dark souls 2

fromsoftware'in 2014 yılında piyasaya sürdüğü arpg türündeki oyun. diğer souls oyunlarından farklı olarak bu oyunun tasarımcısı hidetaka miyazaki değil, naotoshi zin'dir. dolayısıyla diğer oyunlardan farklı bir yapıdadır. bu farklılığı yüzünden bazı oyuncular tarafından göklere çıkartılırken, bazı oyuncular tarafından itin totosuna sokulur.

ben çok da beğenmedim açıkçası. oyunun hitbox sorunları olsun, hareket şeması problemleri olsun insanı biraz irite edebilir. serinin genel hikayesi ile zaten alakası yoktur oyunun. 42 tane boss vardır, evet 42; fakat içinden bir bilemedin iki boss iyidir.

serinin yüz karası, üvey evladıdır.

ben oyunu çok beğendim diğer arkadaşların aksine. mekanların tasarımları ve zorluğu gayet tadında olmuş. oyuna tek eleştirim, dark souls serisinin olmazsa olmazı boss dövüşleri çok kolay. oysa defalarca ölüp, hırs yapıp, sonunda o bossu kesince yaptım lan diye bağırmak, o tatmin souls serisini farklı kılan detay. bir de o bossların tasarımları gerçekten kötü. sanki aceleye gelmiş gibi.

ha genel olarak tabii ki from software oyunudur, oynanır. 5 sene sonra yeniden başlattı kendini. game pass ile de 25 tl'ye düşmüş. alınır mı, alınır.

oyunu yıllar sonra yeniden oynamaya başladım ve oyun güzel lan. gözden kaçırdığım acayip gizemler varmış meğerse. 90 level bir dark build yapmaya çalışıyorum. hem kılıç hem staff kullanmak çok keyifli geldi.

ilk oyundan sonra iğrenç ötesi gelen bir oyun. hidetaka miyazaki'nin yokluğu bunda en büyük etken olabilir. yapay bir zorluk var oyunda; elinizdeki tüm soulları kaybetmeniz için ellerinden geleni yapmışlar. ilk oyun da sinir bozuyordu, evet; ancak zorluğu tam ayarındaydı ve bir kez bile o oyunu bırakmayı düşünmedim oynarken. 115 saat gibi bir sürede bitirmiştim, bir daha olsa yine bitiririm; ancak bu oyunu oynayasım gelmiyor. oyuna çok az sayıda estus flask ile başlıyorsunuz zaten, bu da yapay zorluğu iyice çekilmez kılıyor. parry sisteminin de içine etmişler. animasyon bitmeden vurursan parry iptal oluyor falan. saçma sapan işler. ilk oyun ne güzeldi ya. konusu, karakterleri, atmosferi, müzikleri, kullanılan renkler ve tonları, birbiriyle ilginç bir biçimde bağlı olan bölüm tasarımları ve olmazsa olmaz olan dövüş sistemiyle bir başyapıttı. dark souls ii: scholar of the first sin ise ilk oyunun tırnağı etmez. yine de inat ettim ve bu oyunu bitireceğim. dlc bölümleri daha iyi diyorlar, bekleyip göreceğiz.