zeymi yazar profili

kendime yapılmasını sevmediğim ama başkalarına yaptığım harekettir. lütfen siz kendinize yapılmasını istemediğiniz şeyleri yapmayın.

lise kantini sayesinde reflüm bayram etmişti. özellikle poğaça ve vişneli meyve suyu sayesinde.

nedendir bilinmez bizim evde durumlar tam tersi yaklaşık 15 yaş fark olması durumu büyük göstermek olarak etkileyebilir ama boy olarak ailede tek kısa olan kişi olmak insanın bazen evlatlık olduğu düşüncesine kapılmasına sebep oluyor.

bir nevi sizin de suçunuz olur aslında. insanlara bıraktığınız izlenim dolayısıyla size yasak koyabileceklerini sanarlar . aslında kendi hayatlarını bile yönetmeyecek güçtedirler ama işte sırf bu yüzden başkalarını yönetmeye çalışırlar. bu aile bile olsa size zarar verebilecek şeyleri düşünmek dışında isteklerinize ket vurmamaları gerekir.

eve asla almadığım ve alsam da yemeyeceğim ama misafirliğe gittiğimde yediğim bütün abur cuburlar. başkasında yediğim yemek her zaman daha tatlı geliyor ahahaha neden bilmiyorum

ben düşünemiyorum sen ne seversin bilmiyorum çünkü seni gram tanımaya çalışmadım diye bas bas bağıran, hediyeyi başından savmak için yapılan kutudur. genelde özel günlerde verilir zaten zorunluluk gibi hissedildiği için özenilmez. aslında hediyeleşmek güzeldir ama bunun bir günü olmamalıdır yoksa böyle tatsız olaylar ortaya çıkar.

kıskançlık hissini yok edebilmek isterdim.

kaç yaşında olursam olayım vazgeçemediğim seslerdir. özellikle elektirik süpürgesi ve araba, yolculuk sesi

doktoruma göre aşırı yoğun yaşadığım ve tedavisi için uzun yıllar çabalamam gereken hastalığım. hastalık demek yerine kişiliğim diyebilirim aslında. yaşamak bu durumda çok zor geliyor arkadaşlar

bir elinde cımbız bir elinde hayatım, tıpkı gökteki yıldız gibi kayar hayatım...
bu güzellik değil facia ,üstüme toprak atın acil..

kaan boşnak - beklenen gemi az insanın bildiği çok canımı yakan şarkıdır kendisi.

ankara'da en yaşanılası yer neresi bilmiyorum ama benim ankara'daki bir çift kol arasında ömür boyu sıkılmadan yaşamak istediğim doğrudur.

hepimiz bu acımasız hayatın sigaralarıyız. hayat ağır gelen yükleri için bizi yakıyor bizde bize ağır gelen yükleri sigaraya yüklüyoruz .

sürekli başıma gelen olaydır. ilk başlarda bu durumu fazla büyütüp çocukluk yaptığımı düşünüp kendimi suçlamıştım ama buna devam ediyorum . unutmanın mazereti olamaz. bende unutkan bir insanım ama hâla herkesin doğum günleri notlarım da yazılıdır. bir ara silmeliyim evet. ben artık beklemiyorum sadece köşede sessizce üzülüyorum . çünkü karşındaki insana üzüntün küçük gelince daha da ağırlaşıyor insanın acısı. ben yapamıyorum ama siz kendiniz hariç kimseye değer vermeyin kısacası notlarınızda, takviminizde yazan tek doğum günü sizinki olsun hayat size daha kolay olur