zemheri9 yazar profili

biliyor musunuz bilmiyorum ama subway diye bir yemek zinciri var. ben oradan sipariş vermek istiyorum. bir de dürümleden. bunlar hep aç olduğumda gördüğüm reklamlar yüzünde. gerçi subwayi bir filmden görmüştüm şimdi yalan olmasın.

arkadaşlar böyle bir şey varmış. linki bırakıyorum bakmak isteyenler için. sizin düşünceleriniz neler?
buradan

toksit ilişkiler. ben merkezli ve düşüncesiz arkadaşlar. sizi desteklemeyen ve her denediğiniz şeyde size başarısız olacağını söyleyen aile ve akrabalarınız. ve tabiki sürekli negatif bir düşünce yapısıyla ve hisleriyle olaylara yaklaşan insanlar. bunlar hayatınızda olmadığı sürece veya araya sınırları iyi çizdiğinizde ruh sağlığınızın gayet iyi olacağını söyleyebilirim.

arkadaşlar bilmiyorum aranızda duyan var mı ama bir parti ismini hatırlamıyorum şu anda kadına şiddetin yasallaştırılması için teklif vermiş. akp partisininde bu teklifi oy toplamak için kabul ettiğini duydum. ne kadar doğru bilmiyorum veya meclise gelip gelmeyeceğini. sizlere sormak istedim duyanınız var mı böyle bir şey? bu konuda nasıl düşünüyor ve hissediyorsunuz?

arkadaş aramayan tiptir. hani her zaman bununla olur mu diyen, herkese sevgili olma potansiyeliyle yaklaşan insanlar. arkadaş olunmak istenirse cinsiyetin fark edeceğini düşünmüyorum. ben genellikle erkeklerle daha iyi anlaşırım. şu ana kadar hiçbirine sevgili gözüyle bakmadım. onlarda bana.

orman meyvelerine bayılıyorum. gerçi hangisini seçeceğimi bilmiyorum. karpuz,yaban mersini ve çilek

yorganın altında tam o sıcaklık vardır bilir misiniz? ne fazla ne az böyle mayışırsın. işte o sıcaklık olacak ilk önce. sonra güzel kokan çarşaflar özellikle yastık. birde sessizlik ve karanlık oda oldumu tamam. hani böyle odanın ışığını kapatırsın ve perdeni açarsın. dışarının ışığı dolar odana. o zaman mükemmel bir uyku bizi bekliyor.

bence bu sanatçının eserini yaparken neyi vurgulamak istediğine bağlı. topluma bir şeyler anlatmak mı istiyor yoksa sanata farklı bir bakış açısı mı getirmek istiyor? bu sorunun cevabına göre değişir.

gerçek islamda bunun olmadığını düşünüyorum ben. allah her birimizi eşit yaratmış. ama aynı zamanda erkek üstünlüğünü teşvik etmez elbet. bence o zamanlar savaş olduğu için nüfus azdı. bu yüzden bir erkeğin dört eşi olabilir denmiş. o zamanların şartları düşünülerek hareket edilmeye çalışılmış. doğru olduğunu kesinlikle savunmuyorum yanlış anlaşılmasın. bence kur'an-ı kerimde anlatılanların asıl mesajlarına bakmalıyız. böyle ayrıntılara değil. allah aslında bize ne öğütlemiş onu düşünmeliyiz. çünkü eminim o zamanki şartlara göre yazılan tek şey bu değildir. heleki o zamanki toplumsal yapıya bakıldığı zaman. ( kadın-erkek eşitsizlikleri, aile içi rol vb.)

habersiz gelmesi. geldiği zaman hiçbir şeyi beğenmemesi. kalmayı bilmemesi. en çok da o kadar memnun etmeye çalışmaya rağmen kalktıktan sonra arkasından sanki hiçbir şey yapılmamış gibi konuşması.

açıkçası benim sevgilim yok ama gayet mutluyum. insan zaten kendi vaşına mutlu olmayı bilmeli. ilk önce kendi kendini tanımalı sonra başka insanları hayatına almalı bence. mutlu olmak için başkasına ihtiyaç duyulmamalı.

kendini eksi ve artılarınla bilmek ve kabul etmek. insanlar istediğini düşünebilir ve söyleyebilir. sen her şeyini çoktan kabullendiğin için seni yıkmaya çalıştıkların bunu başaramazlar. bunu anlamak sana özgüven verir. daha dik yürür ve aklındakini söylemekten çekinmezsin. tabiki biz hanımlar için güzel bir çift topuklu ayakkabı giymekte oldukça özgüven vericidir :)

çocukluk. çocukken herkes bir şeyleri yapmamız için büyümemiz gerektiğini söylüyor. bizde büyümek için o kadar çabalıyoruz ki çocukluğumuzu yaşamıyoruz. büyüdüğümüzde ise ya artık yapmak istemiyoruz ya da bunu için fazla büyüksün diyorlar. kısacası dışarıdan büyümüş ama içindeki çocuğu büyütememiş bir insan oluyoruz. bu da başkaları tarafından ciddiye alınmamamıza neden oluyor. biz de ciddiye alınalım diye kendimizi strese ve olmadığımız kalıplara sokuyoruz. en sonunda yaşlanınca da hep bir ukte olarak kalıyor içimizde. o yüzden buradakiler için biraz geç belki ama gene de büyümeye daha doğrusu olgun olmaya bu kadar çalışmayalım artık. yaşımızı yaşayalım. yaşayınca öğrenirsin diye şunu bunu yapma dediklerinde bırakalım yaşadıkça öğrenebilelim. olmamış bir şey için kendimizden feragat vermek yerine. biraz biraz çocukluktan kalan isteklerimizi de yapalım. bırakalım ciddiye almasınlar. biz alalım kendimizi yeter. eninde sonunda ciddiye alacakları dönemlere da geleceğiz çünkü.

toksik ilişkiler ve gereksiz arkadaşlar. stres, uykusuzluk ve fazla içli dışlı akrabalar.

kitap okumak tabiki. bir de müzik dinlemek özellikle yabancı türkçe sevmiyor. evet anlamıyorsun ne dinliyorsun diyenler olacak hayır arkadaşlar ingilizce dinliyorum çoğunlukla ve anlıyorum. bir de k-pop fanıyım. takip edenler bilir. seventeen, stray kids, bts,monsta x, ateez,enhypen,listemin ilk başındakiler. tabiki sırala bu şekilde değil ;)

"düzenim bozulur, hayatım alt üst olur diye, endişe etme. nereden biliyorsun hayatın altının üstünden daha iyi olmayacağını?"
şems-i tebrizi

eskiden çalıştığım firmanın kısa süreliğine başka bir şubesine geçmiştim. ilk gün sabahçıydım. yanlış otobüse binip taa otogara kadar gitmiştim. yeri bilmiyorum tabi otogara yaklaştığımızı gösteren yazıyı görünce abladım. bi de diyorum içinden bu kadar uzak mıymış diye. oysaki 15 dk demişlerdi bana. bir sordum dediler burası tam tersi yön. indim karşıdanda binmem gereken otobüs geliyor. herkes bağırdı, şoför korna çaldı. adam durmadı gene de. bir 15 da orda bekledim soğukta. 1 saat geç kaldım işe. neyseki bir şey demedi oradaki müdür güldü geçti. sonra bayağı güldük ama. hatta bölge müdürüne de anlattık o da dedi gitmişken başka şehre gidip bir gezseydin demişti :)

bırak insanların senden ne istediğini ve kendine karşı dürüst ol. ne istediğini içten içe zaten hep biliyordun. bunu dile getirmekten korkma. beğenmeseler bile sen sarıl hayallerine. çünkü sen sadece sevdiğin şeyleri yapabilen bir insansın. her şeyi de takma bu kadar ve kasma kendini. sonuçta kaç zaman geçti. ben gene de bana direttikleri şeyleri istermiş gibi göstersemde gerçekten istemediğim için yapamadım veya yapmadım hangisi bilmiyorum açıkçası. sonuçta olmadı ve şu anda hep hayalini kurduğum şeyi yapmak için harekete geçtim. kısacası geçen zaman bana sadece başarısızlıklarım için baskılar, söylenmeler ve kendimi ekstra strese soktuğum ve üzdüğüm zaman kazandırdı. başka bir şey değil.

kendi koşullarıyla z kuşağının yaşadığı şartların ve fırsatların aynı olduğunu zanneden insan. ki kesinlikle aynı değil. şimdi bu farklılıkları anlatmayacağım çünkü başlarsam bayağı uzun olacak o kadar ne ben yazabilirim ne siz okuyabilirsiniz. eminim buradaki herkes bunların neler olduğunu biliyordur zaten.

nereden başlasam bilmiyorum. bu canlıyı emniyet müdürlüğüne getirenden mi başlasam karakola sokup polis yapandan mı yoksa müdürlük yaptığı tekirdağdaki allah bilir verdiği emirlerin doğruluğuna mı.canlının kendisine bir şey demeyeceğim çünkü ne benim kuracağım cümleleri ne de üzerine düşünmemi hak etmiyor çünkü. "insan" terimini bile hak etmiyor bu yüzden demeyeceğim.