werlia yazar profili

şekerpare. neden o, neden diğer şerbetli tatlılar değil bilmiyorum. oysa bir sürü güzel çikolatalı tatlı var üf sütlü tatlılar da öyle. ama hayır ben şekerin gırla gittiği ortasında minik bir fındığın göz kırptığı o turuncumsu şeyi seviyorum.

okuldan mezun olduktan sonra çeşitli sebeplerle aylar sonra girilen işten fazla mesai, görev, ulaşım problemi vs. problemler nedeniyle ayrılmaya çalışınca (1. hafta) otomatik olarak üstüme yüklendi insan kendisini tuhaf ve ailesine karşı yük hissediyor ancak stresten 3 gün uyumama rekorunu başka türlü de elde edemezdim teşekkürler <3

her zaman her şey daha iyi olsun diye çabalarken her şey daha da kötü olabiliyor, hiçbir şey bizim elimizde değil yıllarca emek verdiğimiz arkadaşlıklarımızın bitmesi bile bir anı bulabiliyor hayattaki küçük mutluluklara ulaşmak için verdiğimiz çaba saygı duyulası ve üstüne düşünülesi. hayatım boyunca tek varlık amacımmış gibi, sanki böyle böyle mutluluğu bulurmuşum gibi didindim çalıştım ve en sonunda işe girdim şimdi de para kazanmak da anlamsız gelmeye başladı, insanların soğuk yüzleriyle tanışınca insan bazen evde kendi güvenli alanına sıkışıp kalmak istiyor ama onun sonu da bataklık.
şu hayattaki en önemli şeylerden birisi edindiğimiz dostluk ve arkadaşlıklar sanırım geri kalan şeylere ulaştığımız an buharlaşıp uçuyor mutluluk balonu.

ııı en sevdiğim kitabı oku diye ödünç vermiştim verebilir misin anısı var da :,)
bi de kitaplarım konusunda azıcık hassasım ya ben :,)

illüzyon, düşeceğini bildiğin halde gökyüzüne çıkmak, gerçeği bilmek ama görememek

öncelikle teşekkürler...

normal bir çocuk animesi olarak başlayıp sonlara doğru pek de öyle olmadığını ispatlayan abimin zoruyla covid olmuşken izlediğim animedir. bir noktada 'bıktım sizden de robotlarınızdan da!' desem de bir bölüm bir bölüm daha diyerek bitirdiğim yine de pişman olmadığım serilerdendir.

grup ödevlerini sinir krizi geçirmeden bitirmek

gün gelecek başaracağım... bu nasıl oldu bilmiyorum ama hayalim oldu. ben de istemezdim nescafe 3ü bir arada seven bir insan olmayı, yok gelişeceğim.

arkadaşıma doğum gününde hayatıyla ilgili roman uyarlayıp yazıp kapağını tasarlayıp bastırmıştım
yani sözcüklerin pek çok alternatifi var elbet yine de herkes bu kadar abartmasa da olur

hissettiğim şeyleri algılamakta zorlanıyorum bu yüzden bazen bir duruma çok üzüldüğümü sarsıla sarsıla ağladığımda ancak anlıyorum, niye böyle hiç bilmiyorum.

hayatımın 18 yılı çay içmedim kalan diğer yıllarda bunun telafisini yapıyorum.

atmosfer değişikliği için bire bir, farklı bir zihin ve özgün bir anlatım. bazı kısımlarında uzatmalar ve sapmalar olsa da hiç mi hiç fena değildir.

(bugün dendi) selin demiratar bence benzemiyorum ama olsun, + melis sezen

bol su içmeyi, arada çikolata zulalamayı veee kendini sevmeyi ihmal etme canım kendim
++seni üzenler de bayağı kötü kalplidir, kötü kalplilerle işin olmasın.
devamm

bir de bunun bisiklet yolunda yürüyen yaya versiyonu vardır ne kadar ışık açıp kapasanız da ve hatta zile bassanız da kar etmez (sürücülüğüme bu denli güvenilmesi her seferinde kalbimi oldukça yumuşatır) sonuç olarak ani frene basıp onun aheste aheste geçmesini beklersiniz...

insanlar en sevdiğin yemek ne dediğinde söylediğim ve yargılandığım yiyecek. bu yemek mi diyenler olsun hala 12 yaş ağız tadın var diyenler olsun aldırmadan biz yine yolumuza devam ediyoruz.

cüzdanımızı kaybederek tamamlıyoruz çok şükür, yine yüzümüz gülmedi ve şaşkınlığa uğramadık.