1.
2023 yılında disney + da yayına girmiş olan 8 bölümlük dizi. dizinin tanıtım cümlesi, otto frank'ın nazilerden saklanması şeklindeydi. halbuki frank soyadı bana çok tanıdıktı, tabiki anne frank'ın günlüğünden. anne'nin günlüğü bu kadar ünlü iken neden otto ve ailesinin saklanması demişler diye garibime gitmişti ama, dizinin son sahnesinde bunu çok net anlıyoruz. national geographic desteği ile yapılmış, ana hikayeye bağlı kalarak birkaç ekleme ve geliştirme yapılmış buna bağlı olarakta daha çok karakter görüyoruz dizi süresince. meip'in kocası, ailesi, frank ailesinin saklanmasına yardım eden kişiler, farklı yahudi kaçaklar ve onlara yardım etmeye çalışan insanlar.
tüm süreç o kadar üzücü ki.. yardım eden, etmeye çalışan insanların çabaları, kaçmak zorunda olan insanların acıları. dizi kesinlikle bazı noktalarda çok sığ kalmış gibi hissetsem de, duygu geçişleri ve insana düşündürdüğü noktalar muazzam.
buradan sonrası spoiler. :)
öncelikle meip karakteri oldukça güzel seçilmiş, kurgulanmış ve hayata getirilmiş. kesinlikle, ancak böyle bir karakter o korku dünyasında böyle delice birşeye cesaret edebilirdi.
otto karakteri de oldukça iyiydi. ailesi için çabaları, her adımını hesaplaması ve kontrolü sonuna kadar hiç kaybetmemesi.
en çok etkilendiği anlardan biri, edith'in pijamaları ile ofise indiği sahne idi. güneşi görüp, dışarıya çıkma isteği, bulunduğu hali tam bir reddediş.
meip'in korku ve endişesi ile başedemez noktaya gelip saklanan insanları sessizliğe davet edişi de oldukça yaralayıcı bir sahneydi ama en fenası sanırım, nazilerin işyerini bastığı ve frankları bulduğu o gündü. öyle üzücüydü ki, çaresizlik. varoluşunu seçemediğin bir sebepten dolayı kötü ilan edilmen, ne acı verici. anne'nin güneşe doğru yürümesi kamyona binmeden, son gördüğü güneş olacak belki de.
bir de hep beraber meip'i baloya gönderdikleri sahne vardı ya. nasıl umuttan ışıl ışıldı hepsi, bir gün tekrar yaşama hayali ile meip'i hazırlamaları. umudun her yerde insana destek olduğunun kanıtı.
izlenir. keşke yahudilere de tek tek seyrettirilse bu film. siz ki, bu zulmü yaşamıştınız şimdi yaptığınız neden,demeden duramıyorum.
tüm süreç o kadar üzücü ki.. yardım eden, etmeye çalışan insanların çabaları, kaçmak zorunda olan insanların acıları. dizi kesinlikle bazı noktalarda çok sığ kalmış gibi hissetsem de, duygu geçişleri ve insana düşündürdüğü noktalar muazzam.
buradan sonrası spoiler. :)
öncelikle meip karakteri oldukça güzel seçilmiş, kurgulanmış ve hayata getirilmiş. kesinlikle, ancak böyle bir karakter o korku dünyasında böyle delice birşeye cesaret edebilirdi.
otto karakteri de oldukça iyiydi. ailesi için çabaları, her adımını hesaplaması ve kontrolü sonuna kadar hiç kaybetmemesi.
en çok etkilendiği anlardan biri, edith'in pijamaları ile ofise indiği sahne idi. güneşi görüp, dışarıya çıkma isteği, bulunduğu hali tam bir reddediş.
meip'in korku ve endişesi ile başedemez noktaya gelip saklanan insanları sessizliğe davet edişi de oldukça yaralayıcı bir sahneydi ama en fenası sanırım, nazilerin işyerini bastığı ve frankları bulduğu o gündü. öyle üzücüydü ki, çaresizlik. varoluşunu seçemediğin bir sebepten dolayı kötü ilan edilmen, ne acı verici. anne'nin güneşe doğru yürümesi kamyona binmeden, son gördüğü güneş olacak belki de.
bir de hep beraber meip'i baloya gönderdikleri sahne vardı ya. nasıl umuttan ışıl ışıldı hepsi, bir gün tekrar yaşama hayali ile meip'i hazırlamaları. umudun her yerde insana destek olduğunun kanıtı.
izlenir. keşke yahudilere de tek tek seyrettirilse bu film. siz ki, bu zulmü yaşamıştınız şimdi yaptığınız neden,demeden duramıyorum.
devamını gör...