140journos'un göz kırpmadan 202x videosu

20 dakika 20 saniye olan video.
buradan
edit: bir yıl değil de sanki on yılın videosu gibi..

yüreğimi bunaltan video olmuştur. sonda çalan şarkıyı açtım sigara içerek geleceği düşünüyorum kara kara.
voo voo - gdybym

yine sübliminal aldık bir şeyler.

arkadaşım şeytan filminin final sahnesini kesip buraya koymuşlar gibi bir video olmuş.

içimde ne kadar üzüntü ve öfke bastırdığımı hissettim. son 2 senede bu kadar çok şey yaşamanın hiçbir tarifi yok. tüm bu olanlardan sağlam kafayla çıkanlara nobel ödülü falan verilmesi lazım. bu saatten sonra "sen hiç zorluk sıkıntı gördün mü?" diyen boomer' lara bu videoyu açın izletin.

sabahları neden uyanamadığımı bu videoyla fark ettim. videodaki her bir saniye araştırma konusu. yani hazım gerektiren özelliklere sahip. sonra gel de türkiye’de neden intihar etme diyorlar. siyasi malzeme yapılmayacağını bilseydim bu tanımı yazdıktan sonra ben de intihar ederdim gibime geliyor.

harika bir video olmuş. başlarda önce (maalesef acınacak halimize) güldüm ama sonlara doğru hüngür hüngür ağladım. 20 dakikada çok fazla şey hissettirdi.

göz kırpmadan izlenecek bir video hakikaten. koy sinemaya doomsday diye gişe rekoru kırar.

videoya çok emek verildiği aşikar. ama öyle bir montaj yapmışlar ki epilepsi olmayan adamı dahi felç ediyor. 20 dakikanın her bir saniyesini izlemeye çalıştım, sonuç olarak başım ağrıyor.

tabi bu durum 140journos'un suçu değil. tüm bu olayları 2 senede yaşadık ulan!

video altındaki şu yorumun altına imza atarım.

bu ne süratli gündem, hergün yeni bir konu yeni, başdöndürücü..
insan içindeyken farkında olmuyor da böyle hızlı bir özet aklını başına getiriyor..

kendileri pkk'lı ve pkk destekçileri bir oluşumdur, hiç sevmem erlik bunların içlerinden geçti bıraksınlar bu işleri artık.

bu ne arkadaş ya? ne anlattı şimdi bu video? hızlı akan trilyonlarca imajın bangır bangır bir müzik eşliğinde insanın üzerine boca edilmesinden başka bir şey değil. bir de sonlarda bir koyaanisqatsi göndermesi var işte. sanırım olan şey bu videonun başına oturanların zaten belirli bir ruh hali ile izlemeye başlaması ve akan müzik ve ses bombardımanı içinde bu ruh halinin perçinlenmesi. giriş, gelişme, sonuç; ne anlatıyorsun, derdin nedir bunların hiçbirisi yok. ardı ardına dizilmiş bağlamından kopuk bir sürü görüntünün, gürültülü motor sesleri eşliğinde izleyici üzerine boca edilmesi.