ailede şiddet

en çok buradan gelen yaralar sizi. psikolojik olanı ayrı, fiziksel olanı ayrı. yüzünüzde izi olan kişinin kalbinizde iz bırakması da kaçınılmazdır zaten. bu tanımı gözleri dolarak okuyan varsa sana sarıldığımı hisset.

şiddet sadece fiziksel değildir.. ve ilk yarasını babasından alan bir kız bir daha toparlanamaz. bunu bilir bunu söylerim.

ailede şiddet değil de ilk tanım psikoloji bozabilir, sarıldığımı hisset nedir? şizofren yapacanız adamı ya.. bi' ara flörtüm de yastığa sarıl diyordu, yastıkla romantik bir ilişkiye girmiştik.

kişinin ileriki hayatında psikolojik rahatsızlıklara sahip olmasına sebep olacaktır.özellikle bir çocuğun şiddet görmesi o çocuğun psikolojisine büyük hasar verir.bu çocukların ileride psikolojik destek almaları gereklidir diye düşünüyorum.

psikolojik olanına pandemide çoğumuzun maruz kaldığı şiddet

insanın psikolojisini geri dönülmez bir biçimde değiştirir. bir tarafınız hep yaralı kalır, şiddeti uygulayan ebeveynin cinsiyetine göre o cinse karşı bir güvensizlik yaratır. bazen beyniniz size bir oyun oynar ve kendinizi suçlu görürsünüz, yıllarınızı alır bunun sizin suçunuz olmadığını fark etmek. bazen ise ben böyle bir ebeveyn olmak istemiyorum diyerek çocuk sahibi olmayı istemezsiniz. umarım hiç kimse bunu yaşamaz ancak yaşadıysanız da lütfen yüzleşin bununla ve ayağa kalkın, her şey daha güzel olacak. siz eski siz değilsiniz.

psikolojik olanın fiziksel olandan daha çok yaraladığını düşünüyorum.