baskıcı ailede yaşamak

genelde adım sesinden bile kim olduğunu anladığın ve her an her şeyi yapabilme kabiliyetine sahip olabileceğin bir aile yapısı.

bu durumu yaşayan çocuklar rahat etmek için üniversiteyi seçmektedir. tabi şu an pandemiden dolayı bu baskı ortamında kafayı yemiş vaziyetteler.

durumumuz yoktu sevisemedik deme oranları çok yüksektir.

yalan söyleme alışkanlığı kazanırsın

her an ilerde çocuğum olursa hiçbir şeyine karışmayacağım demektir.

once baskiyla elestiriyle fazla korumacilikla ya da hor davranarak kafayi yedirirler. sonra da sagda solda memnuniyetsizliklerini paylasip bu oglan/kiz bizi bitirdi derler. nesilden nesile gecen bir sey. kurbanlarin kurbaniyiz. dededimin dedesinin dedesine kufur ettigimi bilirim. bu donguyu kirmak elinizde.

her bir yalana aşina olmaktır.

en zor çocukluk.

baskı demeyelim de koruma iç güdüsüyle değiştirelim. ama bu koruma iç güdüsü çocuğu korumak için baskıdan daha da kötü olabilir. o yüzden ebeveynlerin kontrolü aşmadan uygulamasında bir sakınca yoktur. zaten sen ne kadar korursan koru yapan yine yapıyor yapacağını.

-her ne kadar inancima karismasalar da- baskici bir ailenin dogrulari ve yanlislari ile büyümektir. kendinizi bulmak çok zor olur ve bulana kadar travma niteliginde olaylar yasanabilir. fakat insan kendi oldugunda "hayat buymus" der ve hayatina en kotuyu gordugu icin daha mutlu devam eder.

kuzenimdir. babası çok asabi. sırf babasının huyu yüzünden kız ve teyzem rezil bi hayat yaşıyor. kuzenimin canı sakız istiyor mesela teyzem kuzenimin üstüne kapıyı kilitleyip bakkala gidip sakız alıyor. kız 2 adımlık yere bile gidemiyor yani. benim ailem öyle değil; ama sonuç olarak, annemden gizli hiçbir şeyim olmaz. okul çıkışı işim varsa söylerim arkadaşımla buluşacağım geç gelcem diye. ama kuzenim ek ders var, kursa kalıcam diye diye gizli saklı sevgilisi ile görüşüyor. aile ne kadar sıkarsa kız çocuğu da o kadar dışarı açılır. ve sonunda başına büyük belalar alır. kız çocuklarını fazla serbest bırakınca da olmuyor ama evden dışarı çıkmayan kızlar kendi evlerinden çıkınca direk 3 günlük sevgililerinin evine giriyor.. zor baskıcı ailede olmak.

insana hayatı zehir eden durumdur. ne hayatınızı yaşayabilirsiniz ne mutlu olabilirsiniz. ilerde çok ciddi psikolojik problemlerle karşılaşmak da cabası.

hmm. kötü bir şey olmalı evet ama pek de dert edilebilecek bir yanı yok bu hususun.

eğer diğerlerinin nasıl yaşadığını bilip görmeseniz belki farkına varmayacağınız şey. sizi korumak adı altında her şeyi kısıtlayan veya hiçbir şey başaramadığınızı söyleyip psikolojik şiddet uygulayanlar gibi uzayan bir listesi var.

bombe yapmış konserve misali tehlikeli olabilir.

evin içinde "ne çektiğimiii bir ben bir allahhh biliyorr"diye gezdiren durum

genellikle istekleriniz onların isteklerine uymuyorsa yargılanırsınız. istediğiniz bir yaşamı kendi maddi kazancınızı sağlayamadan elde edemezsiniz. baskılar neticesinde yalanlar söyleme ve manipüle etme yeteneğiniz bile artabilir. nitekim bu kız çocuklarında erkeklerden daha baskındır. çünkü daha çok kız çocukları bastırılır. ama ne olursa olsun okuyup kendi kazancınızı elde ederek kendi hayatınızı kurmalısınız. o andan sonra bile aileniz size karşı çıkarsa en fazla ne olabilir ki? siz artık bir bireysiniz, istekleriniz ve hayalleriniz var. bunları gerçekleştirmek de kendinize olan saygınızı besleyip sizi olgun bir insana dönüştürecektir.

en kötüsü " ailem gerçekten baskıcı mı yoksa ben mi öyle düşünüyorum" gibi farkında olmama durumu.

en kötüsü de yakın arkadaşının ailesinin baskıcı olmasıdır ne bir şey diyebilirsin arkadaşına da ne de onla güzel vakit geçirebilirsin

iyi yalan söyleyebilme yeteneği kazanmak.