acıma acınırsın

yani kendini kaybedecek kadar birilerine acıyıp yardım etme yoksa kendin kaybeder her şeyini ve birilerinin acımasına kalırsın.

mehmet akif niye acıma diye başlıy pardon evet..

acinmasi gereken duruma gore degisicek durum. merhamet etmek insana en cok yakisan hallerden biridir. hele kendini arka plana atip zor zamaninda birinin elinden tutmak, olabildigince mesekattli ki; nefis once ben derken, baskasini dusunmek comert bir karakteri gerektirir.

ınsan merhamet eder, etmelidir de. yeri gelir benceligini de goz ardi eder, etmelidir de. ama akilli olmalidir, insan secmelidir. her zaman yapmasi gerektigi gibi...

merhamet, güzel bir duygudur, karşılıksızdır, karşı tarafı borçlandırmaz, koşulsuz sevgi içerir ama acımak, çoğunlukla merhamet etmekle karıştırıldığından iyi bir şeymiş gibi düşünülse de iyi bir şey değil çünkü içinde kibri barındırır. acıyan kişinin üstenci bir bakış açısıyla acıdığı kişiye yardım çabası içinde olduğu bir durumda, acınan kişi* aşağılama duygusuyla yapılan yardıma minnet etmez. herkesin bir gün zor durumlara düşme ihtimali olduğundan acıyan kişinin de bir gün acınan biri olma ihtimali vardır. o yüzden de "acıma acınırsın" ifadesini doğru buluyorum.