afkurmak

trabzonda bol bol duyduğum kelime.
halk bu kelimeyi "konuşmak" anlamında kullanıyor.

afkurma niyazi.. = kes konuşmayı niyazi..

ama genel karadeniz jargonunda havlamak, köpeklil yapmak gibi kullanılır.

karadeniz'de çok fazla kullanılan kelimedir.
anlamı boş/gereksiz konuşmak* demektir.

tam bir (bkz: sakinleştirici)
ankara'daki kadınlara da öğretiyorum.
kızdığında içinden söyle dur.
capsi de mevcut, paylaş dur*.

havlamak manasında da kullanılır.

gerektiğinde kullanırım. ben havlamak manasında kullanıyorum.
hah şimdi havla dur gibisinden.

biz karadenizlilerin kullandığı söz. zannımca rumca olması muhtemel.

aslında sanıldığı kadar fazla kullanılmaz. afkurma demek yerine fuzuli konuşma demek daha yaygındır. en azından benim için.

gereksiz konuşmaktan başka havlamak anlamına da gelir. bir karadeniz sözcüğüdür ki yeri geldiğinde kullanılacak daha iyi başka bir sözcük bulmaya imkan yoktur.

sözlük içinde de var böyle bir yazar, kadın ya da erkek yazarların paylaşımlarının sözlüğe bir katkısının olmadığı iddiasıyla bok atmak istediğinde hasetten çatallanmış yılan dilini şöyle bir ileri savurmaktan geri durmayan ve afkuran. hem fütursuz hem hadsiz!

senin bok atmaktan başka bir katkın olabiliyorsa sözlüğe, buyur görelim marifetini... mahrum etme bizi, afkur afkurabildiğin kadar!

yerel türkçe'deki anlamı, köpek havlaması, ürümek. birinin yüzüne karşı, edepsizce bağırmak, haykırmak. afkırmak olarak kullanım mevcut. karadeniz yöresi kullanımı "afkurmak". saçma ve yersiz konuşmak. rahmetli dedem ve babaannem çok kullanırdı. bkz. rize