biliyorum. her şey gibi acı da eşit dağıtılmamış dünyaya.”

“bizi yaratan, her yaptığımızı, her düşündüğümüzü bilen ve gören koskoca tanrı, bizi denemeden anlayamıyor muydu nasıl olduğumuzu? hem her şeyi bilip hem niye sınava sokuyordu? sonra da kendi yarattığını beğenmeyip neden cezalandırıyordu?”

“onu suçlayacağıma hep kendimi suçladım. hangi yetememişliğimin hatasıydı bu yaşadıklarım?”

birlikte olmasak bile senin için "o kişi" olduğumu bilmek bana güç veriyor.

“kimi bir madalya gibi taşır yara izini... kimi de teninde yeni yaralar açarsa, eskisini unutup herkese unutturabileceğini düşünür. oysa zaman her işi tek hamlede yapabilen büyük bir kahraman. ve hepimizin kalbinde kapağı ölene dek açık kalan bir “unutma! defteri” var.”

"sevgin direğimiz, üzerimize saldığın korku çatımız olmuş meğer. mutsuzluğumuzdan örülü bir devlet yaratmışsın hepimize. sen en çok beni severdin ya. en çok beni köle yapmışsın kendine."

“nedenini bilmeden peşine düştüğümüz duyguların, izini sürdüğümüz tutkuların, hapishanemiz olan korkuların bize bizden önceki nesilden kaldığına kanaat getirdim. unutmamak, hatırlamak, birbirini tamamlamak için aslında.” diken kelebeklerinin göçü altı nesil sürüyorsa ve nesiller birbirinde devam ediyorsa, dağın bu yanıyla öbür yanını, denizin bu ucuyla öteki ucunu, bir kıtanın başlangıcıyla bitimini aynı anda görebilen hangi nesildir?”