ağlayan kişinin ağlama nedenini söylemeye yanaşmaması

daha çok ağlamasına neden olacağı için söylememeyi tercih eden kişidir. tam sakinleşirken biri mutlaka gelir : aaa neyin var, niye ağlıyorsun? diye bir soru sorar ve o an niye ağladığınızı tekrar hatırlar ve tekrar ağlamaya başlarsınız. ağlayanları rahat bırakın ağlasınlar efenim. düzeldiğinde konuşmak isterse gelir konuşur zaten.

sormaman gereken bir soru. yanında olmak istiyorsan ol.
sana konuşacak konu, dedikodu malzemesi vermek zorunda değil karşı taraf.
mendil uzat su ver sonra da bi git ki rahat aglasın bari.

yeterince yakın hissetmiyordur. anlatsa da anlattığıyla kalıp pişman olacağını biliyordur.
kendi kendine ağlar ve de teselliyi kendi kendine verecek kişidir.

temel kural : acıdan gebersende üzüntünü içinde yaşa ama kimseye sevgilin olan kişiye bile söyleme. kimsenin olmadığı boş bir yere gerekirse ıssız bir adaya git gözyaşı stokların bitene kadar ağla ama kimseye söyleme. çünkü kardeşim bu hayatta seni koşulsuz seven , ağızlarına etsende vs. hep senin yanında olan iki insan var ; biri annen biri baban.emin ol annen ve baban dışında herkes birgün ve bir şekilde seni terk eder , yalnız kolu kanadı kırık bırakır.. kimse kimseyi kandırmasın sana ihtiyacım var dediğimde ne koşulda olursa olsun anında yanıma koşmayan insan ne üzüntümü anlayabilir , ne çözüm bulabilir , ne empati kurabilir ne de benimle birlikte nedensiz ağlayabilir. o yüzden ne kimsenin yanında ağlarım ne ağlama nedenimi söylerim ne de ağlayan birini gördüğümde hemen eros , konfüçyüs , mevlana triplerine girip kahramanlık yaparım.yalnız bırakırım özgürce ağlasın. hayatta hep gülmek yok , hep hareketli gümbür gümbür şarkılar yok , hüzünde var , şiirde var , yağan yağmurda var.. ağlamak abartmamak kaydı ile bence gerekli ve güzeldir...

ağlamaya bariyer koyamıyorum maalesef. zayıflıksa zayıflık bana ne. en olmadık yerlerde bile duyduğum bir tek kelime ve ya gördüğüm bir hareket anında yüz kaslarımı sıkmama sebep olur sonuç olarak bu tutulabilen bir şey olmadığı için benim için neye ağladığım da anında belli olur. çok masadan kalkıp evime dönmüşümdür tatları kaçmasın insanların diye bir bahane uydurup. sonraları öğrenirim "niye gittiğini biliyoruz salak, yapma bir daha işte" diye. ama yaparım. haykırarak ağlamadan ağlamak isteğim geçmiyor bir türlü.

ağlayan kişiye ne diye ısrarla nedenini sorarsınız ki zaten?! o an yapılması gereken karşınızdakini teskin etmektir, kendinize dedikodu malzemesi aramak değil.

güven duygusu sağlanmamış olabilir,
sağlanmış olsa da ağlayan kişiye yaklaşma şekli uygun olmamış olabilir,
veya sadece o an ağlamak, acısını yaşamak istiyordur...

zaaflarını, acizliklerini bir kişinin daha bilmesini istemiyordur.

hmm.. peki biz napalım yani.. umarız aklınızdan falaka, tecrit, şiddet vb. ilkel müdahaleler geçmiyordur herhal.. laf aramızda belki özeldir malum söylemek zorunda da değil. hani acaba biraz rahat kendi haline mi bıraksanız kişiyi acaba.. siz, ağlama nedenlerini tespit komisyonu başkanlığı gibi bir misyonunuz olmadığını biliyorsunuz değil mi.. hah.! sözlüğe karşı bir yükümlülüğünüz de yok bilin yani.. kim ağlıyormuş, niye ağlıyormuş, nedenini bulmayan yazarlara ne yaptırım uygulanırmış tarzı bir menü başlığı, kural, prosedür duydunuz mu, gördünüz mü.. biz görmedik bilmiyoruz.. kısaca bir yanlış bilgilenme var: ya sizde ya bizde..doğrusunu öğrenene kadar da bizden yardım yorum beklemeyin..!

o gözyaşlarının hesabını kim verecek? o hale getiren hiç mi vicdan azabı çekmeyecek? yazık değil mi ağlayana?
bu kadar mesele varken sırf merak için yarasını daha da deşmenin anlamı yok, yapmayın bunu.

çünkü bazen sebebini bilmezsin, içine bir öküz oturur ve onu hıçkırarak çıkarmaktan başka çaren yoktur. her soru cevap beklemez, her soruya cevap bulunmaz ya da verilmek istenmez.

asla söylenmemeli en yakınına bile. gün gelir en yakının vurur seni acılarından. ne demiş mevlana:

ve mevsim geçer…

gölge veren ağaçların dalları kurur, sabır taşar,
canından saydığın yar bile bir gün gelir el olur.
aklın şaşar…

dostun düşmana dönüşür. düşman kalkar dost olur.
öyle garip bir dünya…
olmaz dediğin ne varsa olur.