18 yaşında olmak

18 yaşındayım şu an henüz başındayım. bazı idealler oluşturdum kafamda buraya bir kaçını yazmak istedim;
1) üniversiteyi kazanmak
2) ehliyet almak
3) banka hesabı açıp para biriktirmek
4) kilo vermek
5) okumak isteyip okuyamadığım kitapları bitirmek
...
yaptığım kısımları editlerim sözlük.
(bkz: umarım utanmam)
03.05 tarihinde üç numaralı hedef tamamlandı.
28.07 tarihinde bir numaralı hedef bir yıl ertelendi istediğim üniversite gelmiyor :(
17.08 dikkat etmeden yaklaşık 4 kilo verdim 4 numaralı hedef gerçekleşiyor.
4.09 üniversiteyi kazandım odtülüyüm artık :) ve okumak istediğim tüm kitaplara başlayacağım
hatta kendime bir not daha sheakespearei ingilizce oku kızım
23.06 bu entry bana yeniden hatırlatıldı ;) şu an 19 yaşındayım ve bazı hedeflerime hala daha ulaşmamış olduğumu fark ettim. hatırlattığı için yazar arkadaşıma teşekkürlerimle;)

(bkz: söyle bakalım anneni mi çok seviyosun babanı mı)

18 yaşında oldum mu olduysam bile hatırlamıyorum sorusunu aklıma getiren başlık. 15 ten 25'e sınavsız geçiş yapmışım gibi hissediyorum.

birkaç aydır içinde bulunduğum durumdur, pek bir esprisi yoktur yıllarca abartılıp şişirilmiştir bence.

18 ' den 23 ' e 1 yılda gidiyorsun.

çok önemli bir yaş olduğunu ancak 18 yaşına girince anlıyorsunuz,şaka şaka hiçbirşey değişmiyo,sadece resmi dairelerde ebebeyn izni almana gerek yok.çok ta şey etmemek lazım ama boşuna konuşuyorum tabi,ben de 18 yaşımı dört gözle beklemiştim.*

18 yaşına yks sürecinde girdiğim için ayrıcalıklarını fark edemediğim olay.

hiç rakamlara,yıllara,aşamalara anlam yüklemeyin gençler o yaş sana imkan sağlamayacak;sana imkan sağlayacak yine ve sadece sensin.sonrasında umduğunuzu bulamayınca depresyona giriyorsunuz kendinizi yetersiz hissediyorsunuz. bunların yerine anda kalın anın tadını çıkarın geçmiş gelecek bunlar boş ilüzyonlar sadece,dünyada tek hakikat vardır o da şimdi yaşadığın an.

18 yaşında olunca bazı şeylerin değişeceğini zannedip herşeyin aynı kalması.