ağlarken kişinin kendi kendisine ağlama demesi

kendimize uyguladığımız tahakkümlerden en büyüğüdür.
o an için ihtiyaç ağlamaktır.
ne için ağladığının önemi yoktur. belki sadece fazla gelmiştir her şey. belki çok karışmıştır. kişi ne yapacağını bilemez vaziyettedir. ya da sadece şımarıktır. kişinin şımararak ağlamaya da ihtiyacı var... hem kim diyor şımarmak kötüymüş diye.
o an keşke kişi oturduğu koltuktan kalkabilse ikinci bir beden olarak ve şefkatle kendi başını okşayabilse. geçecek diyebilse...

(bkz: ağlarken kendine lütfen gider misin kız ağlıyor demek).

ağlasın ya içinden ne geliyorsa. gülsün de ben karşı değilim.

milletin içinde yapmasın da. biz yabancı değiliz. hatta veririm gazı daha çok. ağla, ağla şappi ağla. anlat, bir zamanlar neee..*

biraz empati yahu..

#3232880
ağlayan şappiler itina ile güldürülür. yapmışlığım var, evet.

aglasam yine iyi gozlerimde tikaniyor goz yaslarim ve dolu gozlerim kipkirmizi oluyor kan canagi gibi.

ayna karşısında 2 tokat attın mı bi de kendine gelir insan.

aman biri göz yaşlarımı görmesin.
aman biri " ne oldu? "diye sormasın.