açık açık kadınlara saygı duymadığını söyleyen insan

herhangi bir hakaret ve aşağılama dili kullanmadığı sürece ve şiddete meyil göstermediği sürece,
benim nezdimde saygı görebilecek insan. en azından tahammülü hak eder.

hani şu bmw, mercedes, audi gibi araçlara binip gezip dolaşmak için o mekan senin bu mekan benim eğlenmek için psikopat tiplerle beraber olan ve günün birinde de dayaktan komalık olan sonra da yardım isteyen gold digger tipler var ya heh işte onlara saygı falan duymuyorum. dayak yemiş, komalık olmuş ve hatta ölmüş bile olabilir umurumda bile değiller.

inanamıyorum bunu yazdığıma ama artık ben de de tahammül mülkü yıkıldı. doğru ifade saygı duymamak mı emin değilim; sanırım bu noktaları filan aşmış bulunuyorum. nefret kesinlikle değil, ama en ufak bir olumlu his de yok içimde benim için öteki olan kadınlara... bu gibi duygu yoğunlukları veya yoksunlukları tabii birikerek yıllar içinde oluşuyor. sıkıcı özgeçmişimi filan yazmayacağım. eskilere uzanmayacağım. dün ve bugün yaşadığım iki olayı yazacağım. dün markette sıra bekliyorum. üç kişi en önde alışverişlerini tamamlıyorlar. onların hiç abartısız iki metre arkalarında bir kadın bekliyor. ben alacağım şeyleri aldım ve kadının arkasında beklemeye başladım. öndekiler çıkmaya yönelirken kadının hareket etmesini bekliyorum. hareket yok. birkaç saniye daha, yaprak kımıldamıyor. öylece dikiliyor. sırada mısınız hanımefendi dedim. döndü, gözlerimin içine tuhaf bir şekilde bakarak sıradayım dedi ve eş zamanlı olarak da saniyelerce bir şarkıya eşlik ediyormuş gibi kafa sallamaya başladı. canlandırın lütfen zihninizde, gözlerimin içine içine bakarak tuhaf bir şekilde kafa sallıyor. hiçbir şey demedim. biri daldı içeri, araya kaynadı. sigara aldı ve çıktı. biz kaldık kadınla. tezgahtaki adam buyurun diyor. kafa sallayan kadının hareketi şu, " benim vakitle sorunum yok, bu geçsin belli ki acelesi var." bu geçsin derken eliyle beni işaret ediyor. teşekkür ederim ben sıramı bekleyeceğim dedim. aman allah sen misin bunu diyen? bu başladı konuşmaya. insanlık da yaramıyormuş benim gibilerine. hiç terbiye kalmamış. artist mişim ben. adam diyor ki hanımefendi sakin olun, ne oluyor? sen misin buna bulaşan... ona başladı bağırmaya. bir bana bir marketin sahibine. market dediğim de tekel yani. gecenin bir vakti yaşanıyor bu. sakat yer yani, kadın sataşmaya adam arıyor. bugün otobüsteyim. içerisi salkım saçak insan dolu. etraf görünmüyor. leş gibi de kokuyorlar tabii ki. ineceğim durağa yaklaşınca orta kapıya ilerlemeye başladım. müsaade etmiyorlar, adeta yalvar yakar ilerlemeye çalışıyorum. yahu geçebilir miyim? tık yok. müsaade eder misiniz? umurunda değil. geneli kadın. herifler yalandan da olsa birazcık çekilmeye filan çalışıyor. kadınların umurunda değil. neyse. otobüs durdu birkaç saniye, kapının önüne nihayet varabildim ama şoför devam etti. inecek var diye bağırdım. "geçti o iş" dedi geri zekâlı şoför. "aç ulan kapıyı diye avazım çıktığı kadar bağırdım." işim var, kesin geç kalacağım. ani fren yaptı homurdanarak durdu sağda. ilerlesene filan dedi. yer yok görmüyor musun dedim. ulan ben hâlâ çıkmaya çalışırken orta kapının önünden bir kadın hemen kendini gösterdi. önceden ilerlesene ya diye bağırdı. yahu bu kadar ilerleyebildim, görmüyor musunuz otobüsün hâlini dedim. "çok konuşma ya hadi yürü." cevabı bu. size ne oluyor, size ne dedim. bu salak bağırmaya başladı tabii. otobüsten aşağıya adımımı attım ve kraldan çok kralcı dedim buna. camdan görünüyor ve sesi geliyor. bağırıyor hâlâ, ben indim gidiyorum. kendisini uzaktan yakından ilgilendiren bir şey yok yani. ben hemen her gün bunlara benzer şeyler yaşıyorum kadınlarla. gerçekten tahrik ediyorlar insanları. boktan hayatlarının sefaletini dışarda ona buna sataşarak gidermeye çalışıyorlar sanırım. evindeki kendisini insan yerine koymuyor. yemek yap, bulaşık yıka, temizlik yap, domal, doğur. evindeki herifin beklentisi bu. onun kendine layık gördüğü yaşam da bu. ee ben miyim ulan bunun sorumlusu? bana ne sizin zavallı yaşamlarınızdan? arkadaş niye sataşıyorsunuz yahu? neden sebepsiz yere bir anda hakaret filan etmeye başlıyorsunuz? bela aramak denir buna. büyük çoğunluğu tatminsiz, doyumsuz ve sevgisiz bu arada. psikolojik olarak fena hâldeler. köle gibi davranılıyor kendilerine. çoğu kendisini zaten köle olarak konumlandırıyor. bundan bana ne? kültürsüzlüğünüzün, görgüsüzlüğünüzün ve eğitimsizliğinizin müsebbibi ben değilim. bu ahlak ve terbiye dersi verme sevdalarına ayrıca bayılıyorum. arkadaş bunlara uymayan bir şeyle karşılaştıklarında neden bir anda ahlaksız/terbiyesiz filan diye kükremeye başlıyorlar? kadın gelip yer istiyor, genç ve sağlıklı yani. orta yaş. olmasa ne olur ayrıca? mecbur filan değilim yani. yerimden memnunum diyorum. başlıyor kadın ahlak dersi vermeye. çok da biliyor ya...