40 yaşında emekli olan nesil

adam gözümün önünde 5100 günlük primle emeklilik dilekçesini verdi.

benimse hali hazırda 6200 günüm var ve emekli olmama daha 20 sene var.

adalet sen ne güzel şeysin.

ben 35'te oldum, ona rağmen 5500'e yakın günüm vardı. ona rağmen 2. sınıf insan muamelesi gördüm, pek de bir avantajı olmadı.

polisler

ince çorap emekliliğim 42 yaşlarıma dayanır. şu an 45'im. vajbonyasız geçen senelerimde yeniden doğmuş gibiyim. vajbik, getirileri olduğu kadar götürüleri de olan bir organ. evet sıcacık ve sulu köfte kıvamında ama aynı zamanda çenesi ile insana yaşarken ölümü tattırıyor. 40+ yaş emeklilerini normal bulmaktayım. çok lazım olursa okcupid'den sugarbaby denilen insan türü bulunabiilir. "bubacık kirama yardım etcenni" diyen değişik insanlar vardı hatırladığım kadarıyla. dileyen beyler, istanbul'un yarısına kadar kira yardımı yapabilir. bu kira yardımı işi çok önemli o camiada. fatura yardımı da var ama en güzel sonuçlar kira yardımı ile alınıyor. tüm bunlardan sıtkı sıyrılan insanlar için, emeklilik güzel bir çözüm. sabah fatma hanım bile uyandırmıyor. helva+ekmek+soğuk kahve kombininizi kendiniz yapmak zorundasınız bu yaşam biçiminde. yastık, güzel bir arkadaş oluyor bu yaşam stillerinde. yastığımı seviyorum. paramparça oldu kendisi ama ne çene yapıyor, ne surat asıyor. peteğe dayayınca ısınıyor da üstelik. tam olarak aynısı olmasa da, %75'e varan bir benzerlik yakaladım. delirecem o ayrı konu tabi. belki de yanlış bir hayat biçimidir bu. henüz tam emin olamadım, geçiş evrelerim.