1.
hasta ruhlu amerikan filmi
ön not: aslında spoiler vermemeye dikkat ederek yazacaktım bu yazıyı ama doğaçlama biçimde işler farklı gitti. spoiler yemeyi sevmeyenleri uyarayım baştan.
diğer ismi shelter olan, wikipedia'ya göre japonya'da 2010'da, abd'de ise 2013'te gösterime giren korku filmidir. identity (2003), glass (2019) filmleri gibi, çok kişilikli "psikopat" bir karakter üzerine kuruludur filmin konusu. bu sene çıkan ve geçenlerde tanıttığım nefarious filmi de akla gelebilir, bu bakımdan. aralarında en az bilinen film budur görünene göre. * ama bu demek değil ki 6 souls kötü bir film. "old-school" korku filmlerini sevenlere şiddetle öneririm bu yapımı. bol sürprizli, merak ettirici, temposu heyecan verici ve gizemlerin etkileyici bir şekilde aralandığı bir film izlemeyi kim istemez ki? amerikanların bu tür psikopatik filmleri çoğu kişiyi rahatsız da edebilir elbette. ben, öyle filmlerle büyüdüğüm için durum bende öyle değil. neticede batıl inançlarınız yoksa, böyle kurguları çerezlik olarak görüyorsunuz ve bu hoş bir şey.
batıl inanç dedim... eyvah, bu bir spoiler. neyse, vermiş oldum artık... psikolojik gerilim filmi gibi başlıyor 6 souls fakat akabinde olaylar acayip yerlere gitmeye başlıyor. cara harding isimli psikolog/psikiyatrist, tamamen bilimci kafasında bir insan ve karşısındaki "vaka"yı, bilimsel bir bakış açısıyla çözümlemeye çalışıyor. peki sonradan neler oluyor?.. hmm... david isimli tipleme, belli film karakterleriyle birlikte izleyicileri de şaşırtmayı başarıyor.
filmde, bu çok kişi olan "tip"in isimlerinin arasında adam, david gibi dinsel orijinli adların olması elbette bir rastlantı değil. konu boyunca hristiyanlık referansları gırla gidiyor zaten. bu "varlığın" ismini adam sanıyoruz başta; yani adam isimli kişinin kafayı sıyırıp birden fazla kişiyi daha kendi kişiliğine eklediğini zannediyoruz. yoksa bu şeytan'ın bir oyunu mu? spoiler'ları o kadar da abartmayacağım. yani bu bir spoiler olabilir de olmayabilir de; izlemeden bilemezsiniz. hahah.
konudaki şaşırtmacalar ve sürprizler bu gibi şeylerle de sınırlı kalmıyor; sonra hristiyanlıktan daha eski hatta kadim olabildiğini düşündüğüm, belki paganlığa dahil elementler de işin içine katılıyor hatta hikayenin mahiyeti yaygın bilinen inançlardan ziyade okültik temelli.
6 souls'a "paket" olarak bakmak gerektiğini düşünüyorum şahsen; yani burada herhangi bir oyuncu veya başka tür element öne çıkmıyor. oyunculuklar, senaryo, kurgu, yönetmenlik... hepsi total bir yapı içindeki organik ögeler ve puzzle'ın aynı değerdeki parçaları gibiler. eski usul korku filmlerinin havası burada çok bariz ama "özentilik", "taklitçilik" gibi şeylerden de bahsedemem zira bu shelter'a haksızlık olur. başlık olarak, "hasta ruhlu" dedim ama bu yapımda sinema estetiğinin dışına çıkabilecek herhangi bir "sakatlık" yok bana göre. gene de inançlı kişiler ve/ya korku filmlerinden negatif etkilenebilen kişiler için rahatsız edici bir tarafı olabilir elbette ki bu filmin.
amerikan filmlerini bolca izleyenler burada bazı tanıdık yüzlerle de karşılaşacaktır muhtemelen; bir yerden sonra bu oluyor zaten çoğu filmde. ben genelde tebessüm ediyorum, bu olduğunda ve bu iyi ki sıkça oluyor. bazen de, "ben bu oyuncuyu nerede (hangi filmde/dizide) görmüştüm ya..." diyorum ve bu biraz da gıcık bir his. haha.
ön not: aslında spoiler vermemeye dikkat ederek yazacaktım bu yazıyı ama doğaçlama biçimde işler farklı gitti. spoiler yemeyi sevmeyenleri uyarayım baştan.
diğer ismi shelter olan, wikipedia'ya göre japonya'da 2010'da, abd'de ise 2013'te gösterime giren korku filmidir. identity (2003), glass (2019) filmleri gibi, çok kişilikli "psikopat" bir karakter üzerine kuruludur filmin konusu. bu sene çıkan ve geçenlerde tanıttığım nefarious filmi de akla gelebilir, bu bakımdan. aralarında en az bilinen film budur görünene göre. * ama bu demek değil ki 6 souls kötü bir film. "old-school" korku filmlerini sevenlere şiddetle öneririm bu yapımı. bol sürprizli, merak ettirici, temposu heyecan verici ve gizemlerin etkileyici bir şekilde aralandığı bir film izlemeyi kim istemez ki? amerikanların bu tür psikopatik filmleri çoğu kişiyi rahatsız da edebilir elbette. ben, öyle filmlerle büyüdüğüm için durum bende öyle değil. neticede batıl inançlarınız yoksa, böyle kurguları çerezlik olarak görüyorsunuz ve bu hoş bir şey.
batıl inanç dedim... eyvah, bu bir spoiler. neyse, vermiş oldum artık... psikolojik gerilim filmi gibi başlıyor 6 souls fakat akabinde olaylar acayip yerlere gitmeye başlıyor. cara harding isimli psikolog/psikiyatrist, tamamen bilimci kafasında bir insan ve karşısındaki "vaka"yı, bilimsel bir bakış açısıyla çözümlemeye çalışıyor. peki sonradan neler oluyor?.. hmm... david isimli tipleme, belli film karakterleriyle birlikte izleyicileri de şaşırtmayı başarıyor.
filmde, bu çok kişi olan "tip"in isimlerinin arasında adam, david gibi dinsel orijinli adların olması elbette bir rastlantı değil. konu boyunca hristiyanlık referansları gırla gidiyor zaten. bu "varlığın" ismini adam sanıyoruz başta; yani adam isimli kişinin kafayı sıyırıp birden fazla kişiyi daha kendi kişiliğine eklediğini zannediyoruz. yoksa bu şeytan'ın bir oyunu mu? spoiler'ları o kadar da abartmayacağım. yani bu bir spoiler olabilir de olmayabilir de; izlemeden bilemezsiniz. hahah.
konudaki şaşırtmacalar ve sürprizler bu gibi şeylerle de sınırlı kalmıyor; sonra hristiyanlıktan daha eski hatta kadim olabildiğini düşündüğüm, belki paganlığa dahil elementler de işin içine katılıyor hatta hikayenin mahiyeti yaygın bilinen inançlardan ziyade okültik temelli.
6 souls'a "paket" olarak bakmak gerektiğini düşünüyorum şahsen; yani burada herhangi bir oyuncu veya başka tür element öne çıkmıyor. oyunculuklar, senaryo, kurgu, yönetmenlik... hepsi total bir yapı içindeki organik ögeler ve puzzle'ın aynı değerdeki parçaları gibiler. eski usul korku filmlerinin havası burada çok bariz ama "özentilik", "taklitçilik" gibi şeylerden de bahsedemem zira bu shelter'a haksızlık olur. başlık olarak, "hasta ruhlu" dedim ama bu yapımda sinema estetiğinin dışına çıkabilecek herhangi bir "sakatlık" yok bana göre. gene de inançlı kişiler ve/ya korku filmlerinden negatif etkilenebilen kişiler için rahatsız edici bir tarafı olabilir elbette ki bu filmin.
amerikan filmlerini bolca izleyenler burada bazı tanıdık yüzlerle de karşılaşacaktır muhtemelen; bir yerden sonra bu oluyor zaten çoğu filmde. ben genelde tebessüm ediyorum, bu olduğunda ve bu iyi ki sıkça oluyor. bazen de, "ben bu oyuncuyu nerede (hangi filmde/dizide) görmüştüm ya..." diyorum ve bu biraz da gıcık bir his. haha.
devamını gör...