30 yaşında olup hala ailesiyle yaşayan erkek

ekonomi böyle gittiği müddetçe 40 yaşında da ailesiyle yaşayacak olan tiptir.

üzüldüğüm erkektir. 25 yaşında aile evinden tamamen çıkmış biri olarak kendi adıma geç kaldığımı düşünüyorum.

liseden beridir aileden ayrı yaşıyorum da noldu. kalın lan ananızla babanızla, para neyim biriktirirsiniz.

bir de evli çoluk çocukluysa geçmiş olsundur.

benimdir. yalnız tercih olarak 10 yıl başka şehirde yaşadım ve yine tercihen geri geldim çünkü aile bağlarım zayıfladı. benim durum maddi değil biraz manevi. arayı biraz kapatayım diye şimdilik ailemleyim.

insanları yargılamadan önce onların ailevi durumlarını bilmek gerektiğini düşünüyorum zira dışarıdan ezbere hüküm vermek çok kolay.

ailesiyle yaşayan yani özerk bir yaşam kuramayacak kadar pasif bir insan olmaksa kastedilen bunu da eleştirmek yerine anlamaya çalışmak gerektiğini düşünüyorum.

ben 18 yaşında evden çıktım ve o gün bugündür de yalnız yaşıyorum. kimse de madalya takmadı.

imkanınız varsa ikinci bir eviniz olur ve ikili ilişkileri orada da romantik boyutuyla yaşayabilirsiniz.

sevgili olunca da her gün sevişmiyorsun.

(bkz: ölüler de sanıyor ki diriler her gün helva yiyor)

dayalı döşeli evim var ama sadece manita atmak için kullanıyorum. bazen de kafam esiyor gidip öylesine kalıyorum. yaşım 32 ismim cafer pardon onun yeri burası değil neyse devam edecek olursam * en iyi yer devamlı olarak aile evidir * he aile evinde baskı görüyorsan, özgürlüğün kısıtlanıyorsa sana göre en iyi yer ayrı evdir.

herkes işine baksın bence. kimseye bir zararı yoktur. istediği yerde yaşar. senin evinde yaşamıyor neticede.