12 yaşındaki kızın hayatına son vermesi

babasının sınavdan düşük aldığı için kızdığı 12 yaşındaki çocuk, yaşamına son verdi
sivas'ta 12 yaşındaki bir kız çocuğu, sınavdan düşük not alınca babası tarafından ders çalışmadığı için azarlandı. çocuk aynı gün evde tek başına kaldığında yaşamına son verdi.

kaynak

öncelikle küçük kızımıza çok üzüldüm ve ailesine sabır diliyorum. yazacağım şeyler kişisel bir kastetme taşımamaktadır.

babam da annem de ağzıma sıçtı ve çoğu zaman derslerim iyiydi. annem lise sınavı senemde telefonumun üstüne çıktı zıplaya zıplaya kırdı. babam aynı sene hayatımda yemediğim bir dayakla beni az daha cennete yolluyordu yaklaşık 4 ay aileden soyutlandım ve 14 yaşındaydım. çok üzüldüm. anksiyete başlangıcı oldu. sinir krizlerim oldu. ama yılmadım fen lisesine girebildim.
hiçbir zaman da kendimden vazgeçecek kadar gözümü karartamadım.

bu yavrucak nasıl bir psikolojiyle bu hale gelebildi anlayamıyorum gerçekten. çünkü bu babam bana kızdı kendimi öldüreyim meselesi olamaz. yıldırılmış, birçok kez yaşamış olabilir. ya da psikolojisinde sorunlar olabilir. bilmiyorum ruh doktoru değilim anlamam güç.

işin özü bunları okuyan minikler veya yaşıtlarım veya büyüklerim varsa haddim olmayarak sakin olmalarını ve hiçbir şeyin canlarından önemli olmadığını söylemek ve önermek isterim. eğer kendiniz bir şeylerin üstesinden gelemiyorsanız lütfen ailenize ve uzmanlara danışın. hayat bazen çok kötü ama içinde çok güzel anlar da var. kendi değeriniz farkında olun ve yılmayın, mücadele edin.

kaynak sonrası düzenleme:
deneme sınavı sebebiyle olduğu iddia ediliyor, muhtemelen aile tarafından.
bu kadar basit bir durum olduğunu düşünmüyorum.
evet akademik başarı konusunda aileler çoğunlukla baskıcı olur ancak intihara sebep olacak boyutta olmaz. ileri düzeyde belki evden /okuldan kaçma davranışları gözlemlenebilir.
sürekli ve ileri düzeyde baskı, duygusal ve belki fiziksel istismar olması muhtemel.
ancak akademik başarı dışında da problemleirn olabileceğini düşünmekteyim.

ayrıca, geçmiş yıllarda görev yaptığım bir okulda notlar yüzünden camdan atlayan bir öğrenciyle karşılaştığım için aile baskısının istismar boyutuna ulaştığında nelere yol açabileceğini tahmin etmek zor değil.

dipnot: aileye başsağlığı diliyor ve psikolojik destek öneriyorum.

12 yaşında daha küçücük, çok üzüldüm. eminim ailesi de üzgündür. anne baba olan vardır illaki aramızda lütfen çocuklarınızın psikolojisiyle oynamayın. onlar da sizin gibi bu dünyaya isteyerek gelmediler. kime ne gibi bir sorumlulukları olabilir. kimseye başarı borcu, yaşlanınca bakma gibi borcu olamaz. böyle düşünenler çocuk yapmasın.ancak anne babanın evladına karşı sorumluluğu vardır. çocukları üzerinden hayalleri olanlar hala hayattayken kendileri gerçekleştirebilir bu hayalleri. zaten yıllardır bu ülkede zor zamanlar geçiriyoruz herkesten yenik hayata başlıyoruz daha da zorlaştırmanın bir anlamı var mı?

çok üzücü bir durum gerçekten. babası çok kötü olmuştur kesin, yazık.

babasının o kızma anında ne dediğine göre değişir. bana da çok kızdılar sınavım kötü diye, çok kıyaslandım onla bunla, salak da dediler. ama annem seni keşke doğurmasaydım gibi bir şey hiç demedi. babam da öl demedi. adamın ne dediğini bilmeden çocuğun gereksiz hassas olduğunu söylemek ya da ima etmek mantıksız. 12 çok çok küçük bir yaş eğer biri de onu yük gibi hissettirdiyse intihar edebilir yani kapıyı vurup çıkmaya korkuyor çünkü.

kız intihar etmemiştir anne babası belki hocaları arkadaşları hep beraber kızı öldürmüştür.

küçücük çocukların omzuna hiç taşıyamayacağı sorumluluklar yükleniyor çoğu zaman. tabii bu demek değildir ki her stresli olan çocuk intihar eder. intihar o kadar karmaşık bir konu ki, hele söz konusu çocuklar ise daha karmaşık bir hal alıyor.

bu habere bakacak olursak; anne ve babanın, çocuğun üzerinde oluşturdukları baskı, çocuğu hayal kırıklığına uğratmış olabilir, depresyona sokmuş ve/veya onu öfkelendirmiş olabilir. tabii o öfkeyi de bedenine yansıtıp ani bir kararla böyle bir girişimde bulunmuştur. belki de travma yaşamıştır. direkt ''baba kızdı diye böyle oldu'' demek babayla empati kurdurduğundan kalbimi acıtıyor fakat çocuğun üzerinde ister istemez baskı kurulduğu da bir gerçek.

bundan sonrasında neler yapılmalı peki biraz da bilgim dahilinde ona bakalım; türkiye'de ve dünyada çocuklarda en çok görülen intihar yaş aralığı 15-19 olarak kaydedilmiş. fakat ne yazık ki bu yaş 9'a da düşmekte, bu örnekte gördüğümüz gibi 12 olarak da görülmekte. ilk olarak, çocukla güvenilir bir ilişki kurmak çok önemli. her şeyinde onu korkutmamak, kısıtlamamak gerekiyor. tabii ki devir kötü ve aileler çocuğunu koruma içgüdüsü duyuyor fakat bu, çocuk üzerinde baskı kurmadan yapmaya çalışılmalı.
ikinci olarak, her şey not ve ders değil! küçücük çocuklara bunun için kızmak hatta psikolojik ve fiziksel şiddet uygulamak, geri alamayacağınız büyük sorunlara yol açabilir. disiplin adı altında çocukta baskı kurulmamalıdır, onlar sadece çocuk. konuşarak anlatmaya çalışılmalı bazı şeyler, ve hep konuşulmamalı. çocuğun da konuşmasına izin verilmeli. anlattıkları dinlenmeli ve anlatmadığı şeyler için ısrar edilmemeli. başka bir gün tekrardan tatlı bir şekilde öğrenmek istediğinizi sorabilirsiniz ya da çocuğunuzda bir sorun olduğunu, bazı şeyleri içine attığını düşünüyorsanız psikoloğa da götürebilirsiniz.
üçüncü olarak, bir çocuğun intiharı düşündüğü; ölüm veya intihar hakkında sıklıkla konuşmasından, aile ve arkadaş çevresinden uzaklaşmasından, suçlu-değersiz hissetmesinden, depresyona girmesinden anlaşılabilir. tekrar belirtme ihtiyacı duyuyorum, bu tarz şeyleri gösteren herkes intihar edecek diye bir şey mümkün değil, zaman zaman hepimiz yaşıyoruz çünkü. fakat çocukta bu şeyler gözlemlendiğinde daha dikkatli davranmak, önlem almak ve psikoloğa götürmekte kesinlikle fayda var.

çok çok üzüldüğüm durum. şu çocukların üzerine bu kadar çok gidilmesine ne gerek var anlamıyorum. en güzel çağlarında hayatı zehir etmeyin, doya doya yaşasınlar şu hayatı.

otopsi yapılması önem arz eden, araştırılması gereken olay.

12 yaşında bir çocuğun yapacağı iş değil bu. o yaşlarda etrafımda fazlaca çocuk var, kiminin elinde barbie, kiminde ise boncuk tabancası. 14-15 civarı ve sonrası yapabilir ama bu daha çok küçük.

30 yaşında adam 1 yaş alsa bişey değişmeyebilir,ama çocuklarda o iş öyle değil. 1 yaş çok şeyi değiştiriyor.

belirttikleri detay biraz hüzünlendirdi. atlama ipi ile kendini asmış küçücük bir evlat. neler düşündü neler yaşadı bilemeyiz. öyle korkutmuşlar ki şu çocuğu, ölmekten bile korkmamış. derslerde başarı oranımızla, insanlığımızın kalite oranını yüksek ya da düşük sanan insanlardan ibaret oldu etrafımız. güzel ahlak ve güzel insan dedikçe bir şeyleri başarmanın zorluğunu çektirmek ne acı.

kesinlikle üstüne gidilmeli bu olayın ve gideceklerdir zaten.

böyle durumları duymak insanı yapratıyor. bana kalırsa bu kadar genç bir bireyin böyle bir karar alması, * sosyal medya ve internette belki de dizilerde birçok hasas konuda olduğu gibi bu konun da basitleştirmesidir. yaşın verdiği ilgi çekme isteği ve duyguların daha yoğun hissedilmesiyle sınav notu gibi 'basit' konuların çözümünü hayatını sonlandırmak olarak görülüyor. bu konuda aile ve okul, yaşamın zorluklarıyla yeni yeni tanışan bireylerin yanında olmalı. bilemeyiz tabii konunun altında belki de sınav notundan daha büyük bir neden vardır. bu da aile ve çocuk arasındaki iletişim eksikliğine bağlanır ki bu da oldukça üzücü.

ergenlerde ve gençlerde ani kararla intihar etmek yetişkinlere oranla daha fazladır, yani illaki arkasında bir plan, bir depresyon süreci olmak durumunda değildir. muhtemelen ergenlik çağındaki bu kızın kafasında intihar fikri yoktu, muhakemesini yapmadı; birden oldu ve bitti.