ağır depresyon

mutsuzluk zevk alamama ilgisizlik sinirlilik çaresizlik değersizlik gibi depresif belirtileri tedavi gerektirecek düzeyde şiddetli kişinin günlük yaşama uyumunu ve ilişkilerini bozacak yoğunlukta yaşandığı bir duygu durum bozukluğudur.

daha bilindik adı majör depresyondur ve ciddi bir hastalıktır. bununla ilgili bir başlık var diye hatırlıyorum.

herkes kaldıramaz

bu durumu yaşarken günlük yaşantınızı sürdürmek zorunda olduğunuzu düşünün bir de. intihar düşünürken işe gitmek zorunda kaldığınızı. allah düşmanımın başına vermesin.

özellikle pandemi döneminde varlığını iyice belli ettiren şey çünkü hiçbir insanla sosyal olarak muhabbet kuramıyorsunuz. sürekli bir şeyler düşünüyorsunuz ve zamanla düşündüğünüz şeyler kafanızı silkeliyor. biriyle tanışalım buluşalım deseniz bu pandemide nereye çıkacaksınız? kafeler restoranlar zaten kapalı. eve birini çağırmak sıkıntı.

yaklaşık 2 senedir çektiğim yük.

kopardılar bizi birbirimizden ve müjdeler efendim, nurtopu gibi bir depresyonumuz daha oldu; ağır depresyon!


normal depresyon, tarih boyunca her an herkesin başına gelebilen bir şeydi... aynı grip gibi, bir süre halsiz düşürür, salya sümük de olsa geçerdi...

ama ağır depresyon öyle değil işte... covid gibi...
sanki normal depresyonun genetiğiyle oynamışlar ve ortaya böyle bir şey çıkmış.
yayılma hızı da müthiş!

bir araya gelemedikçe biz, yayıldıkça yayılıyor... sinsice hem de..

kim miyiz biz?
neyse, orası ayrı mesele.

adını koymak bunun başka insanların da başına geldiğini bilmek önemli.hayattan tat alamamak,yaşam sevincini kaybetmek,anlamı yitirmek gibi tabirler kullanırlar bu hastalığa yakalananlar hele alkol,uyuşturucu,düzensiz hayat tarzı da eşlik ediyorsa hayatı ızdıraba dönüştürür.

uyuyamıyor değilsin. uyursan da geçmeyecek.

ne kadar içersen iç düzelmeyecek.

hayatında bir şey değişirse örneğin bir yerlerden bir para gelecek,işini değiştirecesin,seni gerçekten seven birini bulacaksın v.s durumunda da geçmeyecek.

bir şenlik olsa mesela, dağıtsan kafayı, bir tatile çıksan şöyle uzunca telefonu kapatsan,ıh ıh düzelmeyecek.

çünkü bu içinde yaşadığın hayatla ilgili değil bizzat kendinle ilgili.zihninle,beyninin çalışma prosesiyle ilgili.

cesur olmak lazım, kendinle yüzleşmen gerek kendi iç barışını sağlamak çok meşakkatli zor bir süreç ama bir yerden başlamak lazım.

adını koy.egonu çöpe at. herkesin başına gelebilir farklı falan değilsin.aşamaları adım adım uygula.ilaç kullanmadan yapman senin için daha iyi ama daha zor. güzel bir tarafı var bugün başlarsan en kötü günün bugün olacak ve her geçen gün daha kolaylaşacak her şey.bence yaparsın yapacaksın başka çaren yok.

(bkz: majör depresif bozukluk)

buradan

yardımcı olabilecek bir yöntem olarak

(bkz: sedona yöntemi)

buradan

geçtiğimiz aylarda psikiyatristimin koyduğu tanı.
10 kişiden 6sının depresyonda olduğunu duymuştum fakat kabullenme süreci ve tedaviye başlamaya karar verme çok gecikiyor. kendinize zulmetmeyin, bir yerden başlayın. şakaya gelen bir konu değil.