1.
ibrahim tenekeci imzalı eser;
yalnızca 73 sayfa olan kitabımız 2008 yılında yayınlanmıştır.
şairin dün de başka bir kitabı hakkında yazmıştım, bu kitabını daha iyi buldum ve şimdi ise kitabımıza geçelim.
bu kitabı daha iyi bulma nedenim ise şiirlerin daha etkili olmasıydı, okuduğum diğer kitabından 8 yıl sonra yayınlanmış ve insanın üslubu 8 yılda çağ atlayabilir, kişinin üslubu biraz da yaşına bağlıdır, yaşadıklarına bağlı olduğu kadar.
şiirlerin konusuna gelecek olursam;
şairlerin mütemadiyen üzülerek yaşaması,
dünyanın güzelliğine doyamamak, günleri yaşamaya kıyamama durumu, insanın bazen bazı duygular karşısında un ufak olması, kaybedecek bir şeyinin kalmadığını hissetmek, birini yok sayamayacak kadar değerli görmek, insanın kendini hayatta ağır misafir olarak görmesi, şiirleri özetleyebileceğim konulardandı.
ibrahim tenekeci iç dünyasını ve dış dünyadan ona kalanları kendine has bir şiir üslubuyla yansıtıyor.
kırılgan biri olduğunu da anladığımız şiirler bunlar, iyi bir şiir kitabıydı.
birkaç dize ile burada bitiriyorum.
en çok da un ufak olmak iyidir olmamaktan dizesini iyi buldum, paramparça olmaktansa hiç varolmamayı dilerdim anlamına yakın bir dizeydi ve etkileyiciydi.
ey aşk, yaptığını beğendin mi?
yetimler gibiyim ziyafetten aç dönen
ters yakılan sigara, hemencecik söndürülen.
anlatıyorum hiç konuşmadan
buğdayın içini dökmesi gibi...
kimse yüz vermiyor bana, sandalye bile
beni çağırıyor, yarım kalan ne varsa.
kalmadı yanacak bir şeyim.
insanın dünyaya son bakışı gibi yaşadım
her ânı.
daima üzülürsün şairsen
kendi yasını bile tutmuyor artık kimse.
seni yok sayamam, hafife alırım ama.
yalnızca 73 sayfa olan kitabımız 2008 yılında yayınlanmıştır.
şairin dün de başka bir kitabı hakkında yazmıştım, bu kitabını daha iyi buldum ve şimdi ise kitabımıza geçelim.
bu kitabı daha iyi bulma nedenim ise şiirlerin daha etkili olmasıydı, okuduğum diğer kitabından 8 yıl sonra yayınlanmış ve insanın üslubu 8 yılda çağ atlayabilir, kişinin üslubu biraz da yaşına bağlıdır, yaşadıklarına bağlı olduğu kadar.
şiirlerin konusuna gelecek olursam;
şairlerin mütemadiyen üzülerek yaşaması,
dünyanın güzelliğine doyamamak, günleri yaşamaya kıyamama durumu, insanın bazen bazı duygular karşısında un ufak olması, kaybedecek bir şeyinin kalmadığını hissetmek, birini yok sayamayacak kadar değerli görmek, insanın kendini hayatta ağır misafir olarak görmesi, şiirleri özetleyebileceğim konulardandı.
ibrahim tenekeci iç dünyasını ve dış dünyadan ona kalanları kendine has bir şiir üslubuyla yansıtıyor.
kırılgan biri olduğunu da anladığımız şiirler bunlar, iyi bir şiir kitabıydı.
birkaç dize ile burada bitiriyorum.
en çok da un ufak olmak iyidir olmamaktan dizesini iyi buldum, paramparça olmaktansa hiç varolmamayı dilerdim anlamına yakın bir dizeydi ve etkileyiciydi.
ey aşk, yaptığını beğendin mi?
yetimler gibiyim ziyafetten aç dönen
ters yakılan sigara, hemencecik söndürülen.
anlatıyorum hiç konuşmadan
buğdayın içini dökmesi gibi...
kimse yüz vermiyor bana, sandalye bile
beni çağırıyor, yarım kalan ne varsa.
kalmadı yanacak bir şeyim.
insanın dünyaya son bakışı gibi yaşadım
her ânı.
daima üzülürsün şairsen
kendi yasını bile tutmuyor artık kimse.
seni yok sayamam, hafife alırım ama.
devamını gör...