3 gündür yıkanmayan bulaşık

kernel panic ukdesi

alıp, çöpe atılası bulaşık. off kokusu burnuma geldi. illa yıkarım derseniz, bool çamaşır sulu bir bulaşık suyu yapıp, önce orada ovup, makineye atıp yıkayın bari. kokusu içine işlemiştir yoksa. of of.

ancak 3 gün boyunca yıkayarak kirden ve pastan arındırılır.

anksiyetem tuttu başlığı okuyunca, elim ayağım titriyor, gözüm seyiriyor*

öğrenci evindeyken cuma günü başka bi yere kalmaya giderdim pazartesi döndüğümde bulaşık bıraktığım gibi dururdu. yemek artıklarının kuruması ve kullanacak tabak çanak kalmaması dışında ölümcül etkileri yoktur.

ya çalışma masasında bırakılmış bir bardaktır ya da öğrenci evinde mutfaktaki yığındır. canavar oluşmuş makarna ve çorba tencereleri geldi aklıma.

3 gündür yıkamadan durmasına imrendiğim insanın yarattığı bulaşıktır.

sizin seviyenizde bir umursamaz olsam daha mutlu olacağımdan eminim. gene de mutfak derli toplu olur her zaman o ayrı.

33 gündür yıkamayan öğrenci evi versiyonu da vardır.

merak etmeyin 15. günün sonunda evrim geçirip kendi kendini yıkayacaktır.

öğrenci evi itemidir. akabinde pes turnuvası ile o şanlı kişi seçilir. *

az daha beklenirse sizinle konuşmaya başlayabilecek yemek artıklarına sahipse, bir süre daha bekletilmesi gereken bulaşıktır.

yazar adı veya rock grubu olabilir

öğrenci evinde kalırken arkadaşla anlaşmıştık. yemeği biri yapınca diğeri bulaşıkları yıkıyordu. bu arkadaş her konuda beceriksiz olduğu için yemeği genelde ben yapardım, bulaşığıda o yıkardı.

neyse bir gün ''sonra yıkarım'' diyerek biriktirmeye başladı. bir yandan da acaba bana yıkatabilir mi diye planlarlar yapmakta. neyse aradan 1 ay falan geçti artık el atmak zorunda kaldı. çünkü hiç temiz tenceremiz kalmamıştı. dışardan da söylemek istemedik, tasarruflu olmalıydık.

tencerenin kapağını bir kaldırdık, tencerenin içi simsiyah örümcek ağı gibi olmuş. karadelik oluşmasına 5 dakika vardı. kokusu tam olarak leş kokusuyla aynıydı. eh biri yıkamalıydı onu ve hepsi arkadaşın göreviydi. tabi o da durumu görünce bana sadece o tencereyi yıkamam için yalvardı ve geri kalan herşeyi hemen yıkayacağım dedi.
aldım elime tencereyi gittim banyoya. kapağını açıp içine duş başlığı ile uzaktan su tuttum. bak allah belami versin atom bombası atılmış gibi kara duman kahhhh diye ses çıkartarak yukarı çıktı. onu görür görmez içine ne kadar kimyasal varsa salladım şampuan falan. sonra tencerenin ölü olduğuna karar verip baktım cillop gibi olmuştu. mutfağa götürüp birde orada normal yıkadım. sonra bir daha onu kullanmadık diye hatırlıyorum. umarım yani inşallah öyledir.

babaannemin sözünü hatırlatandır.

bulaşık ve çamaşırı orda durup beni yıka diye yalvarırken yıka yoksa sen ona yalvarırsın.

tembel kişiler

hep yapmak istediğim rahatlık seviyesidir. fakat lavaboya sabah yıkanmak için bırakılan bir tanecik bardak için bile uykum kaçtığı için "hep yapmak istediğim" olarak da kalacaktır.

yaşamsal aktivitelerin gözle görünür şekle gelmeye başlayabileceği bulaşıktır. üç hafta sonra nefes almaya başlar.

kokar o be. git yıka o bulaşıkları.

bulaşık değildir o artık. yaşama tutunmaya çalışan bir organizmadır.

baktıkça insanın kendi kafasının içini anımsatır

öğrenci evini deneyimlemiş kişiler bilir ki 3 gün bu durum için önemsiz az bir süredir